Alle inzendingen over smachten naar

Hij doet en zegt Zij zegt en voelt Hij smacht naar meer .. Maar niet genoeg voor haar Zij wil alles, waarschijnlijk te veel ...…

de walnoten allemaal geraapt drogen de kranten nat op zolder moeders mooiste op de schaal geduldig wachten de geur van zoete wensen in de lucht de kerstcake het einde van het smachten…

wachten wachten vol gedachten wachten en smachten naar jou verlangen verlangen verbergen verlangen naar stilte bij jou liefde liefde die ultiem is ultieme liefde voor jou…

smachten…

Zij is niets dan een kleine leegte In dit boordevol heelal, Want zij smachtte, maar verzweeg te Zeggen, wat haar vullen zal.…

urenlang tapte schonk liep opende praatte waste zwaaide zij haar scepter niet te verleiden tot het vertrekken van ook maar één spier leidend tot een lach oh mooie barjuffrouw ik wacht en smacht…

in donkere decembernacht wordt door Zijn komst het licht gebracht voor hen die naar vrede smachten maar in vertwijfeling wachten op de Redder van de mensheid die vol is van barmhartigheid voor die ziek zijn en erg eenzaam wordt Kerstmis voor allen heilzaam…

Zij streelt het oog en slaat op mij geen acht en ik ik smacht en wacht geen ogenlik: ik lik en lek en lok haar met mijn blik totdat de ruit beslaat en zij zoals dat met beslagen ruiten gaat met huid en haar vergaat.…

Heb alles wat ik wil Toch is het stil Want alles wat in mijn hart berust Dat geeft me rust M'n kindjes die lachen En de vrouw die me kust Dus zoek ik een nieuwe jacht Iets waar ik naar smacht Om gek van te worden Om nooit meer tevreden te zijn Dat heb ik nodig Want nu is het alleen scoren langs de lijn…

als ik verbroeder met de smaak die mij het leven leidt, me musiceer met klanken die me raken, me geef aan de lusten die ik verzin dan zou het bestaan als een icoon uit de oudheid zich verlaten voelen zoals een dal eenzaam ligt te smachten naar het kristal onder de zoden toch heeft kennis het volle begrip naar het weten en smacht mijn adem…

Hij kan er naar smachten maar moet nog even wachten....…

Loop buiten diep in de nacht Voel de stilte en de rust van de nacht Dat is wat m'n leed verzacht Geen mensen om me heen Die zijn koud en gemeen De rust en de liefde van de nacht Dat is waar ik naar smacht…

Vervuld is echter al waar men naar smachtte: In ’t Stedelijk ziet u de langverwachte…

Gij stoute verleider met handen zo fier en sterk, wildebeest mij van verlangen, tot het zachte klopt diep van binnenuit, u wil verzwelgen en neem ik alle onschuld in mij op, daar ik smacht naar niets dan tomeloze passie in een vurig exploderen.…

Bedriegend en bedreigend is zo’n buur, die loopt te schermen met zijn ‘vredesmacht’, terwijl het volk alleen naar vrede smacht.…

profrenners fietsen niet in gedachten zetelen zij in zeemleren lappen op sponsjes die droog zonder verslappen soppend naarstig naar herenleed smachten anekdotes waarin zij van hun stuk raken tellen sappig zeven kleuren kruisbessmaken…

Vrijheid gehuld in leegte zwaar hoofd in ronddolende gedachten die naar een huis smachten Haar huis geen thuis Waar leegte niet wordt verjaagd vult het verleden de kleine kamer glijdt ze achteruit in een toekomst Altijd haar heden…

Als schaamluis kunnen we het niet meer klaren Ons biotoop is danig aangetast Door uitrukking verliezen we houvast We smachten schaamteloos naar een paar haren Die kale neten zijn ons veel te gladjes Gedaan met ‘t luizenleven van de platjes…

nu is het mooi geweest als as in de wind verdwenen kus mij liefelijk zoals jij speelt met snaren neem mij mee neem mij mee ik wacht een dag in levenslang patroon ik smacht naar leven van de lust zo is mijn bron…

Vier eeuwen heeft ze smartelijk staan smachten, de jonge blom die in haar nachtjapon naar liefde hunkert hoog op haar balkon. Gelukkig hoeft ze nu niet meer te wachten, want Julia kiest heden zelf haar beau: een echte Rotterdamse Romeo.…

Uw vaerzen smachten naar de Wael en Ooy Een spiegelbaai, historiael en mooi Nu gij bekeerd zijt tot het openbaere Vraag ik, wat zondigt ge, o boetzelaere?…

Ik zou zo graag iets aardigs willen zeggen Ik zou zo graag iets prettigs willen doen Ik zou zo graag mijn armen om je leggen Ik zou zo graag genieten van een zoen Maar daar je mij weer veel te lang liet smachten En dromen van je goddelijke lijf Ben ik door dat ontzettend lange wachten Alleen nog op verkeerde plaatsen stijf…

Plukken witte watten Boven de horizon Pleisters op mijn verlangen Ontsproten aan de bron Wiegend op de kleuren Van de regenboog Verleid door zoete geuren Droom die overvloog Honger niet te stillen De mens die immer smacht Zoveel nog te willen Sus me, troost me zacht…

waar vervlogen hoop dromen vult een hart laat smachten in eindeloos geduld knaagt de eenzaamheid door herinneringen verlangens naar wat is geweest voor eeuwig verdwenen als schemerlicht gedoofd waar vervlogen hoop harten berooft…

dat ene woord, die metafoor steeds weer benadering vertwijfeld zuchten zij en smachten verdrinken onmacht in de kroeg zoeken, zwoegen, schrappen, zagen soms een kus van Muzemond…

Geluk is het licht, Waar ieder naar smacht, Hoe rijk je ook bent, Geluk geeft je kracht. Hoe lang ik ook zocht, En waar ik ook keek, Ik kon niets vinden, Wat op mijn lichtje leek, Nu kan ik weer lachen, En voel ik me vrij, Want ik heb het gevonden, Dat licht, dat ben jij.…

mijn voeten blijven warm door mijn groene kikkersokken in de winter spring ik rond want ik ken de kikkersprong ik wacht nu op mijn Kerstprins eenzaam onder de mistletoe ik smacht naar lieve kusjes maar die kwakerd komt niet droef is toch mijn liefdeslot mijn prins slaapt in de modder…

Dit is waar ik elk jaar weer naar smacht. De geur van de zee en de hyacinten in de nacht.…

Als men ten laatste heeft gevonden Waar heel de ziel naar smacht, Dan is 't te laat, de dag verzwonden Reeds valt de nacht. Als 't kleed ons past, is het versleten, Als men het boek kent, is het uit, Als men het leven komt te weten, Dan valt het scherm dat alles sluit.…

in stilte verlangen naar jou smachten door liefde bevangen mag ik naar je kijken? met ogen vol vuur die liefde uitstralen zo echt, zo puur Mag ik van je dromen? dan wordt mijn hart verblijd even naar perfectie weg van de werkelijkheid…