Alle inzendingen over social talk

II Op Tweede Kerstdag eten we in klein familieverband, ontspannen social talk met glaasje rode wijn. Pas na thuiskomst registreer ik de doodklap die Moeder Aarde uitdeelt aan de andere kant van de wereld. In toenemende mate verbijsterd door het stijgende aantal slachtoffers: talloze doden, gewonden, vermisten.…

dat het mooi weer is ja, dan hoor ik het goed met regen is het mis had ik u ook niet gegroet of enkel gewuifd knikken kan ook doch wegkijken is niet mijn stijl verstoppen achter mijn sigarenrook zou niet lukken de wind waait het weg o ja, ik zou nog kunnen bukken veters aantrekken zogenaamd maar dan loert spit om de hoek dat heb ik…

ongevraagd neem ik je mee waar ik ook ga luister en geniet van tonen de noten, iedere kwinkslag omlijst door jouw stem die tijdloos lijkt, maar het niet is zo bepalend voor toen, de jaren tachtig waarin jij floreerde en je praat en praat tot woorden niet meer tot je komen zul je tegen mij blijven praten wanneer ik je weer ongevraagd meeneem…

Top Secret-talks tussen generaals codeert men bij Uncle Sam meermaals. Die zwaardoenerij hoeft er hier niet bij : wij spreken gewoon ons Vlaams koeterwaals.…

dat de tijd stolt, mineraliseert wegrolt van ons als een sjoelsteen omvalt en verder schuift over een glimmende baan bestrooid met talk het eind is niet in zicht houden wij tussen onze vingers daarmee masseren wij elkaar de handen soepel…

Dat je altijd zo Pienter moet zijn Dat ergert mij Altijd maar Bezig bent Met een volgende stap mis Stap nou Gewoon eens Door Dan val je heus Echt wel door de Mand Hupsakee Geldig excuus Te weinig IQ Pep talk Laat je hersens Lekker Kletsen. Jij met je Te grote Neus.…

Wat social lijkt, wordt morsig metterdaad: De Tweets op Twitter blijken zeer tweeslachtig En Facebook toont nu -even twijfelachtig- Opnieuw dat norse, andere gelaat Zo kan 't op social media verkeren Totdat de boel vanzelf gaat exploderen…

Men hoorde ze fluisteren: I am a tree, don't talk, just love me. Het belooft een nieuwe lente, als we naar elkaar toegroeien in alle talen, alle daden. --------------------------------------------- uit: 'De verleden tijd van vrede', 2005…

Als verzen nog geen verzen zijn, maar woorden in mijn hoofd, dan lijken ze heel even fijn, net iets dat wat belooft. Ik word, als soms met een roman, nieuwsgierig en haast blij. Maar als ze op papier staan, dan is dat gevoel voorbij. En dus vergeet ik ze ook gauw, kijk ik er nog eens naar, dan denk ik: Hé schreef ik dat nou? Wat handig…

Onbewogen waakt het licht als een godin die met ons zinkt als lood, onsterfelijk maar dood, en droog of zacht of dof als talk, in het zilte. ----------------------------------------- uit: 'Triptiek van het licht', 1982.…

There has to be a way someway better than this We talk about the things we need and forget about the things we miss Peace and understanding has been gone for years Instead of all that we now got hate and tears…

en in de sociale media en besef de mens is nog steeds een dier en soms zelfs een beest een gegeven wat er altijd in heeft gezeten en helaas altijd zo is geweest…

Na ’t NOS-journaal begon bij Itteren een kudde radeloos te twitteren. ‘Ik weet niet’, mekkerde de hamel, ‘hoe ik die schapen nog verzamel en wat ik van mijn server tellen moet: ik schaip te weinig of ik bel te goed?’ Verwijzingen: NOS-journaal 21 april: ‘KPN gaat kosten berekenen voor mobiele diensten’ Kees Stip, Het grote beestenfeest…

Waar wij eraan gewend Zijn geraakt elkaar Wegkijkend voorbij te gaan Is daar zo maar die ontmoeting Via Marktplaats waar we Zo waar een mens ontmoeten Die we in de ogen zien, Die zijn verhaal vertelt, En die bereid is ook Ons verhaal aan te horen…

Krottenwijken die niet zijn Opgeruimd maar weggeruimd om plaats Te maken voor stadions die niet zijn af gekomen En dakloos maakten de mensen Die er woonden - en nu ook De score waarmee ze verloren Open wonden maakt in ziel en zaligheid Lijkt de slapende vulkaan tot uitbarsting Te komen, drie-en-twintig bussen in brand Gestoken, sociale…

