1908 resultaten.
Over een slak
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 134 Belasting op onroerend goed,
dat zette bij een slak kwaad bloed.
Ik kan, zei hij, het niet verdragen
fiscaal te worden aangeslagen,
en voel mij onterecht bejegend:
mijn huis is immers toch bewegend.…
Geen haast
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 446 Er is geen haast bij
zo te zien zou je zeggen
slakkengangetje…
knappende tak
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 690 gekleurd de rozenbottel in oranje
langs de berm , wilde haver als franje
en de beukennootjes in hun doos
zij zorgen voor die herfstige kruidengeur
appels, peren, nog groenig verscholen
behalve, de renet, die begint al te blozen
en ziet er straks uit als een ,,bellefleur,,
zie je s,morgens de mist over de wei
een slijmerige streep van de slak…
Een kriebel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 Ik weet niet hoe het komt
maar 'k heb iets
met rozen dit jaar
ik bekijk ze
ik verzorg ze
ik buk mij
om iets op te rapen
twee grote slakken
kleven aan elkaar
ik denk aan vroeger
hoe mijn kinderen
in de Eifel
op de trappen
van Haus Burgblick
met slakken speelden
er liep een kriebel
door mijn haar…
Dit en dat
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 61 Slakken hebben dit
mooie huisjes en ook dat
een art de vivre…
Close-up
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 94 Een lijster
twee meesjes
een winterkoninkje
minimale kostbaarheden
in mijn tuin
twee duiven
op het dak
en op mijn raam
daar kleeft
een slak…
Slak
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 134 Waren we maar slak
iedere centimeter heel bewust
aftasten van ons levenspad
O hadden we maar zoiets als dat
want wat wij kunnen leren
van dat slome beest
is het echt beseffen
wat er achter ons ligt
wat er werkelijk is geweest
Wij ontlopen wat ons geschiedt te snel
we leren daarvan dan ook nooit
waarschijnlijk herinnert de slak
z’n…
Als een slak leven
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 70 Wat is het gezellig om steeds weer avontuur
op te zoeken vanuit alle rust en vrede die ik ook bezit
Ik bewandel een gladde ondergrond waar een gangetje wordt
gepasseerd tegelijk worden enige sporen nagelaten op een droog wegdek.
Van een frisgroen blaadje tot een oude boom
stuk voor stuk kom ik hen allemaal met voetjes tegen
Ze zijn altijd…
De slak
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 901 Er was laatst een slak in Vlijmen
Die graag zijn relatie wou lijmen
Hij sprak: O liefste schat,
Je bent de slak van mijn hart
Maar zij vond dat hij zat te slijmen…
Slak
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 432 Familie slak uit Genewouden
kroop (w)aardig in het zwart en rouwde
Hun dochter moest eraan geloven
had aan de Otrivin gesnoven
want ze was neusverkouden.…
SLAKKEN
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.393 misschien zoals george bernard shaw
die bij het snoeien van een perelaar
een tak brak en viel
vierennegentig jaar na zijn geboorte
en als mijn asse dan
vermengd met deze van mijn lief
is uitgestrooid op het tuinpad en de rozen
denkt de toevallige bezoeker
hé die witte stof is vast iets tegen slakken…
De slak
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 814 In weer en wind droeg de slak haar huisje
Gewoontegetrouw de ganse lange weg
Het is echt geen onzin wat ik zeg
Ze dacht zo draagt iedereen zijn kruisje
Toen zag ze een slak die geen huisje had
‘dat kan ik ook’ dacht ze en betrok naakt een flat.…
De slak
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 850 Een slak die zelf z'n huisje droeg
Vierde zijn verjaardag in de kroeg.
En onder al het feestgedruis
Zong hij: "En we gaan nog niet naar huis."…
slak
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 338 Een slak, die niet de vlugste was,
die moest de trein nog halen,
geraakte van het rechte pad,
begon wat rond te dwalen.
Ze kroop gestaag van kroeg naar kroeg,
dat duurde toch wel even,
en is daar door na sluitingstijd
al in de kroeg gebleven.…
De slak
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 691 Wat ik zo stellig bewonder
gedurende mijn ademhaling;
is de snelheid van de slak.
Je zou ook kunnen beweren:
de traagheid van de slak.
Maar, in zijn slakkengang,
draagt hij de wereld
op zijn glibberige, natte rug.
Zijn lucht, zijn leven en tempo:
hij draagt de lasten met gemak!…
slak
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 136 vol in vertraging
een doorgaande beweging
slakkengangetje…
CAFEïNE
snelsonnet
3.0 met 34 stemmen 2.149 Cafeïne werkt goed tegen slakken.
Een chemisch middel is natuurlijk fout.
