Alle inzendingen over schitteren OR door afwezigheid

wat Je daar zegt, Anne van der Meiden - Predikant en ook Communicatiegeleerde - Als ik jou hoor Zeggen dat geregeld Mensen bij een uitvaart- Plechtigheid het hoogste Woord voeren, met verreweg Het meeste misbaar aanwezig Zijn, terwijl zij toen Ze echt nodig waren Aan het ziekbed Van de overledene Schitterden Door afwezigheid…

Toch stelen we de show daar al die tijd, We schitteren er door afwezigheid.…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

Een luisterend oor waarom krijg je geen gehoor de deur blijft dicht je leven wordt ontwricht ze sluiten je buiten alleen omdat je je niet kunt uiten je bent voor hen een vreemde gast ze willen van jou geen last en hebben zeker geen tijd ze schitteren door afwezigheid eigenlijk is dit toch te betreuren dat dit in deze maatschappij nog kan…

ten minste houdbaar tot uiterste pogingen -wat hierna volgt is notulair vastgelegd- zie ook de algemene voorwaarden bij het kernbegrip ‘thuiskomst’ meestal schuchter en aan de lijzijde van schaduw, bij vlagen naar buiten tredend mocht dit op bezwaren stuiten; het is mogelijk met kennisgeving te schitteren in afwezigheid -er volgt…

Helemaal voor mezelf de pot thee, de tafel de kamers van ons huis met zijn nieuwe ramen de krassen in de kast al de cadeautjes die ik aan jou gaf en de poster van het schitterende water aan de horizon met de schim van een schip Ik hang hier maar wat rond in jouw afwezigheid niet in staat tot actie, zo sterk en nabij voel ik jouw aanwezigheid…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

de poort ik slenter langs het stenen perspectief met rood gelakte luiken, rode deuren mijn oog getrokken naar het felle licht in de door mensenhand gebogen opening oude masten kijken vlaggend over de kade met zijn bemoste voeg volop genietend van het fraaie zicht op de strak ommuurde haven het is hier zalig toeven tussen de statige…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

" Diamanten weerspiegelen niet - ZIJ SCHITTEREN - omdat ze zichzelf zijn "…

ik zag op de bodem van een dekschuit een stukje zilver schitteren ik wist meteen dat jij het was!…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

(Aura II) Door puur geluk en sterke genen in combina- tie met slechts die wil in gedach- te zowel als fysiek Samen zagen wij die Ionische Eilanden schitt'ren in de zon…

Als je denkt: "ik ben verslagen", is de nederlaag een feit. Als je denkt:ik zal niet versagen", win je op den duur de strijd. Als je denkt: "ik kan het niet halen", is de tegenslag op til, want het overslaan der schalen, hangt voornamelijk af van wil. Moedelozen gaan ten onder, door hun twijfel, door hun vrees. Vechters winnen, door…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Jouw afwezigheid een breekbaar masker danst in het moeras jouw aanwezigheid de zon die je huid verwarmt ochtendmist verandert adem in nevel spinnenwebben als geweven herinneringen golven in schelpen fluisteren jouw stem een komeet in de nacht…

Gelijk een indoor-wielerwedstrijd Alsmaar in ronden Maar dan in volkomen afzondering Dagenlang stond stil, de tijd Contactloze verwondering Toch heb ik weer gevonden…

de kamer is ontvolkt naar evenbeeld gevoegd gestold tot stilte neergedaald in stof met lege adem gevuld roerloos aangezet meerstemmig weerschijn tekent reeds de wand door schemer die eeuwig het daglicht tart…

De eerste reactie is schande De tweede is vreugde Jammer dat je elkaar niet eerder hebt ontmoet Vreugde dat je niet te laat bent Geen ziel leeft voor altijd Alle bomen reiken tot aan de hemel Iemand om naar op te kijken Aanbidding, vergetelheid De aarde verteert alles De straf is afwezigheid Verloren En geen weg om te gaan…

ik neem je mee al denkend vanaf nu sta je in mijn landschap achterlatend, waardoor dit pad, deze bomen hun vallend blad alle ogen en vingers niet langer onwetend zijn maar wijzen naar jou zonder weefsel in uitgestrekte afwezigheid…

Het blijft maar groeien en vult heel de huiskamer -- dat jij er niet bent.…

ik vraag me af waar ik ben als ik hier niet blijf over duizend dagen zijn alle vezels in mijn lichaam vervangen zal ik nog herkend worden als ik door onbewoonde straten loop klinkt er nog muziek tussen oren voordat noten ontluisteren overal is verte, nergens nabijheid zeven dagen lopen ommuurd is dan ook alleen ons gemeenschappelijk…

wat valt er nog te zeggen als stemmen zich vernauwen tot geluidsgolven, een beweging van lucht, een trilling in het universum, nu de bron is verdwenen en het oor zich niets meer voor de geest kan halen…

daar gaat hij weer, met aktentas en op zijn arm een regenjas hij zwaait afwezig naar een raam waarachter stille schimmen nauw zichtbaar door het glazen glimmen samen zijn met slechts zijn naam.…

in hun aanwezigheid draag ik een manteltje van onbehagen woorden die afwezigen kwaadmoedig bespotten andermans muizenmankementen worden opgeblazen tot olifantsproporties mijn manteltje knelt onbehaaglijk, onverdraaglijk na mijn vertrek ben ik, afwezig, weerloos, aan de beurt…

ik zie, ik zie wat jij niet ziet het is groen en het beweegt het slaapt niet onttrekt zich aan tastbaarheid holt achter blinde feiten, schuilt in laaghangende schemer oogst aanmaningen en onbetaalde rekeningen ergens lijkt bloed te stoppen met stromen aan verjaarde zonden voorbij zou het zo eenvoudig zijn is er droogte na het avondeten…

Afwezigheid hoor mijn protest tegen afstand en leegte tegen het on-weten, hoor het in mijn stille zwijgen geworteld in mijn leden en laat de nachtschade mijn vrolijkheid zoeken in de botten van mijn lijf zo ik lach bij het wakker zijn bij dageraad !…

natuurlijk kan je afwezig zijn zonder lijfelijk afwezig te zijn zodat er in een menigte dikwijls veel meer mensen afwezig zijn dan zij die werkelijk aanwezig zijn zo ken ik iemand die volgens zijn zeggen nooit ergens echt aanwezig is geweest…

Soms vindt mijn gezelschap mij wel wat afwezig en verdenkt men mij vervuld van diepzinnigheid, maar dan houd ik mij totaal nergens mee bezig, terwijl men het opvat als teken van wijsheid.…