Alle inzendingen over stap

van je eerste tot je laatste stap, zet je elke stap voor het eerst…

de natuur huilde vrijdag in Antwerpen de druppels liepen als tranen over ons heen kinderen en ouderparen iemand alleen onverstoord druppels liepen over onze huid zwart wit groen blauw roze oranje over onze wangen liep geen traan meer gestold we stapten stap voor stap alsof iedere stap de pijn kon verminderen alsof iedere stap…

De poes loopt terug, stap voor stap in haar eigen – pootjes in de sneeuw.…

Seconde na seconde Tikt de eindeloze tijd Druppel na druppel Stroomt de koude regen Stap na stap Loopt de eenzame loper De tijd staat stil Het water voelt hij niet Gedachten staan stil Denken doet hij niet Seconde voor seconde Kruipt de tijd voorbij Druppel voor druppel Leegt de donkere wolk Stap voor stap Is hij verder weg De…

vermijdt een val alweer een stap mijn ouderdom misschien jouw hand liefst niet alleen een laatste kreet mijn laatste stap…

De weg te gaan - stap na stap Af en toe een woord Weg van tijd, weg van denken…

Levenslang onder Druk van haast En alles wat Daar op leek - Geen tijd om Te beseffen Dat ik leef - Wat heerlijk Dat het nu anders Is, en ik geniet Van elke stap Die ik zet, Niet in de haast, Niet onder stress, Maar gewoon voelen Dat ik loop, Stap voor stap, En dat ik bij elke Voetbeweging zie Dat ik leef:…

sneller gaand dan stap voor stap over die smalle streep van de balans.…

Met elke stap van mijn wandeling bloeien er bloemen, mensen en vergezichten. Met elke stap van mijn wandeling komt schoonheid mij tegemoet en verdwijnt in één grote zee. Met elke stap van mijn wandeling wordt mijn pad, een pad van de glimlach en wordt mijn hart één groen veld.…

ik deed een stap en nog een stap we waren zo dichtbij mijn hand nog hier en die van jou een smeken een gebaar mijn voeten schoven naar je toe ik raakte al de paal het rood en wit van hé kijk uit hier is de grens hier houdt het op aarzelend bleef ik staan jij deed een stap en nog een stap we waren zo dichtbij jouw hand nog daar en die van…

ik versta geen muziek in boekhoudkundige taal zelfs de langste reis is onverstaanbaar harde woorden, stap voor stap met zuurstof die men adem noemt verdwijnt de pijn volg de pijlen, de paaltjes met vloekende kleuren galm een echo in het bos als kathedraal verdwaal met vreugde, onverstoorbaar is er soms een stap die geen richting kent?…

Elke stap Is een aardverschuiving te veel Iedere beweging Metst kloven in het landschap Jouw spoor vervaagt na de zandstorm Je voetstappen verdwijnen Maar de doffe dreunen trillen na Je spoor verdampt je blijft bij mij…

een mens bleef verwilderd achter op een eiland in de ijstijd hoe overleef je dan tussen ratten en varanen kruip terug in de tijd word mensaap en val op vier handige voeten klim terug langs lianen de groeven van een bast langs rotswanden omhoog het bewijs ligt in een grot de schedel van een jonge dwerg zijn voorhoofd wijkt terug…

De wereld draait al miljoenen jaren in steeds dezelfde richting rond maar ik moet daarentegen bij elke stap mijn richting overwegen.…

De stap die u zet, zet 'm weloverwogen. Nooit zet u die weer.…

ik ga de gouden blaren leef het loslippig loof zie de doden staren vanaf hun stenen alkoof zullen we vandaag de vaders vinden tussen tinten van de tijd die herfst heet, tussen linden en platanen, langs lanen eeuwigheid en moeders die we minden broze briesjes blazen of woeste waaiewinden lijk droeve oude dwazen ik stap het stille sterven…

Vele kleine stapjes vormen een lange wandel maar een lange wandel garandeert nog geen grote stap…

Gelukkig kind, dat elke stap in 't leven een stap vernaarst aan 't heilig kinderland! Gelukkig kind, 'k zou alles alles geven voor uw geluk, mijn kind, dat ligt en roert in 't zand!…

maan een schaduw over een geleefd gezicht, lucht en water verhangen zich aan nevelringen, de mens wikt en schikt zich in een aantoonbaar gewicht, naar de maat van al die overbodige dingen, schuift daarbij de gordijnen dicht, verholen achter maskers van een wetenschap, daarachter weet ik nog van niets, wanneer zet ik de wankele stap…

rondkijkend zie ik boeken kaften op een rij gelezen en vergeten was het heg noch steg luisterend eerst links dan rechts hoorde ik weer stemmen doof zijn, niet begrepen weer iets weg doordringend kies ik hoog naar laag hemels en doorgronden mijn mond zakt weg toen wist ik zeker aanvaardde toen de beker de inkeer aan het einde de eerste stap…

Mijn volgende stap kan ik weer zetten, mijn volgende stap naar nog meer geluk. Voor mijn verleden hoef ik geen stap meer terug te zetten, want dat pad is stuk. Nare gevoelens zijn heen gegaan, dat pad is gesloten. Ik kan opgelucht adem halen en weer verder gaan.…

Op de kruisweg van het leven Is zo licht een valse tred, Vrienden, in de grond gezet, Die er nooit wordt uitgewreven; Is zo licht een stap gedaan, Die ons nooit terug laat gaan.…

Ik voel me na die tijd niet zoveel jaren verder. Ik ben nog steeds wie ik toen was. Ik vrees: zo is het ook met deze wereld. Als ik voor haar spreken mag: ze komt niet verder, geen trap.…

Zou jij niet de eerste stap kunnen nemen? misschien dat dat dan gaat, dan kunnen ze dat niet meer afnemen, en hebben we gepraat. als we eenmaal zover zijn, het maakt niet uit waar, wanneer. al is het midden in de woestijn, ik blijf van je houden, keer op keer.…

het is de laatste regel waarop ik loop aan het einde wacht ik even dan stap ik op naar het andere blad met onbeschreven regels onzichtbaar in donker licht…

Zou je tijd hebben Om te lunchen Te praten En dan tussendoor te kijken Naar flarden Van gesprekken die we zullen voeren Zou je tijd hebben met mij We kunnen ook naar de hei Een picknick voor twee Of nee Zou je tijd hebben voor mij Dan praten we honderduit…

zo klein in de kleuterklas vormen, knippen, kleuren hier moet alles nog gebeuren met je mooie rode boekentas.…

Ik stap af frommel de broodzak open en ze komen voedsel zoeken ze bij mij jij houdt je horende doof…

er schuilt een moeder in het kind dat zichzelf wiegt en een treurlied zingt blijf in het zandspoor had ze gezegd loop niet in de val van de groene velden elke grasspriet is er één, dichter bij de dood de kleine speelt alleen nog in haar handen…

Je breekt vrij, met een stap in het duister. Verlaat je de gevangenis, eindelijk vrij.…