Alle inzendingen over rust OR zelfdoding

de juiste woorden te vinden lijkt een onmogelijke opgave nu jouw stem stilvalt beantwoordt de zon de meest onzinnige vragen niet hult ook zij zich in stilte de lijster ja, zij zingt luidkeels ' jij was zo mooi, jij was prachtig maar jij hebt strijd nu gestreden '…

lange dagen klamme nachten vol gedachten vol gedachten over iedereen die ik hier achterlaat kies ik bewust bestemming onbekend genoeg gedokterd genoeg gepraat zo ook gezwegen ben ik klaar om over te gaan en me over te geven aan hen die mij komen halen naar daar waar liefde de voertaal is…

en dan opeens is de cirkel rond wederom terug bij jouw vroegere liefde, Vrij Theater bezield nam je het stokje over van voorzitter net met pensioen dus nu had je alle tijd strijdvaardig als je was zette je de koers in z’n vooruit grote plannen om Vrij Theater te behouden in barre tijden van je werkte hard, heel hard wellicht te hard…

strak in kostuum met gesteven boorden zongen zij traditionele muziek van Russische bodem zelfs de muzikanten speelden in groen kostuum en hoge pet van alle rangen en standen strijdliederen vol passie nu zijn ze uitgevlogen Syrië hun doel al zullen ze daar nooit aankomen de hemel bleek hun bestemming…

kwam op voor hen die geen stem hebben en worden uitgebuit vermoord voor hun huid, vlees, of gebruikt voor vivisectie zijn hart verpand aan de strijd voor rechtvaardigheid wat zullen ze hem liefdevol onthalen in de apenhemel rust zacht Opa Water…

nu jij het aardse hebt verlaten en over bent gegaan naar zomerland zullen wij jouw feestelijkheid missen het horen roepen van ‘stuk’ of ‘70-roem’ heb jij je gevoegd bij jouw geliefde Ben met wie je vele jaren toerde meanderend door het vlakke land genietend van vele steden, de natuur ook zullen wij jouw kookkunst moeten missen, kippen-tomatensoep…

in het ritme van onregelmatigheid pompte jouw hart al enige tijd met moeite het hoofd wilde wel had nog zoveel plannen maar het lijf nu jouw ogen zijn gesloten ben je over naar daar waar wij geen weet van hebben nooit meer die guitige lach de Belgische ondertoon pretogen wanneer je genoot van het leven nu verhuis jij naar onze herinnering…

er is een ster geboren heel stilletjes en onverwacht ben jij van ons weggegleden in het donkerte van de nacht een vader uit duizenden niets was ooit te veel verslagen door een ziekte blijft het ondanks onze mooie herinneringen voor altijd stil…

hey lief vriendje ga je met mij mee wandelen in het bos wellicht vandaag naar zee hey lief vriendje kom eens hier lieve vent dan zal ik je eens lekker knuffelen weet dat ik je schandalig verwend hey lief vriendje is het nu echt gedaan met een gebroken hart heb ik je moeten laten gaan…

nooit meer jouw lieve stem te horen nooit meer jouw lieve lach nooit meer de kans om jou te bekoren nooit meer te horen ‘hallo’ of ‘dag’ nu jij jouw ogen voorgoed hebt gesloten is dat een groot gemis met zijn allen zullen wij rond Michael blijven staan, de lief van jouw leven nu is het moment daar, om jou, aan Moeder aarde terug te geven…

een jonge Cruijf in de dop speelde met anderen in een speeltuin in de buurt nog even balletje trappen afgelopen woensdagavond keerde jij op de afgesproken tijd niet huiswaarts, velen gingen opzoek in de hoop je te vinden verleidt door mooie woorden liep je te goeder trouw de verkeerde kant op slechts negen lentes mocht je worden…

of van het weer iedere dag liep zij een rondje wandelend door het Haagse kiekte zij wie zij tegenkwam keer op keer was er een feestje dan was Wally van de partij een grote zonnebril dragend daaronder een grote glimlach fleurig gekleed, ze was er altijd bij iedere dag opende zij optimistisch haar Facebook, ook de vele keren dat zij moest…

Woorden verwaaien, verdwaalde verhalen slingeren in de wind, dansend over regenbogen die vertellen over een heel bijzonder kind die in de nacht verdween zilvergrijze lokken, grote bruine kijkers een ontwapende lach zomaar is ze vertrokken, niemand weet waarheen van jongs af aan tekende zij haar eigen pad door een land vol fantasieën, nam daarin…

Stilte in jezelf. Alleen de ziel fluistert zacht. Dat geef je weer kracht.…

"Hij rende weg maar ontkwam niet en werd getroffen en stierf 20 jaar jong" 'Vermoorde onschuld' door zelfdoding verlost Nu geen zichtbaar doelwit meer te zijn van die pestcultuur, die van ons En de daders....de vele daders...…

