Alle inzendingen over scheepje OR kinderdroom

stuur je 'n scheepje vol met warmte en met heel veel liefde van mij kijk totdat je uit het zicht verdwenen bent voel ik jou weer dichterbij…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Verslagen bracht ik dagen door met niemand op de bres op velden van mijn ganzenbord in putten zonder les Ik wachtte toen de winter vroor als scheepje in de fles op vleugels die ik dragen kon maar niemand gooide zes…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

je staat onthand op de kade van het afmerend vergeten bij de meerpaal van een groot verlies en moet met lede ogen aanzien hoe het schimmige scheepje van weleer snel stroomafwaarts zeilt…

slechts eenmaal keer ik nog weerom en zie reeds van verre door glans omgeven de weide van mijn jeugd met de hoop in beleven waar ieder nog deugt en ik liefde verwachtte van verlichte sterren als ik dat nu zo overzie en de naaktheid ervaar van mijn kinderdromen is het heden zo vreemd alsof alles mij is overkomen…

als ventje van acht stond ik met mijn neus gedrukt tegen de ruiten kinderdromen achter glas waar ik mij blind op staarde in winkels vol bijeengepakt het gaf eigenlijk geen pas destijds doch met een soort van zelfkastijding bood ik weerstand aan verleiding... toch keek ook ik reikhalzend uit maar rekende op niets…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

de kinderdromen achter glas waar ik als kind mij blind op staarde in winkels vol bijeen gepakt het gaf eigenlijk geen pas en met een soort van zelfkastijding gaf ik weerstand aan verleiding toch keek ook ik reikhalzend uit maar rekende op niets…

In deze stroming ontdek ik een eenzaam scheepje dat schreeuwend in de leegte dobbert om hulp.…

ik vat je tere leven samen in een notedop het broze kan daar talmend toeven tot vermoeide stormen de luwte vinden en jij in een scheepje de zee opgaat vat ik je tere leven samen in een notedop…

De vogels en de bomen zijn vervlogen net als mijn kleine kinderdromen..…

Met kinderdromen die ruimte krijgen voor doen gaan we ver komen. Stimuleer de jeugd in verwezenlijking en zie hun wil als deugd. Reik ze kansen aan en ja, dan verbetert ook het ouderbestaan. Wij deden verkeerd, zij zullen dat allicht doen, maar hebben geleerd? Straffen helpt even?…

Vrijmoedige wandelaars slenteren over het slingerende zandpad vol bont gekleurde bladeren in vroege verte zien zij het herfstkind alleen met zijn onvoltooide schoonheid de wildernis op zijn jonge gezicht op zoek is hij naar zijn enige vriend de onvolwassen wolf die met hem speelt en alle nare kinderdromen deelt in stilte.…

De reden dat met Rutte aan het roer Het liberale scheepje bijna zonk Was blijkbaar dat hij niet de koers-Verdonk Maar eigenwijs de koers-Mark Rutte voer. Dus Rutte is naar Rita haar idee Heel anders dan zijzelf niet recht door zee.…

Een scheepje kapen is een peuleschil. Je vaart er heen en houdt je dan muisstil. Zo hebben ze totaal niks in de gaten. O nee, ik zie niets meer. Hé, wat is dat? De zon verblindt me: 't is een Frans fregat!"…

Er wordt ons zand in de ogen gestrooid geen schepje, een scheepje De brieven post van de overheid de non-antwoorden van Bestuurders Het zijn de kluitjes waarmee je in het riet belandt Je vindt het dagelijks in dagblad of weekkrant met schepen aangevoerd: .....gestrooid zand.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Een zomerdag. In het koele huis aan de radio gekluisterd meng ik me onweerstaanbaar in de eindsprint. Met een machtige jump gooi ik mijn stalen ros naar voor pak de rit en ook de maillot jaune voor Van Steenbergen en Van Looy. Op het schavotje de kusjuffrouwen aan mijn zij ik word er zowaar verlegen bij. Natuurlijk is niet alleen de…

geschiedenis, dat was een ware averij al die oorlog al dat vechten wat ik dan wel wou leren dat was dichten op muziek maar toen waren er geen scholen en mijn verstand ging wat aan 't dolen dus vulde ik mijn dagen door leraars wat te plagen met al mijn dolle fratsen en wat zotte capriolen nu vele jaren later beleef ik nu mijn kinderdroom…

Ooit is die Berend (naar men althans aannam) in plaats van met z’n scheepje naar Zuidlaren heel sneaky naar Amerika gevaren al werd nooit aangetoond dat hij daar aankwam. Naar Berend’s lot wordt thans niet meer gegist: tien stukjes Bot, dat is ‘m zeer beslist !…

Ik loop door verlaten land op zoek naar een tastbaar gebaar maar vind slechts fluistering tussen dwalend stof stilte verzwijgt hier vele jaren geduldig in dozen van karton nacht verraadt een kinderstem lachend, huilend wachtend tussen muren in deze laatste uren raap ik herinnering van duizend kinderdromen…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Terwijl het scheepje van halve maan Haar licht werpt op jouw bleek gelaat. Slaap schone slaapster, slaap Jij die alleen liefde kent en Geen haat.…

waar dansende vlammen in roodgele gloed geknetter van dennenhout de stilte overheerst speelt schaduw op de muur een spel van licht en duister voelt mijn hart de warmte van geborgenheid waar een kind in rust wensen weet vervuld om de nacht die moet komen met liefde omhuld en twinkelende lichtjes sterrengefonkel kilte verdrijft in kinderdromen…

The Last Ship slaat niet aan bij fans van Sting Maar musicalfans willen wat vertrouwd is Waardoor het scheepje bijna wrakkig hout is En Sting, als maker, haast 'n drenkeling Publiek, dat aan tragedie zeer gehecht is Geeft nimmer thuis als de Titanic echt is…

zacht: och mijn Goden, heb erbarmen breng me terug in de warme armen van mijn lief die aan de kade wacht Plots rijst een gestalte uit ’t azuur verschijnt voor hem als Zeegodin de schoonste vrouw van het begin geboren uit de baren en ’t hemelvuur Help mij, schreeuwt hij, alstublieft haar lippen kussen water en wind waardoor ‘t scheepje…