Alle inzendingen over soldaat OR latrine

In dromen hoor en zie ik soms soldaten nog stampen het verborgene, de zichtbare tranen en hun zielenpijn denk ik wie begon waarom toch die zware rampen alsof de ene mens beter dan de andere mens zou zijn. Ja stoïcijns marcheren nu ook elders vast soldaten daar waar hun heersers echte vrede hebben logelaten.…

Het voorrecht om de wapenrok te dragen Die toebehoort aan Hare Majesteit Is voor veel mannen straks verleden tijd, Maar als je vrouw bent, word je niet ontslagen. Toch snap ik daar natuurlijk niet veel van, Want in het leger, zegt men, word je man.…

M'n soldij wil 'k in Nederland krijgen, omdat levensgevaar er kan dreigen in Afghanistan met die Bin Laden. Erop Afghanistan te ontraden. _______________________ Noot: 'Vertaling' van regel vier: Eropaf gaan is dan te ontraden.…

Ik dien het vaderland en trek ten strijde, ik doe mijn plicht daar in dat verre land. Het is beslist geen kolfje naar mijn hand, maar mijn beroep heeft ook zijn schaduwzijde. De Tweede Kamer vult zich met gekeuvel, maar wie begraaft me als ik ginder sneuvel?…

de strijd is gestreden en het verzet gebroken nu is er vrede op je allerlaatste vlucht onderweg naar bevrijding breek de hemel open! ------------------------- Erik Hazelhoff Roelfzema, 3 april 1917 - 26 september 2007. Muziek Rogier van Otterloo: http://www.thedreamersdream.eu/Soldaat.mp3…

als dit een speelfilm was zou het bloed nep zijn en zou er niemand dood gaan deze jongens zouden acteurs zijn bommen zouden gecontroleerd tot ontploffing worden gebracht en stund mannen zouden al het gevaarlijke werk opknappen maar dit is echt hier vallen echte slachtoffers dit is Afganistan en dit zijn echte soldaten…

Daar rijden de soldaten Betrest, verguld, gespoord, Langs lindegroene straten Als door een erepoort; Zij dragen, licht-kapellen Op lijfrok en schabrak, De vlokken niet te tellen, Waar zich de zon in brak.…

En door 't gaatje van een naald gekropen zijn, daar schreven we over aan onze dierbaren meer malen per dag - en zo gingen de dagen om. Klagend bonsden klokken, heen en weer, als de bommen, obussen en shrapnells vielen dan wilde je wel buigend nadenkend knielen. Want alles kwam, en alles moest verdwijnen. Nooit voel jij je instinct beter…

Ach, laat ik drinken, dromend van hen houden, En nooit soldaat meer zijn!…

Kind je bent Nog zo klein Je ziel leeg Gedachten verrot En je leven kapot Is dit de bedoeling Van een kinderleven?…

Soldaten van Cura. De bestrijders van de eeuwige nacht. Dromen zijn niet verboden. Daar omhels ik je teder en koester ik jou voorzichtig van een afstand.…

Mijn eigen huis werd nauwgezet verkend, Reeds drongen er soldaten op mij aan. Zij hielden met elkaar een kort beraad. Toen werd ik voor de keus gesteld: 'Wat zul je zijn, een dichter of soldaat?' Een uitgeputte man kwam aangesneld: 'De vijand doet een aanval in de straat!' Haastig ontvluchtte ik het krijgsgeweld.…

Hoor de Stem van de Dode Soldaten, en richt je blik naar verre einders, ginds, waar het Dodenrijk ligt. Denk dan aan de Dode Soldaten, en luister naar het lied van namen, duizenden namen dat Zij lijdzaam zingen in smart en droefenis.…

Ze zijn gekomen als soldaten maar zonder geweer. Hun wapen is honger. Ze zijn hier als veroveraars van recht op leven. ------------------------------ uit: 'Verzameld werk', 1990.…

Daar komen rasse stappen nader: ’t Zijn vier soldaten met een kist. Wie dragen zij zo vroeg ten grave? Een vreemde knaap, een jong soldaat. De markt is leeg en toe de huizen, En niemand, die er achter gaat.…

' ach ja, al die soldaten uit dat grote Terra Cotta leger, al die mooie, versteende doden zonder een eigen ziel of betekenis…

waarom fluisteren bommen over de steden heen verwoesten zij levens van kinderen zo gemeen waarom steeds oorlog vechten met geweren kunnen de soldaten dan niet leven met vrede…

Sprinkhanen krabben aan het vuil, wrijven met dunne poten over hun vleugels waaieren voor de ogen van de soldaten in een lage boogvlucht uit hun vleugels een waas.…

En het geschiedde in tweeduizenddrie: een stalletje, versperd door prikkeldraad, daarvoor een zwaarbewapende soldaat, een lied, gezongen door artillerie. Geen staartster, wél zie je een zoeklicht schijnen, geen herders ook, want dat zijn Palestijnen.…

soldaten aan het front schieten met lege ogen op de vijand met het lege gezicht kogel door vrijheidsideaal gelegaliseerd zoekt zijn weg langs het kind dat het houten wapen richt…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

lijkt het een heldendaad Kleine jongens vechtend als soldaat Volwassen kinderen vechten, mijn hart doet zeer Een kind te zijn kan voor hen nooit meer…

Ik druk mijn neus tegen de ruit, met ogen dicht schreeuw ik 't uit, ook al zal geen soldaat me horen. Soldaten met geweren op de schouder maken het geweten van de wereld kouder. En ik schreeuw luid: We zijn verloren.…

Maar ja, dan heb je altijd van die oenen die daarna de soldaten weer ontgroenen.…

Ik vond de oorlog eerst een dooie boel En heb mij aan de dienstplicht dus onttrokken, Maar vanaf nu stort ik mij onverschrokken En voor de lol in ieder strijdgewoel, Want als ik als soldaat niet schieten mag Dan schiet ik op het slagveld in de lach.…

Want die had tot verdriet van zijn soldaten Hotel de Wereld voor altijd verlaten.…

Voordat soldaten worden uitgezonden Wordt eerst een aantal vragen afgevuurd Vervolgens worden ze pas weggestuurd Wanneer hun geest in orde is bevonden Maar geen rekruut die een voldoende scoort Want wie naar Uruzgan wil is gestoord…

stellige scribenten fervente columnisten vervelende communisten soldaten in tenten presentatoren die alleen zichzelf horen tanks aan het front jeuk aan mijn kont ik ben even mezelf aan het beleven…

zal ik je vermommen schutkleuren zien ze niet wel de rode bladeren op de stoep je hoeft niet te vechten verderop is een agenda schrijf er maar in wil je hier blijven alles is goed maar weet je ik verhul mij voor de soldaten die mij willen kelen…

In oorsprong is het een soldaat te paard: Gekleed in wapenrok en met een zwaard, staat hij paraat om aan het front te strijden. Daar hebben passagiers van nu niets mee, behalve dan een hooligan of twee.…