vraag me hoe zacht
een beeld
wel niet kan zijn
ooit voelde ik er aan één
een bars kijkende koter
gemaakt van speksteen
geloof me
als pure roomboter
het smolt
en ik smolt mee…
Mijn besluit tekent vaste vormen
op de spekstenen muur
geen hoera maar boekenkunst
legt de twijfel naast de bladwijzer
ben geen archief van oude woorden
maar een lei met vage vegen
doch is er het zwijgen die mijn jeugd
krast op de voegen van de oude kansel
Het zou nu morgen moeten wezen
maar vandaag wil niet verdwijnen
hoe kan…