Alle inzendingen over route OR gelukkig

Het willen knallen heeft ons aangestoken Daarmee verschieten wij graag al ons kruit Er hangt iets in de lucht van klaar en uit Waarna alleen de puinhoop nog kan roken Men explodeert te snel en dat verwondt je Dat komt natuurlijk door dat korte lontje…

De eerste leefdag in het nieuwe jaar Is tevens ook een fijne wereldvreemde Vol onverwachte rust en met ontheemde Niet afgestoken pijlen op 't trottoir Voor ons en alle skiërs op de schans Is dit de ware dag van de balans…

Het tellen van de jaren blijkt verzonnen (De Joodse telling, ouder dan de jouwe, is ook onjuist maar wel een gouwe ouwe) Het nieuwe jaar is nu toch echt begonnen Derhalve denken, drinken, dromen, praten Doch zijt verstandig, drinkt alleen met maten!…

Géén winnend lot, géén nieuwjaarsduik genomen, Wèl meegeklapt op de Radetzkymars, Champagnebrunch, een oliebol zat dwars, En als een wrak weer op het werk gekomen. Dus wens ik jou èn mij, nog brak en moe, Dit nieuwe jaar heel gauw gezondheid toe.…

Gewoon, gelukkig zijn, zonder rancune gewoon, blij zijn zonder woorden. Gewoon, is zo gewoon nog niet, wanneer je de narigheid om je heen beziet, maar draai je om en sta niet stil, niet omdat je dat niet wilt: Maar omdat je gewoon gelukkig wilt zijn, zonder rancune, zonder pijn!…

We zaten bij elkaar om af te tellen, En keken eerst naar Claudia de Breij, Al snel kwam het moment suprême dichtbij, Om twaalf uur steeg het aantal decibellen. En zo beseften we in deze tijden, Hoe fijn het is een grens te overschrijden.…

Als de maatschappij zijn route niet tegen de triniteit stoot kan men hem eens zijn in het zicht van de behouden haven; dan aangekomen in leer ons maat met de langjarige jood, brengt de boodschaptoast aan een half verheven enclave.…

de grenzen van mijn dromen heb ik nog niet ervaren wellicht wil ik die onbewust voor het laatst bewaren ik loop dan wel de kans het moment suprême te missen door tussen droom en werkelijkheid mij in de route te vergissen…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Door openlijk spoor trekt jouw routebeschrijving de hemel open.…

Je hoeft nooit te vrezen dat je hopeloos verdwaalt, als je maar goed luistert welke route wordt bepaald. Gaat het net iets anders zoals op de borden staat, moet je soms zelfs keren aan het einde van de straat, volg dan toch de stem maar die zo duid’lijk navigeert. ’t Is de beste route en je rijdt geen weg verkeerd.…

De zon staat op, een streep valt langs de bomen voorbij het dromen gloort de werkelijkheid en wij, en route, zijn tot hier gekomen een halte op de snelweg van de tijd hier zijn wij uitgestapt op 3 oktober we namen onze intrek in dit huis komen op adem aan het einde van de zomer schuilen hierbinnen, zien het uitzicht wijd Het is een fabel…

Ik liep met me mee door het ‘Falensteegje’ Na het bordje ‘Angst’ sloeg ik een zijstraat in Op ‘Het plein van grote twijfel’ kwam ik mezelf weer tegen Het leek de goede kant op al was het er wel druk “Waar ga je toch naar toe? Neem eens een besluit!” Het plein stond vol met mensen en iedereen keek moe Eén vraag werd nog geuit: “Waar gaan…

De paden zijn hagelwit bedekt, krakend onder voeten, op steeds dezelfde route, wordt het ijs gespekt. Vlokken vallen. Vertraagde ijskristallen wervelen wollig en woelig langs mijn raam, Ik gaap, in winterslaap. Koning winter geeuwt, totdat het overtollig uit haar keelgat sneeuwt en alle kids vinden dit wits ontzettend lollig.…

Opengevouwen rozenbladeren lokken de weg zonder doorns voor een gespreid fluwelen sensuele lentegeur.…