We leggen niet op alle slakken zout;
We zullen ze met koffiedik aanpakken.
Dat koffie zo goed werkt weet ik al lang.
Het helpt mij ’s ochtends bij mijn slakkengang.…
Wie ooit in zee zwom, en over hem goot
poëzie
3.0 met 23 stemmen 1.790 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- -
Sonnet V in de cyclus 'In de Hoogte'…
O droom, die in een slapeloze nacht
poëzie
4.0 met 12 stemmen 2.164 Wj liggen machtloos in het rustig duister,
En, moede, zien wij moedig naar de luister
Die uit ons opglanst..., maar we zijn vergaan.
------------------------------------------------
tweede gedicht uit de cyclus: De gedroomde zoon…
Vergiftigde schoonheid
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 80 Slak die voorbij komt vraagt:
'Maar wat is er toch met je?'
'Slak', zegt Bloem,
'Ik voel mij niet goed.
De mens heeft weer gespoten,
zo blijf ik steeds beroerd.'
'Oh wat naar', zegt Slak,
'Het houdt maar niet op.
De hoogste tijd lijkt mij
voor een permanente gifstop.'…
Cyclus
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 757 Kijk hoe ik hier loop op de bladeren van jaren
die eens doodgevallen in een droevig jaargetij
nu voedsel zijn voor wat leeft
alles zou zin hebben ook dit gedood
dat mij laat bezien hoe nietig een zucht
is als zelfs het blad dat is gevallen goed is
wat loop ik hier dan waarom lig ik niet
gevallen uitgezucht en opgenomen in de
kringloop van…
CYCLUS
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.064 De spiegel gaf mij weer met jouw gezicht
als stonden wij elkaar weer tegenover.
Wij hingen in het koude glas voorover
en maten van elkander het gewicht.
Stil, om wat van de ander werd vermist
in onbewust of onbedoeld vervagen
van alle al vanouds gevlijde lagen,
waarmee de tijd kon worden uitgewist.
Je tastte langzaam naar mijn hand jouw…
Cyclus
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 299 De zilveren waan,
Dageraad schaduwt de maan,
Schemert ondergaan.
Overwinteren,
Lente zomert, koestert herfst,
Zal nooit over gaan.
Eisprong, houden van
Chemische reactie, kind
Eeuwig, vrouw en man.
(Vrouw door man bemind)…
cyclus
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 704 in deze uitgestrekte vlakte
waar tekens onbekommerd
door het luchtruim zweven
tot de zwaartekracht ze op de knieën dwingt.
Samensmeltend tot een vesting
waar het laaiende wit
onophoudelijk op poorten beukt
in deze eindeloze vlakte
weet ik niet waar ik leven kan…
Cyclus
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 154 Oliebol appelflap
Allemaal weggestouwd
Dus weer met frisse moed
’t Nieuwe jaar in
Op naar een smulfestijn
Paaseierpannenkoek
En ook in kerstkalkoen
Heb ik wel zin…
cyclus
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 91 hij las
een leven lang
het purperen boek der kennis
het groot geheim
gespiegeld
in het zwart van zijn pupillen
hij zocht
het brandpunt
in het pentagram der wijzen
de tekens spellend die de maat zijn
van het onbegrensde niets
het antwoord
vond hij in de dood:
wisseling van worden en vergaan
van iele leegte
en steeds herbeginnen…
Cyclus
gedicht
4.0 met 3 stemmen 2.503 Ochtend: tegen de wind heft een vogel zijn vlucht op.
Middag: aan de voet van een praatzieke fontein
kwijt een klein dier.
Avond: de bomen op de kade dopen hun donkere
takken in het water
tot de volgende dag
de zon ze weer opdregt.
------------------------------------------
uit: 'Hollanda Maandblad', 2011, nr. 11…
Cyclus
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 110 Het seizoen bepaalt
het kan vriezen of dooien
als sneeuw voor de zon.…
Cyclus
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 147 Basiselement van het voortbestaan,
Daarin drijft het ongeboren kind,
Drager des levens doet de voortgang,
gelijk kamelen hun meesters,
schommelend bewegen
en wiegen als heesters in de wind!
Water is er een,
Getrokken door de maan,
Die werkend als een spiegelraam
De nacht toelacht met zachte gloed
En zorgt voor eb en overvloed
Met naam…
cyclus
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 94 in deze uitgestrekte vlakte waar
tekens onbekommerd door het
luchtruim zweven
waar de woestijnwind ze tenslotte
op de knieën dwingt en de hitte
hun onbeduidendheid tot een vesting
samensmelt
het is daar in die eindeloze vlakte
waar het ongeletterde
net zo lang op de poorten beukt
tot het verborgene zich ontpoppen
kan tot uitgesproken…