69 resultaten.
GODEN!
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.368 Met een staag brandend brein,
Helder als klaar kristallijn
En zingend bij zingende snaren,
Die al wat bang is en klein
Bevleugle' en bevrij'n
In de storm onzer stormende scharen!
Goden willen wij zijn - !…
De hoge zon
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.214 En heel de dag heeft hij haar toegefluisterd
Wilde wals van leven, dat niet voor háar is,
En vroomgelovig heeft ze éen dag vergeten
Der eigen droeve ziele zeker weten,
Uit stage val van dorre blaên beluisterd:
Dat Dood haar bruigom wordt, als winter dáar is.…
SHELLEY'S STERVEN
poëzie
3.0 met 3 stemmen 1.461 De wilde golven sloegen
Luider en luider langs de zijden, droegen
Hoog-op het broze vaartuig, met geklag
Van schril zoevend gieren door want en stag,
Die knerpten. Hoorde-i niet, hoe de andren joegen
Hierheen en daarheen, zuchtten, riepen, kloegen?
Hij las maar, las, totdat hij niets meer zag ...…
Ik weet niet waar ik ga
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.338 God,
met dit ellendig lot,
en blus die stage brand
van 't schroeiend ingewand.
Uit 't afgrond van de pijn,
waarin ik redloos viel,
ik roep u: réd, red mijn
onsterfelijke ziel!
--------------------------
krank: ziek…
Aan Guido Gezelle
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.348 Zwaar peinzend hoofd, met eeuwigheid omtogen,
doorgroefd van voren, door de idee geleid,
diep over al dat werelds wee gebogen,
dat, staag opwellend, in Uw boezem schreit;
schoon hoofd, wars van versiering, los van logen,*
wijd-stralend brandpunt van al-menselijkheid,
waarop, nu 't aardse leven is vervlogen,
een glans van eeuwig leven ligt…
Ook ik ben omstreeks 't midden mijner dagen
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.702 Ook ik ben omstreeks 't midden mijner dagen
verdwaald geraakt in levens donker woud,
maar mij heeft geen aardse wijsheid ontvouwd
de weg uit smart en twijfel, noch gedragen
omhoog, en geen hemelse ogen zagen
neer op mij, vanwaar hoog're klaarte blauwt
m'in teed're zorg omwakend, en met stage
stralen heffend naar waar men waarheid schouwt…
Ik lig op mijn stil-doodbed
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.427 In drop bij drop vloeit mijn rijk leven heen,
ik wacht het stil, - zie naar het staag verbleken
der kleuren mijner wereld, - zij geleken
zó onverganklijk, - nog zó kort geleên.…
Op de oceaan.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 492 De zee jacht òp een heir van vlugge kuiven,
Waar zilte zoomen van smaragd in schijnen;
Zij rimplen, rijzen, wentlen en verdwijnen,
In wisslend spel van schittren en verstuiven -
En in de branding van dat stage schuiven,
Laat golf na golf haar donkre diepte deinen, -
Tot indigo en brons in grijs verdwijnen,
Om zilvren kuiven weer omhoog…
De Apeldoornse apenschool
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.272 Zo eind april gaan ze een week
voor stage naar een apotheek
en leren daar voor ze gaan slapen
de kneepjes van het apegapen.
De Apeldoornse apenschool,
daar is geen plaats voor apekool.
Als daar een aap niet mee kan komen,
dan wordt die aap apart genomen
en let hij even niet goed op,
dan krijgt hij op zijn apenkop.…
Liedje van liefde
poëzie
2.0 met 4 stemmen 577 Schemering houdt al de meubels omvangen,
't regenlied ruist en staag klettert de goot.
Lieveling, kom, dan zeg ik je zangen
van mijn verlangen,
zo groot.
Kom dan heel stil op je zwevende voetjes,
leg maar je hoofd aan mijn schouder heel zacht,
hoor naar de komende ritmische groetjes,
vleiend zo zoetjes,
en wacht.…
Uit Brabant
poëzie
4.0 met 2 stemmen 614 Verweerd zijn hoofd en haar, de hand vereelt
Staag klapt de zweep, doch maakt zijn paard niet bang:
Zij hebben saam te lang hun werk gedeeld
En sukklen samen voort hun leven lang.…
‘Mijn lief, mijn lief, mijn lief,’ zo sprak mijn lief mij toe
poëzie
3.0 met 48 stemmen 11.707 De woordjes alle drie, wel klaar en wel bescheiden
Vloeiden mijn oren in, en roerden ('k weet niet hoe)
Al mijn gedachten om, staag malend nemmer moe;
Die 't oor mistrouwden en de woordjes wederleiden.