Het rijden hier is verontrustend vreemd; geen snijden, middelvingers, pesterijen, geen bumperklevers, niemand wil voorbij je. Ik voel me dan ook ongehoord ontheemd. Geen auto vóór me, ook geen op mijn hielen, o God, wat mis ik mijn vertrouwde file !…

Route 34 Hoe diep moet het gaan het schrijven van de woorden voordat ze verstaanbaar zijn Hoeveel moet de boer zaaien op het arme winterland opdat er genoeg gewas is Hoe ver moeten vogels vliegen naar vreemde felle plaatsen om kou uit veren te schikken Hoeveel moet ik van je houden in dit huis, in dit bed voor je overgave?…

in wijzers van route heeft hij het leven geleefd in stilte de rol vervuld die werd toebedeeld niet het leven tot een farce gemaakt maar geploeterd zonder roem na te jagen als een god op dreef in kleuren van mensen in het mooiste rood bij lange na was hij geen held maar zocht altijd waarheid en recht hij proefde…

gaat u maar liggen zei de chirurg in Catharien we gaan uw grafwerk verwijderen; open uw mond en ik spuit u plat en tel langzaam tot tien leg een doekje over mijnheer zei hij tegen zijn assistente we hoeven alleen zijn geopende mond en slappe tong te zien. het doet geen zeer zo vertelde hij mij.....; na 14 prikken in mijn tere huid en…

in de vallei achter de heuvels ligt een spanningsveld daar waar ik niet ben en mijn gedachten wel het betreden heft alle twijfel op, had ik het maar niet gedaan…

de oude brug ging je spelend over en voegde hem voor altijd toe aan je route je zocht en vond een brug naar je eigen samen een nieuwe oerbrug is geslagen en mijmerend onderneem je de tocht naar begin…

Wat had die reuzenkrab onder de leden Of vond ie er in Sea Life niet veel an Of lag het aan de zending uit Japan Dat hij zo onverwacht is overleden Ik heb de route net al uitgezocht U komt toch ook naar onze Stille Tocht ?…

Er rolt een traan zacht over mijn wangen bitter en zoet met een stil verlangen het is geen traan van verdriet maar speciaal voor jou voor al de liefde die je mij geeft een traan van geluk en voor zolang ik leef staat deze traan in mijn hart gedrukt…

Gelukkig zijn; en niet weten waarom; en soms naar buiten kijken waar de lucht donkerder is dan de steen, alleen een fabriekspijp nog donkerder afsteekt, en bang en gelukkig zijn.…

Het valt te zien wanneer je gelukkig bent, je gedraagt je anders dan gewend. Soms zie je het aan de ogen, soms aan de lach, Je straalt het uit; dit is je dag.…

Zou de rijkste man op aarde net zo gelukkig zijn als wij, Of gaat het in grote vaart telkens weer aan hem voorbij? Staan we er wel eens bij stil hoe gelukkig we eigenlijk zijn, of doen we vaak alsof en is het uiterlijke schijn?…

Dag lief, dag allerliefste ik mis je iedere nieuwe dag, maar ben zo in en in gelukkig, dat ik jouw geliefde wezen mag.…

Jij hebt alles wat je wilde gekregen, en je bent omringd door mensen, ook nergens bij achtergebleven, en vervuld zijn al je wensen! Ik ben niet rijk, en wensen heb ik nog in overvloed, ja als ik mezelf in de spiegel bekijk, dan zakt mijn allerlaatste beetje moed. Maar mijn hart zit vol tot aan de rand, ik weet wat liefde is, en bekijk…

Gelukkig maar, denk ik dan Stel ik geen vragen Die beginnen met waarom Het heeft geen zin te verklaren Vlammen, hitte, blaren Van oorzaak naar gevolg Van logica in reeksen Stapels kranten oude feiten Die verklaren waarom waarom Eenzaamheid en koude Het vallen uit haar open raam Tijd - ‘t jonge en ’t oude jaar De pijn, het lot, wederzijds…