De palet aders zijn verstopt
De progressieve uiting gewurgd
Beeldende kunst te plengen
Wordt wreed niet toegestaan
Hemels blauw is ruw verdrongen
Afgedwongen door massamoord
In razernij door het streven bedwongen
Nat bloedrood is nu de basiskleur
Als ik door die schrijversogen zie
Het huilend druipend schilderspalet
De verroeste steenhouwers…
het schrijversoog
wikt en weegt
de hand schrijft
schrapt en schrapt
in zakken en dozen
de woorden door het
poortje van de tuin
laten gaan
achtergelaten
verfrommelde
woorden zinloos op
de stoep beland
schrijvers' hoofd
en hart wachten
op het ingetogene
dat blijven mag
de helderheid
treedt niet
zonder slag of stoot
kalm…
levendigheid danst tintelend
lijk kleine regenbogen,
zo onvergeten en in alle kleuren
als een kwestie van onzekerheid
van menselijk onvermogen
onze schrijversogen schitteren,
ons hart zo onverdorven en zo puur?
Gestorven vallen de pianoklanken,
die afgunst in ons hart omschrijven
als harde woorden vol fierheid achterblijven.…