Alle inzendingen over sinaasappels

stilte verstoort drukt hij het off-knopje naar beneden slaat de dekens terug voeten betreden de kille vloer het ochtendlicht gloort nog niet wintertijd hult in schemerduister wat tastbaar is op weg naar het toilet met lege blaas trap af luikjes opengezet ter opfrissing even hoort hij gefluister van wind en dakgoot smeert broodjes pelt sinaasappels…

filosofie Evenknie Van het labyrint van wegen Van Klukhunn verkregen Denken over denken Parameters voor verre paradigma’s Gespartel van Andermans meningen Leidraad voor’t verstand En Kant Hij eindigt met Verdinglijking en het grote vergeten Maar o filosofie Ik wil weten Van de wereld die alles is wat ’t geval is En van de appel, de sinaasappel…

Een grote spar staat sober aangekleed op ons te wachten, kistjes met sinaasappelen en Callenbachboekjes terzijde. Er ruist iets langs de wolken, de herders liggen in het veld, het kindeke lijdt kou. Het beeft, terwijl het welkom wordt geheten. Het is klaarblijkelijk een stille, heilige nacht.…

huppelt op blote voeten een zwaan daalt waardig bij hem neder achter een dodecaëder die vertedert de opengesperde ogen in het mombakkes der goden kijken me uitdagend aan op zijn hoofd is een quetzal neer gestreken in mijn geest klaren Andeshoogten op met alle vrijheid deze vogel eigen roze sterren boven blauw geboomte een planetaire sinaasappel…

Duizend keer heb ik De zon zien ondergaan Gloeiend purper in omarming Brandend rood in zwarte zee Giftige wolk over boze bergen Pluimen opgeblazen in oranje Gouden golven in verdwijnpunt Vage nevels in het niets Ontsluiting van de horizon Een sinaasappel in een sleuf Daar gaat het licht tenonder Kleuren vervloeien tot de nacht De laatste…

Kent gij het land, waar de citroenboom bloeit, in 't donker loof de sinaasappel gloeit, een zoele wind de blauwe lucht doorgeurt, de mirte groeit, de lauwertak zich beurt: kent gij het wel? Dáárheen, dáárheen, richt ik met u, Geliefde, mijn schreên. Kent gij het huis? Op zuilen rijk en hoog verheft de zaal haar trotse, brede boog.…

(voor Raúl Rivero) In de stinkende sigarenrook van Castro's dolende geest groeien sappige sinaasappelen met mondkapjes. De bruine trilborsten van Cubaanse schoonheden vormen geen enkele troost voor de harde koppen van een militair schrikbewind talentvol ontmaskerd door de gevangen dichter.…

Met de griep in mijn magere lijf vroeg ik de kok om een sinaasappel, die hij me weigerde te geven, waarna ik de abt om hulp vroeg en op zijn gezag gaf hij braaf de oranje bal.…

“Interessant, dat wel…””, vond hij “Zo zou ik het zelf nooit doen” De TV deed ik uit direct, spontaan En een sinaasappel pelde ik Met de schillen op mijn schoot. Ik Vulde mijn vulpen (nu alweer?)…

paddestoelen gedroogde tomaat en sla glaasje wijn erbij goed voor de slaap Zet het schaakbord op tafel en verlies na jaren een korte partij Verjaag de muggen uit haar kamer Voorkom dat er muggen zijn En wordt ze vroeg wakker - je hoort de wc je hoort hoe ze zachtjes praat tegen de kat van haar jeugd - sta dan op zet koffie pers sinaasappels…

Ik kreeg mijn eerste sinaasappel. Dagen heb ik hem bewaard, alleen maar geroken… Ik ruik hem nog, nu ik het zeg. Luizen hadden we en schurft. Elke dag werd ik ingesmeerd, met zwavelzalf. Gemaakt van reuzel, door een oude dokter. Er hing een druppel aan zijn neus. Dat vergeet ik nooit. Zovele beelden, zoveel geleerd.…

Ik keek naar de rimpels in haar huid en ik dacht aan hoe ze eens was, zo energiek en levenslustig, iedere ochtend sinaasappels uitpersend om ons een gezonde start te geven. Na schooltijd altijd thee met koekjes.…