Dies ik mijn vrouwe bad mij klaarder te verbreiden
Haar onverwachte reên; en zij verhaalde' het doe.…
0 AARDE.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 504 hun staag ontvlood,
Boven 't dra welkend lip- en wangen-rood;
Die op uw vlak, van zon dóór wolk beschenen,
Als ogen lachen door hun tranen henen,
Wel liefst hun leden luchte dans-plaats bood, --
Waartoe ontdolf aan uw zwart ingewand
De mens het erts en 't fonkelend juweel
En 't goud, dat meer soms lokt dan liefst oog-licht,
En gunt…
allee vrouw zei je
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 913 de bezem in de mast
zet dus maar alle zeilen bij
zorg dat de dijken laag zijn
en houdt de kluisgaten wijd open
ik kom eraan
tussen de klippen zullen we doorzeilen
ik zeg je vrouw - voortvarend als we zijn
zullen we hard van stapel lopen
als een lier zullen we gaan
gooi je kont niet tegen de krib - vrouw
Allee - kom nu maar over stag…
‘Mijn lief, mijn lief, mijn lief,’ zo sprak mijn lief mij toe
poëzie
4.0 met 3 stemmen 4.268 De woordjes alle drie, wel klaar en wel bescheiden
Vloeiden mijn oren in, en roerden ('k weet niet hoe)
Al mijn gedachten om, staag malend nimmer moe;
Die 't oor mistrouwden en de woordjes wederleiden.
Dies ik mijn vrouwe bad mij klaarder te verbreiden
Haar onverwachte reên; en zij herhaalde het doe.…
Het is maar dat je het weet
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 2.706 Ramon heeft maandag zijn eerste sollicitatiegesprek
Kleine kinderen worden groot
Een baantje voor hem, zelf gezocht
Wie had dat gedacht, het leven is idioot
Zijn toekomstplannen heeft hij al klaar
De Amsterdamse Hogeschool, reclame en communicatie
Stage lopen in Uruguay
Edgardo Pampin gaf hem de inspiratie
Je kan trots zijn op onze schatjes…
Kungfu
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 541 Vers van de pers
afgestudeerd in de Shaolin tempel
nog even een stage
geheel alleen met de blote vuist
de Twin towers neergehaald
Master Fighter, je deed het lijken
of het een terroristische daad was
Mai geri, maai George in het kruis
boem blang, Kabang dang
naaktslakken in je neus
een verstikkende pladijs
tussen de kiezen
je hebt leren…
Zo wie klage...
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.215 Zoude ik vragen,
Om gekend te zijn, wier stage
Zorg bestond in 't veilig dragen
Van 't incognito?
Die mij tegenwerken willen,
- Zijn ze sterk of zwak, om 't even -
Zo ze werken, ze verspillen
IJdelijk hun kracht.
Wie kan mij, die in dit leven
't Streven zelf heb opgegeven,
Wie de stille tegenstreven,
Die niet streeft of tracht?…
lentekind - van harte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 82 vieren wij jou
op deze veertiende jaardag
het meisje dat jij ooit was
wordt prachtig om te zien
een heuse jonge dame nu
met je vriendje aan je zijde
je oefent ijverig de lessen
die jij op school nu leert
door ook thuis zo nu en dan
eten klaar te willen maken
al bak je toch wel liever
taart gebak en zoete koek
ook jouw eerste echte stage…
De verse melk, gestreeld uit volle prammen
poëzie
2.0 met 13 stemmen 2.533 Zo karnt, zo roert de liefde in jonge harten,
Met hopen, duchten, zoet en zuur,
Het staag bewegen baart een vuur,
Dat vuur groeit aan, en baart gewenste smarten;
Totdat ze, als room, ten laatste samen stremmen,
In ene klomp, tot man en vrouw,
Gebreideld met de vaste Trouw,
Door kuise min in volle weelde zwemmen.
