Alle inzendingen over sproke OR vaderhuis

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Heer laat haar niet langer lijden neem haar op in heerlijkheid zo te leven is geen leven 't is gekomen nu, haar tijd Laat haar nu maar slapen 'd ogen sluiten voor dit leven afscheid nemen kan niet meer tijd daarvoor is niet gegeven Wilt U Heer haar doen ontwaken daarboven in Uw Vaderhuis herenigen met die zij lief had breng haar Heer…

Maar door het dichte lover Riepen, bij avondval, Verre verlichte venstren Terug naar 't veilig dal: En naderbij gekomen Herkende ik bos en beemd, En stond weer, arme zwerver, Voor 't vaderhuis... vervreemd? Schuw blikte ik door de ramen; Daar stond, als tallentijd, Voor de genoden velen, Het bruiloftsmaal bereid...…

Van hoopje veren tot een vliegend stukje grijs fladdert rond het vaderhuis. Doodeenvoudig is hij niet. Een mus verbergt geheimen die hem meegeschapen zijn. In zijn ooghoek drukt dat feit. Een vogel met verdriet, die twee keer eet dat wat hij weegt. En toch is hij niet zwaar.…

Al is je lichaam nog op aarde je ziel is eeuwig thuis je mag nu zingen in de hemel in 't liefdevolle Vaderhuis Je hebt de rust gevonden die Hij je heeft gegeven je strijd op aarde is gedaan en je mag voor eeuwig leven.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Wat is het wonderbaarlijk dat beiden opgelucht het vaderhuis betreden zonder spijt, zonder lijden en met lichte treden in de schittering verdwijnen.…

Een heel ontnuchterende Goede morgen middag avond Mijn woordenwijze Sara Thustra Liaison très dangereuse Mijn lief, dierbare Sheherezade Van duizend sproken min een nacht Op wie de dichter op jouw portrait Langer niet dan nodig wacht Ons wachten is geen smachten Maar respectvol mededogen Als ik u zie, mijn poetessa Principessa…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Maar in dat labyrint stond nog gegrift een vaderhuis met vele woningen; toen raakte zij op drift. Alle dimensies werden in haar wit, getallen cijferden zich weg uit reeksen en elke volzin weigerde te zijn.…

Als zwierige zandkorrels in dwarrelende winden drijven we doelloos rond en kunnen elkaar niet vinden We wonen in luchtkastelen vol opgeblazen dromen tollend aan de hemel langs de toppen van de bomen Jezus verbleef drie dagen lang in het ’t Vaderhuis met open ramen Zijn wijsheid ving het stuifzand op en kneedde alles samen Bijééngebald…

. ---------------------------- Het vaderhuis (1903)…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

heel nieuw licht je mag nu met de engelen zingen samen voor Gods aangezicht Hij heeft je aardse lijden gezien en gaf antwoord op jouw vragen het was moeilijk afscheid te nemen maar Hij zal je voor eeuwig dragen Rust nu maar uit, je strijd is voorbij je bent nu voor eeuwig thuis God zag je aan met al Zijn liefde en nam je mee naar Zijn vaderhuis…

Zij, die het vaderhuis nimmer vergeten en zij, die voortvluchtig dolen van land tot land: de dichters, de matrozen, de reizigers, die zonder éne cent, het land ontdekken door hun droom verkozen, luistren naar 't schreien van zijn instrument.…

Soms in de vroege ochtend, kleurt De hemel zo geheimvol licht; Dan is ’t of gij een schoon bericht In ’t goud-gesponnen zonlicht speurt; En wie een donker lijden beurt, Hem wordt de last haast blij en licht; Wie fluist’rend vleit liefs aangezicht Is ‘t, of elk woord een sproke neurt.…

lentezieltje doen weerschijnen, Zo rustig rein dat ze in hun kristallijnen Glanstoverkring al 't duistre buitensluiten; Boodschappertjes van heil die zachtkens stuiten Verbitterd woord van wie in treurnis kwijnen; Wijsgeertjes onbewust, die in één enkle Opslag zo helder leren wat het leven Zou zijn als lust en ijdelheid niet waren; Sproke-ogen…

Ge strooit op uwe vluchten in alle steden En alle beemden schatten uit van sproken, Die wonderbaarlijk met het leven stroken.…

Een heilig leven vindt zijn bedoelde weg terug naar het Vaderhuis. Van het kruis het oude leven ontstegen. Het doel heiligt de middelen. Geeft kracht naar kruis. Paden nu nog bewaren het stof dat hij eens van zijn schoenen weg mocht slaan.…

Zó, genoeg ge- Sproken, het uitzicht vanuit hier is adembe- nemend, maar ik moet terug, met m'n rollator -waar ik vroeger een Rolls had- naar het oude- lullen-dorp, voor een verdomde theekrans!'…

Herdenken wij de sprook van vader, zoon: Zie me dat kind eens aan, zijn wonder-loon... Dat zitten op de schouders van een blinde, De lange weg door nacht en zon en winden.…

Gij zijt het midden maar van dit gedicht: Een zelfvolmaakt, goddelijk gaaf fragment, Maar in de tijd zonder begin of end Met al wat al-schoon door dit donker licht: Diep uit verledens sproke vreemd-bekend, Rijmend naar U, rijst mens- na mensgezicht; Vanwaar der toekomst meer luideloos ligt, Deint Uw echo met ver-eeuwig accent.…

Maar 't ruisgeluid van boom en lentebron En de oude sprook van roze en nachtegaal, 'k Zou sterker zijn zo 'k die vergeten kon.…

Door elk gevecht met de engel verliezen wij aan zwaarte maar winnen wij aan gewicht – totdat wij te langen leste, verankerd op Christus’ liefdeslicht, bevrijd van alle aardse dromen, langs een flonkerend lint van sterren in het Vaderhuis worden opgenomen.…

Ik ging en ging maar verder door toen ik plots iemand vermoedde In mijn spoor en toen ik verzeild zat in het zand voelde ik op mijn schouder, een hand , een stem die zei: vlucht niet voor uw kruis zoek de weg terug naar het Vaderhuis het staat heel dichtbij, - Hij houdt u staande aan Zijn zij en het was of ik plots stond weer op mijn eigen…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…