Hij ontving met open arm en warm
en ging me voor
de stille stadstuin door.
Toen hoorde ik nog voor
we ’t huis naar binnen gingen
haar pril maar o zo zuiver zingen
en mijn gedachten gingen
naar de zoete zin der dingen
tussen twee bevallingen
van hun eigen borelingen.…
kan ik vinden
afstappen
kan ik er
Druk vliegverkeer
deze zonnige zomer
met zo nu en dan
een enkele bui
Het is
-natuurlijk-
in m'n buurt
echt niet zo ver
Ik ben wat lui
neem m'n rust
drink 'n slok
neem 'n hapje
'Vlinder' verder
door de kleuren
van deze stadstuin
......ik blijf er.…
met het zonlicht op je staart
spring je met gezwinde vaart
razendsnel over de muren
naar de tuin van de buren
op een zonovergoten tak
ga je geheel op je gemak
zitten knabbelen aan een nootje
dat je vastklemt met je pootje
in een stadstuin verwacht je niet
dat je zomaar een eekhoorntje ziet
je hebt me in mijn ziel geraakt
van deze dag…
In de tuin speur ik vermoeid
naar nieuwe vijandelijkheden,
dat valt mee, een stadstuin is de Gaza niet
al valt er een merel door de heg,
het maakt niet uit, de kat is comateus thans.
Ik orden mijn gedachten, in stilte nu
want Feind hört mit al ben ik zelf
mijn ergste vijand, misschien, wellicht..…
De alom bekende
kleine zwarte mier
bouwt geen aarden kastelen
of dennennaaldpaleizen
als haar grote verwanten
onder wijde velden
in stadstuinen
tussen straatstenen
zijn talloze
nietige kamers verspreid
die arbeid en adem
van het grondleven sterken
dit onnaspeurbare rijk
der luchtige korrelkelders
vol
krijgshaftige boerenvlijt
streng…
gesteund door door locale notoiren
tussen de wadden en groene lamsoren
met zeeschuimers en collectoren
onder koepels derdegraadsverhoren
per bloedbaan steeds verse fotoreceptoren
rond blijdorp zelfs puntlipneushoren
orthodoxe diensten wreed verstoren
van echte bisschoppen in Stompetoren
loodgieters leegden volle radiatoren
Ze zochten in stadstuinen…
In de stadstuinen
bloeien veel krentenboompjes.
We gaan naar het bos,
zoeken heel lang, overal,
één zo'n witte bloesemkruin.
Door de pijnbomen
waait zachte wind vol reislust,
trekt suizend verder,
komt dan weer, blijft steeds dwalen
in die wiegende kruinen.…