Alle inzendingen over rozen OR rode OR geliefde

roodglazuren rozen groeien in koude nachten geliefd in haar seizoen haar lippen bleek en wangen koud zo rook ik haar winter als een geurmelodie en haar geruis van bladeren als een zacht geraas…

Ik zie hem lopen door een veld rode rozen. Hij ziet er uit als een engel.. neergedwarreld om mij nog één keer goede dag te zeggen en om dan terug te gaan naar zijn paradijs... Maar plotseling is zijn blik verstard, hij kijkt me met zijn helblauwe ogen aan... Hij is in mijn ogen verzonken...…

rozen staat koud ze warmt mee zonder hem…

Hij riekt aan de rode rozen door haar zo liefdevol geplant, hij wil ze even liefkozen, beroeren met bevende hand. Hij kijkt naar het paadje en ziet haar nog staan, altijd met 'haar' bloemen, 'hun' tuintje begaan. Hij fluistert: 'Katrijntje, ik snij er wat af, van die mooie rode, voor jou, op je graf'.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Bloeien er rode rozen. Ziet zij dat hij bloost.…

Wiegend in de wind de bijna laatste rozen rood van opwinding…

En weer gaat een geliefde een geliefde verlaten weer laat de een de ander of omgekeerd alleen Spat wat twee eens waren in niet te lijmen scherven uiteen Weer heeft de liefdesbloem haar werk gedaan Mensen bedwelmd met haar geur te veel verblind met een roze wolk omkleed Echter steeds fletser werd haar grandeur het roze wat steeds verder afgleed…

ze spreekt niet nevelt zich in stilte haar ogen flitsen niet ze staan vast haar atelier is al vol Schubert’s Letzte Hoffnung zij legt klanken vast ragfijn in truffeltjes zat hij maar vast aan haar toonladders hij kon kijken naar haar handen naar de rode rozen op haar met verfspatten besmeurde jurk regenboogjurk van rode rozen…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

zomerzonnen kleuren avonden in rood vandaag maar morgen nog mooier dan ooit alles vergeten zonder kwaad met zuiver geweten kleurt zij de dag met rood en roze voor mij…

O, rozen, droef en schoon, ik heb u uitgekozen Voor àl mijn koude doden, rode en witte rozen. Rozen om 't dode haar, rozen op armen en borsten Vallen met zacht gebaar, of zij niet vallen dorsten. Rozen voor ieder, die met lachen, of kussen, of groeten, of schone melodie Mijn leven wou verzoeten.…

hoe omschrijf ik lucht die blauw roze paars rood kleurt en de avond kust…

Ook dán nog zie ik, rode roze rozen staan, in 't morgenlicht, geboren in het oosten.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

ik stuur je honderd rode rozen op een kaart de afstand tussen ons zouden ze niet overleven daar onze verliefdheid wellicht wat bedaart nimmer heb je me meer liefde kunnen geven jij stuurt mij een ontzettend lange brief waarin je schrijft me te missen maar helaas vraagt om net als jij te zoeken naar een lief als herinnering staan de rode rozen…

laat vliegen, laat haar vliegen de witte sluier met blauwe kraaltjes naar het luchtruim van mijn geliefde Anatolië laat gaan, laat zweven naar verre landen met brandend verlangen de geur van tijm, de geur van mint de wilde rozen van het Taurus-gebergte omhul mijn witte sluier met blauwe kraaltjes met de sfeer die je meebrengt uit Ephese…

Alles mag op 14 februari rode harten, rode konen, rode strikken rode rozen. Of je liefde nou geheim is, verborgen, of je verstoken bent van, of je normale liefde of kinderliefde, openlijke of heimelijke, voorliefde of kalverliefde als werkwoord gebruikt, liefde op Valentijn, mag.…

De zon schijnt op jouw haren, terwijl jij mij indringend aan blijft staren Ik mijn wangen rood voel blozen, dan wegkijk, naar de bos met prachtig rode rozen Die ik net van jou mocht ontvangen Mij nog meer naar jou laat verlangen De vlinders nog heviger voel fladderen in mijn buik Terwijl ik nog even aan de rode rozen ruik Jouw warme hand voel…

Maar pas bij dag, zei jouw lieve lach, dat ik rode rozen had gekozen.…

Er bloeiden rode rozen uit zijn rode mond en gele en roze, vooral roze.…

Jij staart rozen mijn lief en ik weet wat jij denkt wat er door jou heen gaat Jij staart in gedachten van roze en rood in overvloed in bloei Jij denkt mij en ik denk jou mijlenver…

en dansen de rozen weer terug naar het land tot ze aanspoelen op het koude strand? er liggen rozen op het strand mooie rode in de knop zoute tranen in hun knop er liggen rozen op het strand nog lang niet tot bloei nog lang niet volgroeid…

Rode rozen op het strand: een betekenis heeft het zeker. Het kan met liefde of verdriet te maken hebben. De liefde of het verdriet, maar wat is het prachtig, dat je op deze manier eraan denkt. Mooi is het als je als mens rozen neerlegt dichtbij de vloedlijn.…

Het is rood Rood betekent veel In de liefde tot pijn Maar rood blijft rood Rozen op Valentijn Rood als je verlegen bent, Maar ook rood van binnen Als je verliefd bent Vroeger was het zwart, Maar toen ik jouw ontmoette Veranderde deze kleur Naar mooi en fel rood Het leven had weer kleur De liefde gaf dit weer Via de gebaren die we…

Samen leef ik met een aantal rozen. Er stroomt sap hier. Er stroomt bloed. Rode rozen bloeden in hun vaas, met hun groene stengels afgesneden. Al wat leeft treft eenzelfde lot. Leven leeft spontaan weer verder, in de vermomming van de dood. Beiden zijn ons trouw gebleven. Als aanwezigheid. Vannacht.…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Meisjes met een schitterende roze jurk Roze bloesem, met rode stipjes charmant mee bewegend op een zacht briesje. De zon is er nog niet op deze vroege lente ochtend. Maar vanmiddag zal hij de meisjes vrolijk dansend in het zonnetjes zetten in deze mooie tuin.…

Dat nog steeds openstaat voor de rode rozen die de gever steeds doen blozen en de ontvanger geven waarmee ik mij gelukkig maak. Ik repeteer gevoel dat geurt naar rozen: dat het rood kleurt van het minne blozen. Dat repeterend het doel zoekt van een nieuwe hartstocht in de maak; dat repeterend raak schiet voor een goede zaak.…