Alle inzendingen over sloot OR brood

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Geen bel ontsnapt zijn keurslijf; het wak geslagen door een steen groeit dicht: hij ligt te hopen op een bui die hem zijn huid afstroopt. ------------------------ Van Willem Jan Otten (1952) verschijnt binnenkort een nieuwe bundel gedichten. Dit gedicht komt uit 'Het keurslijf', 1974.…

Vanaf nu is het echt over, ik ga hieraan kapot Ik twijfel niet hierover, mijn hart gaat nu op slot. Te vaak gekwetst, te vaak ook pijn, heb ik het soms iets gemist? Liefde hoort toch mooi te zijn, maar het lot heeft nu beslist. Ik gaf de liefde nog een kans, de laatste wat mij betrof.…

Aan het slot van de stilte zal ik omkijken. Ik zal verplicht zijn toe te geven: ‘Niets was groter.’ Ik verdwijn.…

Zo oud niet of hun jeugd treurt in de wilgen, het water spiegelt ze nooit rimpelloos, het gladde blad en niet bladerloos, het is een dak waarover zij zich spreiden, waarop een eend in landschap weggezakt, met een gevluchte in de grond bevriend, laag water zoekt en boven water tracht een nieuwe eend te vinden die haar dient…

we leggen een plank over de sloot een van ons neemt voorzichtig als eerste de hindernis 'de overkant als bevestiging van dat het haalbaar is' mijn uitgestoken hand reikt naar de volgende kom maar zeg ik... het donkere water blijft vooralsnog rimpelloos…

Er zit een poortje in mijn hart Het zal nooit open gaan Op slot, vergrendeld en daarachter, Alles zelf doorstaan. Maar niemand zal dat weten Ik ga het nooit vertellen Want wat erachter schuilt, zal toch niet meer herstellen.…

dronken stappen knarsen het grind door een tuin zonder bloemen adem stokt van de dreun van een hand aan de klink de deur gaat open de rest op slot…

Er ligt een sloot van nat en vies waardoor ik op mijn knieen ben gekropen. Een zurig dek van bladeren, dat bijtend tegen armen rust en met slijm en schimmel mijn wangen streelt tot ieders ongenoegen. Kreukels in mijn dekens. Zweetplekken precies daar waar ooit een vrouwenlichaam heeft gelegen.…

Slot, uit steen en rotsblok opgetrokken, verborgen achter water en weg, vandaag zomaar weer op slot gezet. Oude stenen onder een nieuw dak gemetseld, zuilen als pilaren in de hal geplaatst. Spiegels die de tijd weerkaatsen als echo in een slapende stad. Verdwaald tussen haar muren.…

ik zei: ‘hier blijven slapen lijkt mij geen goed idee jouw fiets kan niet op slot straks nemen ze hem mee.’…

gedichtje bij de sloot II Ik zit bij de sloot met een blocnote het geheim van het leven wordt me geopenbaard ik ben in de hemel en daar hoor ik thuis in dit aards paradijs het leven gaat als een wolk voorbij na de donderbui komt rust en zonneschijn dat is mijn geheim…

treed binnen en zie hoe mijn hart zich thans opent dat bepaal ik zelf een kleine deur voor lijden de grote voor mijn liefde…

‘t Sociale leven is op slot gedaan. De lente trekt zich daar geen loot van aan.…

De kleinste stad in het wijde Friesland spreekt ingetogen van strenge krijgstucht. Soms klinkt feestelijk kanonnengerucht bij de wallen vol hechte, trouwe stand. Aan de gracht houden oude huizen hun band met handel en nijverheid, lang vervlucht, maar nog glimlachend, onder voldane zucht, in ramen, door werkend verleden omrand. Het bedaarde…

Bomen bij een sloot. Een reiger die staat doodstil. De kikker kwaakt luid.…

Het stille water een reiger aan de oever diepe dialoog Hoe meditatief en intuïtief portret van een vogel kleeft langs de oever waar silhouet in verschillende kleurnuances weerspiegelt op gerimpeld wateroppervlak, een inspirerend beeld om nooit meer te vergeten. Genesteld tussen het ruisend wuivend riet waar ze met haar enorme dosis geduld…

Regent het? Nee hoor, maar ik hoor het water vallen da’s niet zo raar, want het regende dat ‘t goot ‘t water wat neerkwam, belande in de metro-goot wat zo snel niet zakken kan en daarom is het, dat ik zeggen kan: ‘k hoor het watervallen, al is ‘t droog en regent ‘t niet, dat deed ‘ t vanmorgen wel vandaar dat je hier nu watervallen ziet!…

Bed bad brood Jarenlang gekloot Brood bed bad Marathondebat Bad brood bed Val van kabinet?…

Bakker wilde hij worden Er rezen echter meer vragen op dan broden Niemand zag er brood in en zelfs de honden lustten er geen brood van “Dit brood is mijn lichaam” riep hij in wanhoop uit en stortte zich in de vijver van het park De eenden hadden de dag van hun leven…

waterburcht mistroostig opgesloten in het verleden hoe standvastig stond je hier omringd door het warme groen versteend zijn nu je gedachten van vergane glorie waar jouw torens als heer en meester pronkten als bakens van onze trotse stad en jouw vlaggen fier wapperden in de noordenwind slot op Kalehay citadel van Albrecht van Saksen en…

De verwarring door gekte in de familie, die zich verwijderde als in een echo van stilte waarin woorden zich verloren leek immer maatgevend in het voorjaar wanneer gras groen groeide in weide en in het najaar grauw kleurend het natgewas vol herfstdauw en misschien was er iets van die verwarring die de weemoed tekende in herinneringsbeelden…

Wonderlijk werktuig in het land - de sloot - in de schoot van de aarde gesleten meanderend buigzaam met star eenrichtingsverkeer jaarringen vlinderen over haar zanderige buik de boorden groengesluierd steenkoollagen in haar tooi wierig fladderende vezels met de rug naar de bron een verdord seizoen legt haar schijnbaar droog en dood…

Bed bad brood Lang genoeg gekloot Brood bed bad Pamperen zijn we zat Bad brood bed Je wordt nú uitgezet…

Misschien wil ze met poppen dollen kleuren kladden op papier buiten spelen om ‘t kwartier krenten plukken uit de bollen misschien lacht ze om de regen die ritmisch klettert in een sloot of voert ze zwanen korsten brood die ze van oma heeft gekregen …ooit misschien vind ik mezelf verdwaald in haar levensechte dromen als ouderdom…

Het dagelijks brood dat wij eten: Roggebrood tarwebrood volkorenbrood zonnebloempittenbrood Het brood voor of ongesneden met of zonder korst in twee of vier verdeeld Het brood op het bord en de kruimels die achterblijven Het brood rijkelijk belegd naar keuze uit: jam en kaas Het brood met ham of pate in kauwende kaken…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Ik heb twee neven: een werd viroloog De ander had altijd zeer woeste plannen: Zo uit het hoofd van ouwe dronkenmannen en iedereen verloor hem uit het oog: Tot nu; hij appt: ‘Ik lach me eigen ziek, dankzij mijn nieuwe mondkapjesfabriek’…

Wanneer ik naar de bakker loop voor brood, wanneer ik hyacinten ruik of chocola, wanneer ik coniferen zie, avondrood of schoorsteenrook, daar ga je dan de wolken achterna…