Een woord of gebaar op één komma vijf meter kan best troostrijk zijn maar 9 maanden na de geboorte van die afstand wil je toch wel meer…

We zijn bij de tijd we volgen online de media die ons weten te volgen Het medium vormt graag de boodschap waarvoor we de oren mogen spitsen Het individu trekt zich sociaal terug Narcissus schiet zichzelf een spiegelbeeld Mondiaal gaat 1 beeld vlot viraal De mens die een selfie opneemt Fraaie omgevingen worden plat decor om bleke ego’s…

Ik kende mijn wijk de straten naar alles dat ik kende maar al die straten gingen nergens heen leerde ik, en ik ging weg over grotere straten de wijde wereld in naar andere wijken en ook die straten gingen nergens heen leerde ik, behalve dan fijn weer naar huis daarom zit ik tegenwoordig stil thuis in mijn Rome, en de een na…

Iedereen zit onderwater. De ene wat dieper dan de ander. Hoe dieper, hoe meer geïsoleerd van de prachtige wereld aan het oppervlak. Boven water leer je pas echt te lopen, kun je jezelf duidelijk zien in een spiegel, je kunt elkaar eindelijk verstaan, en je kan pas echt ademhalen. Onderwater leef je in de onzekerheid van je bestaan, je kunt…

Het ging ze maar een beetje om het geld Maar meer nog om het menselijk-sociale Men wil of kan er niet meer voor betalen De dagen van het Straatnieuws zijn geteld We weten al precies hoe of dat gaat: De dakloze staat morgen weer op straat…

Traagheid haalt mij in, ben nu een bejaarde in mijn eigen tehuis, met nood aan een echte sociale babbel. Eenzaamheid is zeker... geen hobby.…

Hij zit al jaren als de tweede man Van deze coalitie te regeren, En ons sociale stelsel te verstjeren, Dat was nu eenmaal het regeringsplan. Hoewel hij altijd braaf naast Rutte zit, Vindt Asscher nu de VVD maar shit.…

Van kwinkslag naar kaakslag Zij staan niet meer op goede voet Door mekaars of iemands lange tenen Veel toeters en bellen op sociale media Een kakafonie met weinig harmonie Weinig muziek … de muzes ziek?…

Werd je onderweg naar de meisjeszaal betrapt door een alerte leider, dan zwaaide er wat, dan kreeg je extra veel corvee en was je overdag de talk of the town.…

Ik las laatst dat arbeiders in hun ondergoed slapen de burgers in pyjama en hoger slaapt men naakt. Ik wil vooruit - daarom slaap ik nu voortaan naakt! Maar ja ... kan ik nu eigenlijk nog wel in de wasbak pissen? - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - uit: Verzamelde Gedichten, Amsterdam 1985…

Nadat de social media waren geboren, Is een groot deel van het menselijk contact verloren. Leuk je weer te horen of leuk je weer te zien: dat gesprekje mis jij ook misschien? Nu is het met je qwerty communicatie: Ben jij mijn TYPE in een relatie?…

Waarom leven, als het niet kan zoals je wil. Iedereen moet kunnen doen en laten wat hij wil. Waarom leven, volgens regels zoals een wet. Iedereen moet kunnen leven zonder gevangen te zijn in een net. Waarom leven met een grens. Voor mij is iedereen een mens. Waarom leven, op een wereld o zo groot. Uiteindelijk gaat iedereen toch wel dood.…

Een aangespoelde fles, waarin een brief Bevond zich aan mijn voeten in het water Een mooi bericht, al kwam het dan wat later En vroeg of laat… Het is maar relatief Wats’app en mail: nooit zullen ze het halen Bij postduif, brievenfles en rooksignalen…

"Wat wordt de wereld toch klein" zei ik gisteren tegen een huismus. Die kon daar niet blij mee zijn, ging klagen bij zijn vriendjes. Wat toen gebeurde was prachtig, kwetterend en eendrachtig pikten ze me om beurten dood. Hun vreugde was oprecht en groot.…

als het dekbed voor een mooie zomer door de lente weer wordt klaargelegd waaien als windmolens de gedachten van ergernis via berusting naar hoop mij door het hoofd en het gemoed waar het nieuwe leven vrolijk dartelt als de pasgeboren lammetjes in de wei braken immers gestadig ons de media de berichten die ons bang benauwen van de levens die…