Wat ik kom doen
vraag je hoog te paard
was ik van mijn stuk gebracht
had ik het niet laten merken
leg uit dat ik mij voel
als een substraat
een specimen
dat een langzame
ontleding ondergaat
dat dit niet gaat werken
Jij en ik zijn toch mensen?
probeer ik nog
terwijl je
uitdrukkingsloos
naar me staart…
hij gaf zijn leven zin
tot ook dat geen zin meer had
omdat zijn hersenen het begaven
jaren bouwde hij zijn ego
tot de tijd dat hij alles vergat
nu wordt hij voorlopig begraven
een rusthuis duldt geen vragen
je hebt, opa, jaren tijd genoeg gehad
om je stellingen te staven
zit hij daar, belangrijk specimen
hoog opgeklommen en…
ik stak al mijn vachtvrienden
in een gemeentehuisvuilzak
en met ander spastisch
spartelend specimen
spoelde ik het toilet door,
vergeef me dat niet.
ik denk vaak,
ze hebben iets gemeen,
onder de grond hadden ze
god gevonden.…
het legaat van registers
op de gespleten seconde
wordt niet gesproken
alleen de vooruitgang
het glas stinkt niet
of het is verder weg
de veroordeling tot solitair vergassen
verwording tot ledematen van was
het wachten in zetels van vlees
verstrekkend
als een loopplank
bovenop een paar echte mensen
clowns, dichters, marginalen
sub specimen…