Alle inzendingen over separaat

my body and spirit are separate there for I am a living death…

Luchtbel, uit lava glasdraad Waarvan alleen de blazer weet Welke bestemming Man en vrouw wellicht op het Gevaar af nooit te vervloeien Maar afgekoeld en losgeknipt Te stollen tot Swarovski zwanen Drijvend in separate vijvers Kristallnachtkinderen Door hun hoge loodgehalte kunnen Zij beter geen koppel vormen…

zo kan het ook ik reorganiseer mijn gevoelens ik centraliseer mijn verdriet separaat oftewel bilateraal maak ik het discutabel delegeer ik mijn ongemakken ongenuanceerd non-verbaal uit ik mijn onvrede met mijn middelvinger ik steek mijn tong uit gedecideerd zoals het een dame betaamt pontificaal recht ik mijn rug kritische…

Elke dag zie je ze weer op het journaal er zijn er nu toch al veel meer als soldaten met hun camouflage pakken bivakmutsen bezetten ze gewapend separaat en adequaat onafhankelijk allemaal hun eigen Checkpoint maar hou ze in de gaten het is wel even wennen maar zo’n ding in je armen vervult je jongens droom je eigen oorlog…

Ik zie een stad, een stroom, de zwarte spijlen van overspanning, die oevers verwant doen zijn aan vlakken van een diamant, glansrijk ontsnapt aan separaat verwijlen. Een bliksemschicht onttrekt het vergezicht aan naderbij komen: mentaal spervuur schermt de toegang af: een giftige muur van kruitdamp schuift voor het volle zonlicht.…

hele volken al eeuwen safe tegen de wolken met slechts bij stroomuitval in een zekere mate kippendrift De Sloterplas is ons vergezicht groeit door de blauwalg dicht zwanenmeer wordt wat aan gedaan bliezen we al in een bellenbaan we houden met filters water stromend en transparant en de algen onderling op afstand Zo dalen wij straks separaat…

In rage of memory I had my way returning to the shore picking up shells, separating these forbidden treasures and hence pressing angrily each upon each. And look: They fitted every way as water fits in water, despite my father's words. I then realized how he'd led me astray…

In rage of memory I had my way returning to the shore picking up shells, separating these forbidden treasures and hence pressing angrily each upon each. And look: They fitted every way as water fits in water, despite my father's words. I then realized how he'd led me astray…