Alles is daar maar we weten het niet:
de lente in het schuiloord van de winter,
de regen in de rivier,
de zon achter de wolken.
Alles is daar maar we weten het niet:
de verzoening in het glimlachen naar elkaar,
de omhelzing in de mooie kaart,
de zwaluw in de lente.…
Kan dankbaarheid nog een schuiloord
vinden in ons hart als we te gehaast
zijn vanaf de morgen die gloort?
Laat stilte maar vloeien tot
de hartslag vertraagt en de woorden
niet meer te vinden zijn omdat ze
elders een poort vonden om binnen
te gaan in vrede met de avond.…
tussen de tijd
en de tijdloosheid
kent geen wortel en geen voleinding
de eeuwigheid is een ladder
zonder beneden of boven
het water en het gewas
hebben hun grensgeschil nog niet beslecht
ontoegeeflijk en hardnekkig
verschuiven dagelijks de linies
zo nu en dan valt er een donderklap
dan dreigt de hemel
schichtig zoeken struik en twijg een schuiloord…