Alle inzendingen over steken

Langzaam vergeelt het landschap veld na veld: zonnebloemen Ze steken af tegen het blauw van Franse luchten Steken af tegen het geel van velden vol graan Steken af tegen het groen van weiland na weiland Straks glijdt de maan het dekor van deze boerenroman binnen Blijven de zonnebloemen worden handspiegels van maan.…

haar gekromde vingers borduren een woord steek na steek voortborduren tot de naald zich vastzet in haar gebalde hand het monotone neuriën stokt hoe lang zal het duren voordat iemand je mist?…

Verbeten, onverdroten in de steen nieuw leven steken zodat ze zich mijn levenslust verschoten aan mijn steken en mijn teken zullen blijven stoten de strijd, het zwoegend zweten is vergeten nu ik voor altijd iets beteken.…

Door mij Aan te passen Aan ieder ander Heb ik mijzelf In de steek gelaten En ben ik verdwaald…

Vandaag steek ik mijn kop in 't zand vandaag zal ik eens niet zo blèren Ik hou mijn waffel wel een keer -misschien dat ik het ooit eens leer- vandaag steek ik mijn kop in 't zand De voordelen zijn legio, denk aan de stilte in de regio!…

lonten zijn er om aan te steken kaarsen moeten branden en geven licht in duistere dagen dus steek ik een kaars aan en weldra scharen wij ons rond het licht zó voelen wij ons verenigd en vinden de weg naar het morgenlicht…

met moeder op kop, steken de eendjes over op het zebrapad…

Hoi Ma, ik steek weer kaarsjes voor je aan Elke avond weer. Zie ik bij je foto je ogen met me meegaan Alsof je zegt: steek eens wat aan! Je ogen volgen me door huis Genieten mee als ik koffie drink. Ik praat tegen je in 't geheim Voor mensen denken da'k niet helemaal in orde zou zijn.…

De letters zijn de steken De woorden zijn 't patroon De zinnen zijn de pennen Soms wordt het wonderschoon Af en toe valt er een steek Die ik dan op moet pakken Om het eindresultaat maar niet in te laten zakken De pennen laat ik dus tikken Met patroontjes uit mijn geest Ook als er maar één iemand geniet Is 't niet voor niets geweest…

Ik snap het wel, die lichtjes wijd en zijd waarmee men huis en have heeft behangen. Ze spreken van een diep doorvoeld verlangen naar vreugde, vrede en verbondenheid. Genoeg gemauwd. M’n kip wordt koud.…

lindebomen - steken hun zwarte takken uit gele mouwen…

Van onder naar boven En van boven weer naar onder Je zult altijd blijven steken…

Met stukjes papier steek ik kleine lichtjes aan -- in lezersharten.…

Ik begin opnieuw mijn leven te stekken: groen – om uit te delen.…

kwam tegen en over niet eerder zo uitgesproken dacht ik, van enig gevoel verstoken, dit is het, tot zover verdraaid, dit is mijn site want met speels gemak zet ik hak na hak ik heb allang door dat men gaat voor een welluidende titel voor aanschrijvend gekietel steek een woord steek de moord zeg nou zelf dit is toch ongehoord !…

Overal waar wij naar toe gaan en vandaan komen zijn we gericht op een doel. Bezigheden soms een heleboel, deze nemen ons in beslag. En wij staan er niet echt bij stil, nog geen uur, noch dag. Doch ze gaan voorbij en veelal achteraf merken wij dat we een eind verder zijn in de tijd. Maar wel na het een en ander te hebben bereikt...…

armen steken uit jonge bomen al stellig eeuwig verbonden…

Tandarts over tijd moet een tandje bij steken tandloos mondje méér…

als tranen wellen en blijven steken is al wat ik bieden kan een druppel ogentroost…

Ook al vergeef je het me niet, Ik heb spijt, Er is een steek in mijn hart.…

een gebaar een teken een groet een brug naar elkaar om over te steken als ‘t moet…

dood zou ik ze willen steken willen schoppen en slaan ze zitten aan iets dat van mij is en daar komen ze niet aan…

Steken in het water Spugen in de lucht Gillen tegen rotsen Kiezen voor de vlucht…

m'n geheugen laat me in de steek is het vandaag een dag of een maand of is het een week…

Gisteren heb ik een moord gepleegd En geen gevoelens van berouw Ik was het zat, de kou Mijn demonen toen maar weggeveegd Duizend steken heb ik van ze gevoeld De pijn van het moorden Het steken van hun woorden De onrust die in mij lag bekoeld Ik verklaar mijzelf hierbij verdachte Geen proces, geen advocaat Verklaar mijzelf schuldig aan…

Er is een man met eindeloos veel geld En met de niet te snappen interesse Dat geld te investeren in Vitesse, Hetgeen ons door zijn stroman is verteld. Wat jammer dus dat het tot slot niks werd Voor deze Donald en Oom Dagobert.…

Hengel hier neergehangen, maar de oude stek nog niet vergeten. De oude stek. Ingepakt.…

en dat is het dan De vergunningen deugen niet en hij doet wat in onze mond blijft steken…

Ook jij hebt een vriend die jou nooit in de steek laat: wees lief voor jezelf.…

De postbesteller, nieuw en fris gewassen Van de pas hernoemde firma TPG Begraaft in dartel deurendefilé De deurmat onder stapels paperassen En mist de nieuwe spirit toch z’n doel Bezorgt het vast dat zomerse gevoel…