Alle inzendingen over ruimte geven

Zullen we opnieuw beginnen elkaar de ruimte geven voor een eigen leven elkaar in mildheid niet ontzien elkaar van harte troosten bij verdriet en pijn zodat we beiden kunnen worden wie we zijn?…

geven…

wie de jeugd inspireren wil het leven te omarmen heeft oog voor het talent biedt hun kansrijk ruimte tot het vinden van de weg die hen zichzelf laat zijn juist ook door te erkennen dat mekaar gelijkwaardig zijn elkaar ruimte geven vraagt voor verschil dat er mag zijn wie de jeugd inspireren wil het leven te omarmen wakkert nieuwsgierigheid…

geven aan mijn fantasie opdat ik in de tijd die mij rest, mij niet verveel…

Want, nu de afval door gaat zetten, moet Gods Kerk zich zó gaan profileren dat ongelovigen, die er op gaan letten, onze liefde voor elkaar zullen gaan begeren, doordat échte verbondenheid met God ons daadwerkelijk doet beleven, dat, door gehoorzaamheid aan Zíjn gebod, wij elkaar de ruimte geven.…

Genieten van wat je wél hebt Een lieve vrouw die voor je zorgt en je dochtertje die hard groeit Een dak boven je hoofd en een fijne baan Wat ik wil is goed voor jou zijn Ook al heb ik mijn gebreken en onvolmaaktheden Ik wil voor je zorgen en sterk voor je zijn Je de ruimte geven wanneer je dat nodig hebt Wat ik wil is jou een warm thuis geven…

Elkaar de ruimte geven om te groeien en probeer elkaar steeds weer te boeien samen kijken naar de sterren en de maan om dan weer samen jullie weg te kunnen gaan.…

Geef je elkaar de ruimte dan leer je elkaar waarderen En waar je elkaar dan tegenkomt daar valt weer veel te leren!…

Dit vers gaat enkel en alleen, Over alle ruimte om ons heen. Die ruimte berust op het feit Van beschikbare uitgestrektheid De ruimte is van iedereen. Je kunt zelf pas voluit leven, Als je de andere ook de ruimte wilt geven.…

Bomen die bladeren lieten vallen, om ruimte te geven aan knoppen, die vandaag op springen staan. Mensen die gewoonten laten vallen, om ruimte te geven aan ideeën, die vandaag gebeuren gaan, zijn bomen van mensen, die tijdloos bewegen. Geworteld zijn. Stevig staan.…

Storm van woorden gierend door mijn hoofd wachtend op de luwte in dalen heerlijke rust geschreven op rotswanden hiërogliefen van weten uit vers vervlogen tijd. Woorden die in stormen golven tegen rotsen slaan als zware branding kusten overspoelen brekend door duinenrij pas op vlakke velden beteugelend bekoelen.…

’t Verlangen loopt verloren in een land dat nergens is, niets dat niets betovert. ’t Beminde reine snelt van hand naar hand en de stilte die het nu herovert is geschrift dat enkel schrift verovert. Het ijle vliedt het lege in, verdriet lost op in pijn en leed verdwijnt in ’t lied dat niemand lezen wil, dat niemand schrijft. Zij is haar niemandsland…

dehanenendeezelsallemaal begerenzetelsinhetkabinet decoalitiewordtnietjevanhet zesprekenvreemdgenoegelkanderstaal realiseerjehoezeonrustzaaien dehanenbalkenendeezelskraaien _______________________ Noot: Ze geven elkaar de ruimte niet…

Geven, geven! Alle vrachten rijzen in het hoogste want, en de leegte legt een zachte weemoed in de moede hand. Geven, géven! Laat de huizen, sluit de ramen, dek de haard: de open heemlen zijn de sluizen voor uw ongeduld'ge vaart. 'k Ben geleegd; ik ben verleden; 'k wórde dood: ik heb gevoed.…

De ochtend nog koud en zwart de tuinlamp - op zonne-energie - gedoofd ik zoek op gedichten.nl naar wat warmte voor mijn hart soms vind ik een juweeltje een gedicht als een prieeltje dat gedicht is als het licht van de eerste ochtendzon en belooft voor de dag iets goeds.…

Eén was in de wasmachine één was op het rek één was in de strijkmand wie maakt wie nu gek gisteren nog opgeruimd vandaag al weer veel rommel één kind net naar bed een ander op de schommel één vloer net schoon gemaakt een ander al weer vuil even ben ik afgehaakt weet niet waarom ik huil het is misschien omdat ik snij de uien op een…

