Alle inzendingen over roos OR verdriet OR weggaan

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

Haar milder gezicht vergeet soms het nu, vertrouwder met het verleden Verloren ondeugd in zacht grijze ogen, stiltes eeuwig vermeden Voorzichtige glimlach vertelt wie zij was, beminde vriendelijkheid De waas in haar weten is nog maar pas, herinneringen raken kwijt Sproetjes van tijd op sierlijke handen, ooit een passende ring Haar…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Met je weggaan wil ik in dag van toen de paddenstoelenflora bewonderen maar dag van toen is dag van nu jij staat daar met jouw paraplu het regent niet je hebt verdriet in dag van toen dat is het niet in dag van nu is dat verlies veranderen, verschimmelen paddenstoelenflora bewonderen in dag van nu, ik mis je niet.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Ik heb niets meer te geven Want alles wat ik gaf Was voor jou te weinig Niet compleet en ook niet af Ik heb niets meer te vragen Wil ook geen antwoord meer Want ik wil niet meer geloven In de leugens van weleer Ik was een meester in vergeten De waarheid werd vrolijk ingekleurd Ik heb mezelf steeds bedrogen Mijn geweten voorgelogen…

Het kampvuur is een rustpunt een waar ik snel weer weg wil vonken trekken aan mijn ogen, lonken duwen m'n wangen, uren, naar waar het fris is, weg. Anderen praten heel timide laten terloops de waarheid vallen over hun helden serieus, of grappig over corpsballen Jij staat midden in het vuur, je schreeuwt "Ik lach alleen als jij lacht"…

hij keek weer naar boven, haalde diep adem, zijn hand gleed uit de mijne geen verdriet, een lege vlek, die nooit meer weg zal gaan...…

je gaat niet zomaar als je wordt bemind bij een glimlach van een geliefde en sprekende ogen van een kind soms blijkt de aarde te groot of de hemel eindeloos ver weg een ziel is dan in diepe nood het gevoel geestesdood denken kent heg noch steg je gaat niet zomaar als missen huilt in het donker waarin de zon is verdronken…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De roos, als symboliek De roos, als lach en traan De roos, symbool voor de tragiek De roos, waart je in een vrolijke waan Een roos, staat synoniem voor hartstocht Een roos, die jouw liefde symboliseert Een roos, voor de jongen om wiens gunsten je zo vocht Een roos, voor de jongen die jij zo adoreert Een roos staat ook synoniem voor verdriet…

Ik wil slapen nu rust, ronken, laat mij gaan nu, slapen wieg, wieg, schapen regen Knotst KLETTerend op mijn daken bom in glASSS scherven rInkelen waarom KErft die vreemde onrust door mijn hermetische bovenkamer, gelijk door boter tegenstelling, geKRas krIIIIIIIIIpt ten einde laat mij slapen, ik wil slapen, laat mij gaan SLAPEN!…

Ik had moeten weggaan, zei ze Toen het nog kon…

Je ogen zijn leeg De glans is vervaagd Niets dan verdriet Het verlies knaagt Je ogen willen niets meer Dolen in een doelloos bestaan Niets dan leegheid Het liefst wil je hier weggaan Je ogen sluiten toe Gestreden deze ongelijke strijd Je liefste overleden aan kanker Een einde van een verloren tijd……

nu opstaan nu beginnen nu weggaan niet verspillen echter regen loomheid factoren tegen weggaan verstrijken uren langzaam zonder te bereiken zonder spoor…

Ik wil weg, ver hier vandaan, Gewoon verdwijnen, gewoon weggaan. Alles achterlaten, geen pijn, geen verdriet, Even geen problemen of ellende in het verschiet. Was het maar zo gemakkelijk, kon het maar, Het leven zoals het nu is, is zo vreselijk zwaar.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Een roos in de regen die de druppel op het blad liet overlopen. Een symbool van hoop en liefde die de pijn en het verdriet kon doorbreken. Een roos in de regen die haar kleur en geur behield. Een teken van kracht en schoonheid die de duisternis weerstond. Een roos in de regen die haar doornen niet verloor.…

ik zoek naar woorden maar vind ze niet ik zoek de stemmen maar hoor ze niet ik zoek de beelden maar ontwaar ze niet vol droefenis zijn ze opgegaan in de grijze mist waar zelfs de zon zich van haar taak kwijt…

zijn naam leeft thans voort een stille roos ademt nog dagelijks verdriet…

Roos Ik denk dat Kees zou zeggen op jouw verdriet: Hou nou maar een keer op je verdriet is mooi genoeg geweest en bedankt mijn schat maar ik ben dood en jij moet leven. Denk verder gewoon aan mij.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Vertel me, hoe raakte Hij ooit in mijn leven. Een vraag die als de wind steeds terugkeert. In gesprek herinneringen en toekomst mezelf in het midden. Op een nacht verliet Ik Hem. Glipte weg terwijl Hij rustte. Ik koos mijn weg willekeurig. Zonder enig patroon. Ik liet geen enkel spoor achter. Niemand weet waarheen…

Hoe je er ook tegenop ziet wat je er ook tegen wil doen vaak komt er toch verdriet een handdruk en een zoen die zeggen dat je gaat voor even of voor altijd je ‘thuis’ verlaat toch wel uit dankbaarheid maar veelal met pijn in je hart loop je weg van de gewenning want je maakt voor jezelf een nieuwe start als een soort erkenning die…