Alle inzendingen over rozenkrans

Doch van allen was er een Met een krom en krepel been, Met een plompe, stompe voet, Die had veren op de hoed, Die was voren aan de dans, Die was bij de rozenkrans*: Die was om en aan de mei*, Die was leider van de rij; Wat men peep*, of wat men zong, Krepel had de eerste sprong.…

Ik ben die ik ben zo geworden en verwen of ontwen mijzelf tussen het komen en gaan Tijdens een moment dat ik word gezien of als ik met jou ben begaan ik troost me als ik me van een herinnering bedien (als ik de dag van morgen nog niet voel, laat staan dat ik in mijn gisteren jou of jou nog niet herken) jij en jij en ik komen en gaan…

Als ware ik een mens in de vrije natuur En de eenvoud beheers openlijk In aanschouw van u mijn hemd te lichten En zowaar thans ergens binnen in mij Een vuurtje wordt opgestookt (Ik sta bekend als ene mens, zo warm) Daar, ja aldaar, groeit een waanzinnig poezie-gebrij Vormloos doch opstijgend Blazen luchtbellen zich op Haast een Roomse rozenkrans…

Het wild gedierte springt 't gevogelt dertel zingt, De wufte nimfen vlijen Bebloemd haar aan de dans; Maar kruid noch rozenkrans verdrijft mijn fantasijen. ----------------------------------- verkiert: verkeerd te degen: terdege, naar behoren…

Dan mocht om zulk een prijs en rozenkrans alleen Mijn hof en naam vol vreugds, vol vruchts, vol zegens heten.…

Een rozenkrans in de lade. --------------------------------------- uit: 'Dwangbuis van Houdini', 1998.…

Met name een die altoos wordt genoemd Als Zoon van God, de redder, Nazarener Men prevelt 't ganse jaar met rozenkrans Om te voorkomen dat men wordt verdoemd... ...zoals ene K.B., aldus Petrus: "Ik moet u toch teleurstellen, K.B.…

mijn witte dressoir draagt mijn zelfportret in bruine pij zonder aangezicht waar ter hoogte van de heup de rozenkrans hangt zonder poseren ben ik als heremiet neergezet het is een deel van mijzelf al in den beginne toebedeeld vroeg was ik reeds ontaard van huis naar huis wellicht door mystici fluisterend aan mij verklaard werd…

Zachtekens, zachtkens slingeren Hare slanke vingeren Heure rozenkrans, En elke parel fonkelt, Wen 't bidsnoer krinkelend kronkelt, Met een matte glans. Terwijl in des outers schaûw, Gelig-bleek en flauw, 't Kaarske schijnt, En walmt... en kwijnt... III 'Engelenscharen Zweven omhoog, Tot aan de luchten Wolkenboog.…

Menig reiziger en handelsman beleefde er doodsbenauwde uren, greep naar rozenkrans of talisman omsingeld door ijle spookfiguren. Herders meden ’s nachts de hei, marskramers meden Mook, zelfs de stropers waren niet blij met de dwaallichtjes hun gespook.…