Vroeg in de ochtend ging Piet vissen vangen aan het haakje liet hij pepernoten hangen in zijn bootje zat hij te wachten, stil en kalm wat zou er bijten: een voorntje of een zalm? lieve kinderen, jullie zullen het wel snappen de vissen wilden helemaal niet happen ze houden nu eenmaal niet van pepernoten roerloos lag de dobber tussen de boten…

Ik weet het wel, het is een cliché en meestal doe ik daar niet graag aan mee maar nu moet me toch iets van het hart vind me gerust sentimenteel, van mijn part: er ligt toch zoiets moois in het ledikant het is een wonder, het moet in de krant ik kan niet stoppen met ernaar te staren kijk naar de vingertjes, oogjes en de haren ja, het is een wolk…

Warme waterstralen laat ik lekker stromen kletterend op de douchevloer terecht komen sussend sop ik mijn spetterende kinderen in het donker; ik wil merel niet hinderen door het raampje zie ik haar zitten broeden zal ze onze aanwezigheid reeds vermoeden? merel, waarom bouwde je juist daar je nest? eerlijk gezegd lijkt me dat niet zo best…

In het droge zand een paar oude kruiken verwelkte bloemen tussen de struiken verwilderde planten tussen de bomen van een mooi gazon kan ik slechts dromen in mijn kleine tuin staat het onkruid hoog maar ook een beeld met pijl en boog haar smalle linkerschouder is ontbloot ze is gemaakt van afvalhout en schroot het meesje en de merel…

vrij van tuinieren word ik blij het is hobby voor iedere dag ik wroet in de aarde met een lach ik werk met schep en heggenschaar snoei een takje hier, een twijgje daar net als mijn opa vroeger deed die kon het goed, als je dat maar weet ik hou zoveel van bloem en plant ik graaf met mijn handen in het zand en soms ga ik de planten water geven…

Een stuk oud brood dat zorgvuldig wordt bewaard is een oud symbool voor veeloud zeer dat nooit verjaart weer opnieuw doorstane angsten en ook dreiging van terreur doen me duidelijk beseffen: de bevrijding is nog lang niet klaar stel geweld aan de kaak leg onderdrukking aan banden dat is de taak van vredelievende mensen uit alle landen…

In de lente gaan de krokussen groeien en kijk die narcissen eens mooi bloeien er huppelen lammeren in de wei net als jij en ik zijn ze heel erg blij in de zomer gaan we naar het strand bouwen een groot kasteel van zand en dan gaan we zwemmen in de zee kom op, wie gaat er met ons mee? in de herfst: die prachtige kleuren. ruik je ook die…

Vanuit de keuken kijk ik uit op de tuin waar vogels zoeken naar zaad en pieren de esdoorn heeft nog een kale kruin blauwe druifjes rinkelen met hun belletjes de eerste lentejurkjes geven mij zwier geen idee wat de nieuwste mode wordt de krant verkreukel ik tot oud papier gastvrijheid pruttelt in de koffiepot de buurvrouw zet haar raam al…

Op een lage rommelzolder zat een lieve teddybeer hij was behoorlijk gehavend maar ook op en top een heer hij zat naast een roze auto eentje met een open dak die auto ging al jaren mee miste wel een beetje lak er lagen ook een pintol een bal en een kapotte schop zomaar tussen Hobbelpaard Stoere Ben en Barbiepop Beer had scheuren…

Teneergeslagen leidt zij haar leven Brokken van verdriet laten haar bijna stikken Hoe hard het dier in haar ook probeert Deze wonden kan ze niet meer weglikken Als een geknakte bloem in een zware storm Weerstaat ze de slagen van de wind Toch duurt het niet lang meer Voordat ze zich midden in de storm bevindt Meegevoerd in de waanzin Waarin…

Op ’t einde voelde hij zich bezwaard, de dood deed hem beven, hij kon ‘t leven niet geven, geven, ‘t lag niet in zijn aard.…

Wees niet bang om anders te zijn De meerderheid heeft niet altijd gelijk. Iemands waarde wordt gemeten naar wat hij anderen geeft.…

Ben ik egoïstisch wanneer, ik voor een goed doel, niet doneer. Ben ik egoïstisch als ik zeg, tegen elke goedbedoelde bus, nee! Toch zet ik bij de plaatselijke super een blik eten in het rek, toch doneer ik niet gedragen kleding in de bak zodat: een ander iets aan heeft. Maar die immense goede doelen, gepareerd met girorekeningen…

Ik schuif weer verder over je te gekke meubelen en toon de kale muren hoe goed het is te géven...…