Alle inzendingen over schootsveld

Een jager afkomstig uit Sloten Schiet meestal konijnen, liefst grote Maar laatst had ie pech Ze bleven maar weg Toen heeft ie slechts wortel geschoten…

Nee - we moesten niet meer praten over tomeloze dingen woorden waren opgebrand en buiten zinnen van venijn Het schootsveld kwam steeds dichterbij voor een dozijn ontluisteringen houten stokken op de tafel om een dwingeland te dwingen niemand ging meer naar de hemel die hij zelf had geklaard of de eens verdoemde hel die hij zo zelf had gebaard…

Heb ik haar gedaante al gezien, In mijn puberale schootsveld, in andere tijden ? Of in het zwerk van adolescente fantasie, Waar wij dromeriek elkaar verblijdden ? Is zij als Desdemonde, met bloedend hart, Met list en dolk als droev’ dodelijke reden ? Of is zij als Ophelia’s foute keus, Dood in water langs de waterlelies gegleden.…

duizend jaar weg langs molenlei en trage heuvels zand, waar het vlakke schootsveld de stad naar zuid deed heersen, daar hield het leven stand en ging men altijd door op dat mooie stukske Brabant, waar de bunzing sloop, de vogels floten en kinderen argeloos speelden aan de waterkant het terrein was bondgenoot of vijand de groene…