Alle inzendingen over scope OR zeuren

Albert Heijn heeft vandaag een scoop ‘U kunt nog meer genieten van vis als deze duurzaam gevangen is.’…

Als representant van de vrouwelijke kunne zonder wie Jacky Scope überhaupt niet ter wereld zou zijn gekomen noch het daglicht hebben mogen aanschouwen zou ik hem vriendelijk doch dringend willen verzoeken de heksen met meer respect te bejegenen en meer nog, hem manen zijn wilders geraas alhier stante pede te staken... ...…

Er was eens een kanarie, die wilde op safarie, maar, toen een ouwe zeur dat las riep hij dat geel geen schutkleur was.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Als het gaat gebeuren Loop dan niet te zeuren. Houd het ook niet tegen Heb ik meegekregen Je gaat het betreuren. Inscheuren Openscheuren Doorscheuren…

Zij zei, wat zeur je nou toch, ik ben er toch ook nog, of zie je dat verkeerd?…

Dan nog even zeuren, En het gaat gebeuren.…

Weg zijn de gedrochten met hun verstikkende felle kleuren alles is vergrijsd in zalige onwetendheid kun je rustig slapen wat loop je dan te zeuren…

Wie klaagt de wereld is te vol raad ik een enkeltje Zuid-Afrika te boeken waar ze kleintjes onze herkomst zoeken in een oude hyenadrol In de Gladysvale-grot vonden archeologen roerend in fossiele poep vijf homo helmeï haren nu hun scoop Nu worden wij opgewonden Schubben sprekend die van ons haar worden tweehonderdduizend jaar geschat bij…

Beuren niet zeuren, want nietmedeneembaarheid kent hij niet. Sjouwen niet mauwen, hij lacht.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Je kan niet zonder het is er altijd Als het stil is is het tot spijt Het is een deel Een deel van mijn leven Als het tastbaar was Had ik het je gegeven Niet langer zeuren Anders krijg ik repliek Hetgeen ik het over heb is het wonder: muziek.…

Wat ik nog van je heb is het gehoorapparaat en de leesbril je kan ze altijd komen halen wat ik ook nog van je heb zijn je gedachten die zijn inmiddels met mij vergroeid zodanig dat ik bijna jou ben die ouwe zeur, maar vooral geduldig in het aanhoren van mijn falen.…

Pappa wat ben je aan het doen Lieverd pappa is aan het behangen Oh wat is behangen pappa wat ben je aan het doen Pappa geeft de muren een nieuw kleurtje Waarom pappa Mamma vond de oude niet mooi meer lieverd O jij nog wel toch pappa Laat pappa nu maar fijn werken hè Pappa mag ik helpen Lieverd dat kan jij toch helemaal niet Wel hoor Laat…

Het land is wederom in rep en roer. De euro blijkt nog minder waard te zijn. Die hele politiek zit vol venijn. Ocharm jij kleine man en keuterboer. Dit land waar mensen steeds in rijen staan voor pretpark, kassa, goedbetaalde baan.…

hij parle français et ne pas flamand hij schaamt zich de bourgondische veelvraatideeën van zijn soortgenoten hebben hun blauwe luchtarme hersenen bevuild fijn stof dood volgt snel vive la mort buffet à volonté valt niet te rijmen met één dood landbeest en één gevilde watervis voor de aardse aliëns djerba's schone en verfijnde eetcultuur…

Zeur niet. Hier kan niets gebeuren. Bij de buren misschien. Dat daar een tafel omvalt. Of een kachel. Dat daar woorden vallen. Dat men daar elkaar Naar het leven staat. Dat daar later alles koek en ei is. Maar hier niet.…

Als het is gebeurd, waarom dan nog gezeurd. Is het waargebeurd, of waar is het gebeurd, en waarom is het gebeurd? Maar als er nooit iets zou gebeuren, Zou men dat betreuren.…

Aimabele Anna acteert altijd abominabel Bezige Berend bluft bedenkelijk banaal Chagrijnige Conny communiceert constant contraproductief Dwaze Dirk draaft dagelijks door Eerlijke Emma emmert echt enorm Frauduleuze Frits fabuleert fantastische figuren Gevoelige Gea ginnegapt gewoon geweldig Hartelijke Hendrik hakketakt heel hopeloos Intelligente…

Ja, ze weet 't Weegt en meet 't Ze is een tikkeltje te zwaar En daarom doet ze aan de lijn Maar een vriendin zei laatst: wat zâ-je Nou gaan zeuren om die taille Je hebt geen man, dus hoef je ook niet mooi te zijn…

Wat ik op een dag al zou willen doen was het niet zo vlug avond, morgen, noen toch laat ik gemakkelijk de tijd verglijden en vergeet van iets te doen of te schrijven veel liever is het me te dromen dan concreet tot iets te komen iedere dag zeg ik : nu moet er iets gebeuren en toch loop ik weer rond te zeuren zo kom ik werkelijk tot niets uit…

vraag ik Ga je nu elke vijf jaar lopen zeuren? vraagt m’n lief…

Men is er als de kippen bij, Met het zeuren over de maatschappij, Als deskundige therapeuten. Kritiek is oké, Maar doe daar wel iets mee.…

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Waarom dan zeuren om die kleinigheden: zij rusten door ons toedoen toch in vrede?…

opeens knijpen mannen in haar billen pakken haar borsten omdat ze dat willen vriendinnen zeggen "zeur niet zo" als dat gebeurt zij wordt bepoteld daarna verkracht voelt zich nog jarenlang verschroeide bloemknop .…

Achteloos schreef ik het op telkens weer bleef het machteloos, daarna veranderde het in stroop langdradig, uitgetrokken scoop, een ontdooide regenpijp, een zinkende boot, kurk onttrokken aan de schoot van tijd, dan is er weer hoop, als die aanmeert zal ik je roepen, en het tij gekeerd om naar de juiste klank te gissen, blijven teksten voor…

misschien, geblinddoekt tot de laatste strofe, streven naar de inhoud waarvan ik de essentie nog niet doorzie, te veel op de private tekst verlaat, het ene verdicht de ander toe in de maat- en meetlint van de poëzie, fluitend riet herschikt zich in de wind als vergrootglas van een aangeboren verdriet, steeds verder en verbaasd, de scoop…