Alle inzendingen over spaties

Ik doe nog een korte vul de tijd en de spaties met een sigaret en een geesteszieke die lacht om mijn woorden en ruikt naar gras…

Er zitten spaties in mijn relaties. Korte pozen tussendoor, waarin ik als zij soms niet daar is, voor even bij een ander hoor.…

het lot van ongebondenheid zonder dat de ganzenveren breken geslepen in hun vrije vlucht van toegankelijkheid op de grens van de werkelijkheid en het lijdzaam schrijven genas verbonden in gehechte levensplooien sluimerde een onechtheid van het denken met de gesluierde waarheid voor ogen die ik in een onafhankelijkheid las, in spaties…

Er valt zoveel te vertellen - tussenstreepjes – en extra spaties. Over geen ontwerp praat men; niet te temmen of -project ex geveld.…

Vriendelijke ogen spiegelen zee woorden ontsnappen bewegende lippen bepalen spaties in zinnen Verlangende gedachten, nu al naar een volgende ontmoeting een lachende mond warm, hierbinnen…

Gelukkig vallen er tussen woorden, altijd spaties. En tussen die spaties altijd stukjes niets.…

benoembaar in koestering maar bedekt met wolken als een luchtig dwaalspoor nevelige momenten zonder naam waar wit steeds egoïstischer wordt door zwaar overdrijvende spaties anoniem nog steeds overal aanwezig slechts aan intervallen sporadisch onderhevig maar ze zijn en blijven hoe dan ook bestaan…

schrijven is niet moeilijk maar vaak pijnlijk woestijnen droge stilte in het willen begrijpen zit gedrevenheid altijd weer rijzen vragen die als nomaden door het denken zwerven net als je denkt te weten ijlt de waanzin voorbij spaties van leegte die het hart niet konden vullen…

uziethetdezekeer zijnspatiesuithetzicht erzijngeengatenmeer khebditgedichtgedicht…

[een 160 is een tekst die bestaat uit precies 160 tekens, inclusief spaties: precies de lengte van een sms'je. Het wordt ook wel de haiku van de 21e eeuw genoemd] Ik weet het niet, groeien. Net boom, komt de bijl. Als kip: een paar weken. Mens wordt niet mooier. Groeien: niet doen!…

Voeg letters en spaties toe. Bindmiddel naar behoefte. Gooi daar levensvragen bij. Zet de mixermotor aan. Lees het resultaat. Verwijder de misverstanden, met een verstandige zeef. Laat de poëzie bezinken. Serveer ontstane filozie mèt, fijn of grof gemalen, korrels zout. Dat smaakt ! Naar méér !…

Ik stapel gedichten op elkaar tot zware poëziepilaren als stompe torens staan ze daar onmondig voor zich uit te staren Ze spreken stil in toegedekte klanken preken, verwijten of bedanken verduisteren, versluieren of verlichten vergane luister en oranje vergezichten In regels liefde en relaties staan tedere letters, zwoele spaties verwarrende…

staccato hakken harde klieren zachte tonen ver vooruit zigzag springen lettergrepend zachte klank der hemelluit bassen zingen rollend swingen zwieren zwaaien zwiepend kraaien pirouettende trompetten ouverture maagdenkoor droomt de zwaan van lichte zinnen punten komma’s heg noch steg x en q zijn uitgezongen spaties dansen…

Om die irritaties, die levensloop spaties, waarin wat men niet mag zien ook niet lijkt te deren onder de zon. Het prima een wereld van stil verdriet lijkt te verhullen. Omdat wat schijnt meer met een vermeende vriendschap kan vervullen dan de werkelijkheid aan het leven geven kon.…

In spaties tussen woorden. In rusten tussen tonen. Daar worden talen stil. In ruimte waar liefde praat. In talen die ogen spreken. Ons lichaam stil verstaat. Denktaal is een vreemde taal, Gevoelstaal is geheime taal, die geliefden in ogen lezen. Mededieren wijs verstaan.…

alleen niemand bij mij in de nabijheid die zegt wat ik moet vrijheid onbegrensd lot het lijkt vrij onbepaald totdat de werkelijkheid je weer inhaalt…