Een aanzienlijk deel van de bevolking wil vrije toegang tot de zelfmoordpil Als boodschap klinkt dit academisch kil Zachter spreekt men van recht op zelfdoding Ook een mooi leven gaat onherstelbaar stuk Al kan de geneeskunde veel leed verslaan Niemand heeft het patent op blijvend geluk Folterend lijden doen gaan is ook humaan Wie mag of…

I.M. Rieks Haan Twee klompen Staan nog als Stille getuigen Beneden aan de Voet van de ladder Die je zo vaak Naar boven bracht, Om hoog in het Hooivak alle Ingehaalde hooi En stro in schoven Maar ook in balen Zorvuldig tussen De hanenbalken te vlijen - Nu staan alleen je Klompen hier nog als teken Van je bestaan…

nu jouw bed voor de derde nacht niet beslapen is wordt de pijn almaar dieper daar ik jou ontzettend mis mijn lief kleine mannetje zeg me waar ik je vinden kan schreeuwt mijn hart het uit lieve jongen waar ben je dan sinds het onvindbaar zijn van jou heb ik de dag verruild met nacht draai ik alleen nog maar in cirkels is het op jouw…

eens zal ik mijn oor te luister leggen op het harde staal me rusten de vogels zullen roepen de takken buigen, wuiven ik luister naar de verte het zingen dichterbij het landschap traag in stilstand zwijgt grijs in matte nevel het zingen zingt van warmte vol van rust en kalmte ik klink mijn angst aan bielzen en hou me verder stil.…

verbonden middels de natuur deelden wij de schoonheid die op onze pad terecht kwam met alle liefde ook al is jouw lichtje nu gedoofd zullen wij elkaar blijven ontmoeten in een bloem, een vlinder, een bij met alle liefde…

ontembaar rende je blootsvoets door de velden achter de vlinders aan honden dansten om je heen kastanjebruine haren omlijstte jouw gezicht wie jij was het beschadigde kind wiens huis geen thuis bleek verborg jij je in gedichten van vloeibaar goud…

Hij scheldt op haar en de wereld zij is zijn emotionele vangnet die spanning uit z'n hoofd masseert zwijgend zijn frustraties verdraagt Verlossing van pijn door zelfdoding ze schaamt zich voor haar gedachten zo'n tragedie overleeft hij niet haar liefde en zorg zal hem genezen Hij slaapt z'n roes uit voor de haard z'n snurken maakt de kamer…

Dat jij zelf eens rust verdient, die heb jij nooit genomen. Bedankt voor alles wat jij deed, voor alles wat jij hebt gegeven. Je vrije tijd heb jij nu verdiend, geniet nu maar eens van je leven.…

Het klotsen van de golven, op de eeuwig zwijgende stenen. En ik zit hier. De warmte van het zonlicht, de stralend blauwe lucht. En ik zit hier. De wind speelt met mijn haar, rukt aan de papieren in mijn hand. En ik zit hier. Overal mensen. En ik zit hier. De wereld bruist en leeft, en ik zit hier, en denk...…

Gemoedsrust is als je gemoed rúst heeft, of je hebt een rústig gemoed. Zielerust is als je ziel rúst heeft, of je hebt een rustige ziel. Gemoeds- en zielerust sámen, tja, da's een heel ánder verhaal. Gemoedelijke rústige zieltjes zijn we met déze temperaturen toch állemaal?…

de boodschappen gaat halen Tussen de grote hoge bergen, verscholen en heel klein Krijg ik het gevoel, dat ik daar voor altijd wil zijn Ik denk er zo sterk aan terug,even lijkt het erkelijkheid Maar dan open ik mijn ogen en ben ik terug in de realiteit Niet meer de stilte, de bergen en de mooie kust De vakantie is voorbij, het is gedaan met de rust…

De rust..? Wedergekeerd....nog een zucht Tranen worden nu niet meer gedroogd Zacht pak ik weer jouw hand Nu voor echt altijd hand in hand Nu voel ik geen muur meer Alles is afgebroken..voorbij Het is weer gelukt!…

Vanuit een wolk zwevend in de kringloop van het leven val ik als een sneeuwvlok in alle rust , op mijn plaats.…

Had ik maar rust Mijn leven geleefd in een roes Nu verlang ik naar eerlijkheid Het liefst de rust van het bos Uren gedanst op de harde beats Terug naar huis op de fiets Met een of andere meid achterop De wereld was te klein voor mij Met de auto m'n brood verdienen De boord gesteven en gestreken Producten aansmeren voor erkenning De zakenwereld…

Iedereen heeft het wel nodig Af en toe een beetje rust Gewoon met een boek op de bank Of wandelen langs de kust Het dagelijks leven is zo druk Er wordt veel van ons verwacht Dat is niet erg, het lukt je wel Want uit die rust put je je kracht Gewoon tijd voor jezelf Niemand die aan je trekt Je hoofd leeg kunnen maken Geen wekker die je…