Alle inzendingen over schilderij OR scheveningen OR walvis

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

wat zou ik dan graag zijn een walvis of een grote haai of liever een dolfijn? Een garnaaltje of een zeepaard een haring of makreel? maar dat is niet zo heel apart die zijn er al zoveel. Toch een ding is belangrijk dat zie ik als een must ik wil wel graag iets wezen wat een andere vis niet lust.…

op een witte walvis; een waarnemend subject, (gepostuleerd); geen water, laat staan zout water -. Elkaar voortdurend bijsturend, feed- back, moeten zij maar zien hoe zich uit deze tekst te verwijderen ------------------------ uit: 'Gedichten', 1968.…

In Monster is een schildpad aangespoeld Die illegaal ons land in wilde komen Hij werd direct door Sea Life meegenomen Voordat hij hier zomaar wat rondkrioelt Ze mesten hem in Scheveningen vet Daarna wordt Flip meteen weer uitgezet!…

Zoals een walvis naar de diepte duikt. Zo beschrijft een biograaf zijn leven. Zo dicht een dichter zijn gedicht.…

Gillen en bungelen, zwiepende waaghalzen, trekpleisters boven het Schevenings strand, Stuipen op ’t lijf jagend, draaierigmakende, zweven ze omgekeerd, jumpen op stand.…

er loopt een mens een Scheveningse mens over het havenhoofd het grijs-basalten hoekige altijd standvastige Scheveningse havenhoofd regen - windkracht negen noordwester stormt genadeloze striemen over nat-zilte wangen vers-frisse oren-gesel gloeiend rood beklimt de mens het hoofd wind tegen zout water op beurse lippen schuimende…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Een walvis, ver verwijderd van de kust, al jong de evolutie onderwezen, was revolutionair aan land gerezen. Want lopen, dat was voor die vis een must. Ze preekte: ‘Wat nou, twintig miljoen jaren?! Wij gaan die klus in twintig dagen klaren!’…

Omdat Milosevic vandaag verjaart Komt zijn gezin bij hem in Scheveningen Om hem bij een glas ranja toe te zingen En een door Mira zelfgebakken taart. En als hij die vervolgens aan zal snijden Vindt hij de vijl wel om zich te bevrijden.…

Laatst was ik nog een keer in Scheveningen, Verzonken in mijn jeugdherinneringen, Totdat ik dacht: dit hierzijn is een waan; Begin en eind zijn eendre wisselingen Die geen spoor achterlaten... Ze bestaan Alleen in de verbeelding en vergaan.…

De generaal is gister vastgezet in de gevangenis van Scheveningen. Er is geen blijvend einde aan geweld, zolang nog iemand roept: hij is een held.…

Als dit gedicht een schilderij was zag je bloemen bloeien in een veld, en dit schilderij zou zeggen: alleen ware liefde die telt. Het zijn gewoon geschreven letters en het is geen schilderij het zijn de simpelste woorden, nachtoverpeinzingen...van mij.…

Mijn hart is een oude walvis gepokt gekerfd doorboord. Al duizend maal heb ik de zee doorkliefd en werelden omrond met in mijn kielzog de boten van mijn schuld. Nog één keer wil ik nu de toren van Cape Byron zien voordat ik naar het koude zuiden zwem.…

Het is toch eigenlijk een schril contrast: Ginds treurt men om de doden en vermisten, De duizenden inheemsen en toeristen Die door de zee noodlottig zijn verrast En hier loopt men weer volgens oud gebruik Spontaan de zee in voor de nieuwjaarsduik.…

Ze lag al onder vuur sinds 'Scheveningen' Dossiers die stapelden zich hoger op De vonkenregen kostte haar de kop En zonden, die haar wethouders begingen Haar erfenis een spoor van onvermogen Te licht bevonden en te licht gewogen…

mijn kennis, en vooral ten aanzien van het mosselwezen is echt optimaal ik knikte dus, bevestigde verbaal: ik ken de mosselman en ja, ik kan je zeggen dat hij woont op Scheveningen zij kende ook de mosselman, zo bleek al was het nog maar kort, hooguit een week of twaalf (een hoogmis ’s nachts te Wateringen) hij zou de kerk verlaten voor…

Die wereld die ons nu nog zoveel biedt: De poolvos, walrus, zeehond, walvis, ijsbeer Maar Shell ziet reden om groot feest te vieren: “Het ziet hier strakjes zwart van wilde dieren!”…

ongeveer zeven zal ik zijn geweest (moeder waste nog op een plank) toen vader besloot toch maar te gaan staken we zullen wel zien waar het schip strandt zei mijn moeder vast in Scheveningen dacht ik…

Ze zijn het zat, die wetten, regelingen, En trokken op de trekker naar Den Haag, En troffen zij daar soms een hinderlaag, Dan namen ze het strand bij Scheveningen. Politici, belust het woord te voeren, Die hielden allemaal ineens van boeren.…

ruisen Door de bladeren van bomen De vroege herfst regeert En laat het bos uitkleden In een gedaante verwisseling Geeft de herfst zijn prachtige kleuren Stil laat het bos zich kleden In een mantel van kopergroen De bladeren laten zich inkleuren Gemengd met goud en koper De herfst laat de volheid zien In dit prachtig schouwspel Het schilderij…

het zolderraam een schilderij vol zacht wiegende bomen om in weg te dromen met bovenin een wolkenbrij die lacht in blauwe luchten om in weg te vluchten het eendenjong in drassig land van gras, kruiden en water oefent zijn gesnater blauwe reiger in “éénpootstand” verrast kikkers en vissen door ook veel te missen het eksternest…

toen Govert Flinck mij uitschilderde in het jaar 1653 Ik sluit vandaag een ring van zesmaal ellef jaren, en zie mijn hoofd besneeuwd en tel mijn grijze haren ook zonder glazen oog in deze schilderij.…

Voor mij ligt een leeg doek eigenlijk is het net een boek maar dan zonder woorden of muziek zonder akkoorden mijn handen laten de verf glijden de spatels die je alleen maar hoeft te begeleiden tot een mooi verhaal het doek leeft en is niet meer kaal een schilderij vol inspiratie klaar en best wel een prestatie…

rood nog vochtig en vol van het eerste bedrijf als vluchtige vlinders likraak op je lijf je buik op het bed je rug breed ontbloot Ik zoen je heupen ik voel zonder handen hoe laaiend jij onder mijn vleugels ligt de haartjes omhoog en de ogen half dicht nooit weet waar de vlindertjes zullen landen en sterven als stempels op je huid een schilderij…

van groen hebben een betekenis Rozen staan voor liefde en zorgzaamheid Die soms uit de zon worden gehouden door hekken die in het veld staan Seizoenen zijn de tijden die bepalen wat sterft en blijft Terwijl de zon juist het gevoel geeft van eeuwigheid Rustig en kalm zijn de beekjes die vol zitten met wijsheid en weetjes Tot slot om het schilderij…

De lucht lijkt momenteel een heel groot schilderij met allerlei gekleurde wolken in vele tinten grijs, maar ook wat rood zit er nog bij En als het strakjes donker wordt zien we een volle maan een hemel vol met sterren wanneer de zon weer onder is gegaan 'k Zie grijze strepen van een vliegtuig vogels die hun nest opzoeken maar boven in…

het scherpe oog tekent de hemel van binnen, een rare machine maakt indrukken onthoudt kleuren vormen, hij loopt weg. Van iets maakt hij later op papier ook iets, maar anders, het hoofd en hart doen mee en het verleden speelt mee, tranen en glim- lachjes, verkeerde en goede ideeën en eerdere indrukken.. het koperen licht valt door…