-------------------…
Sta Op !!!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 195 Het is tijd om op te staan,
alle alarmbellen zijn afgegaan;
sta op en trek ten strijde
voor hen die onder racisme lijden:
Zij die geweigerd worden
bij stage, werk en woning;
die worden uitgescholden,
altijd verdacht zijn en
in de gaten gehouden worden;
zij die de discotheek of kroeg
vaak niet binnenkomen
(behalve om de plee te poetsen)…
Op het gezicht van trekkende kraanvogels
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.114 Hem trekt zijn doel, naar 't eind der baan,
Door 't vredig zwerk, staag westwaarts aan.
Hoe lang zijn tocht ook duren mag,
Hij roert de vleugels dag aan dag;
Hij vult de lucht met blij geschal,
Gedenkend, waar hij rusten zal!
Mijn ziel, raap wijsheid uit dit werk:
Streef hoger dan dit aardse perk.…
Schoon Liesken.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 771 Van u zo droom ik alle nachten
En wakend peins ik steeds aan u,
En staag bestormt me, net als nu,
Een drom van aardige gedachten...
De wil is evenals de daad!
Zo zegt mijnheer de Pastor bondig -
God weet wat ik al wensend zondig!
Schoon Liesken, weet ge genen raad?…
Verlangende lijd ik mijn gemis.
gedicht
3.0 met 22 stemmen 36.145 Ik weet niets dan deze ene zang
van 't hart, dat zocht en nimmer vond,
en van een altijd-droeve mond,
die dorstte, heel het leven lang
Ik weet alleen dit ene lied
van trouw, die leeg en bitter is, van schrille vreugd en staag gemis,
en onvree, martlend als verdriet.
Mijn stem was jong en sterk; en stout
zong ze de grote wereld in.…
OP HET GEZICHT VAN TREKKENDE KRAANVOGELS
poëzie
4.0 met 2 stemmen 672 Hem trekt zijn doel, naar 't eind der baan,
Door 't vredig zwerk staag westwaart aan.
Hoe lang zijn tocht ook duren mag,
Hij roert de vleugels dag aan dag;
Hij vult de lucht met blij geschal,
Gedenkend waar hij rusten zal!
Mijn ziel, raap wijsheid aan dit werk:
Streef hoger dan dit aardse perk.…
Vreemdenbezoek.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 410 Toch zijn er wel vreemden, die staag in ons land
Met hopen logies komen zoeken,
En die zelfs, al wijst men hen nors van de hand,
Ons toch zonder vrijpas verkloeken;
Ze ontduiken het oog van kommies en douaan,
Gesteld om hun intree te stuiten;
Ze nemen brutaal hier het burgerrecht aan,
Trots alle ministers-besluiten;
Ze komen te beurs,…
Rusalka, een Baltische sage
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 240 In de bar aan boord
waar je drank en vrouwen scoort
daar zong, on stage, Rusalka
door het publiek luid aangespoord.
En deze vrouw, in veel te korte rokken,
met prachtig blonde lokken,
zwoel zingende Rusalka,
voelde zich tot mij aangetrokken.…
Dichters zielslied
poëzie
2.0 met 14 stemmen 936 Doch één herinnering, één kleine droom
Vond naar mijn hart zijn pad,
Nu hoed ik staag met bevend-hete schroom
Die vónk, van wat ik brándend had.
Die gloeit in luidloos, wijd-verstilde nacht
Diep in mijn oog gelijk een ster,
Die leidt mijn dromen vleiend-traag en zacht
Naar rijken hoog en stralend ver.…
AVOND-BESPIEGELING IN EEN BOS
poëzie
4.0 met 2 stemmen 875 Waar werelden ontstaan, en werelden verzinken,
Waar zonnen doven, en weer nieuwe zonnen blinken,
Blijft gij dezelfde, staag der Eedlen lof en vreugd,
De schrik der Bozen, en de toevlucht van de Deugd.…
KRANKHEID
poëzie
4.0 met 2 stemmen 364 Neen, nimmer kan in eenzaamheid
Ik met mijzelf verkeren,
Of vleugels hangen uitgespreid,
Een klauw wil mij bezeren;
Een sombre vogel volgt mij staag,
Gekromde kling de snavel,
Bloedrood de pluimen van zijn kraag,
De mantel geel als zwavel.…