Alle inzendingen over stem OR verleden tijd

Waar de geur van het roemruchte verleden maar niet wilde wijken en nog zwaar boven de verzakte graven hing. Moeizaam las ik de nauwelijks leesbare namen van oude adellijke families, leenheren van het omliggende land. Die hier eens woonden in het nabije kasteel waarvan ik de resten van dikke muren nog zag liggen in het zand.…

ademhaling staakt bewegen onmogelijk stem volledig weggeraakt op je lijf een voelbare druk teruggeslingerd in de tijd van pijn en verdriet van schuldgevoel en spijt en hij, hij spaarde je niet de angst zó intens beleving pijnlijk en echt 'n volwassen mens nog steeds met 't verleden in gevecht…

wisseling van tijden…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

Het missen wat je nooit hebt gehad ook weten dat het niet meer komt omdat de stem al lang is verstomd verstreken tijd plooit dat niet glad gevoel gaat steeds boven verstand bij het zoeken naar de vaderband.…

Beelden uit het verleden drijven langs, de tijd gaat snel. Sta eens stil, kijk omhoog, geef liefde een stem. Luister wat het leven zeggen wil, want ook wij gaan voorbij. Oma echoot in de bergen "Ik gaf wat ik had, en deed wat ik kon." Eventjes voel ik haar heel dichtbij.…

Ik hoorde je stem in mijn hart. Het klonk als een luide roep van de witte vogel. De omarming in de ogen was zo zuiver- als een vleugelslag. De tranen van het verleden weerspiegelden ons beider verdriet. Je stem in mijn hart omhoog gevlogen, in hoger sferen meegenomen.…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Nieuwsgierig naar hetgeen ik aan zal treffen hoor ik mijn eigen stem verheffen bij het zien van deze strijd. Is het verblijf van marter Steen nog niet verleden tijd? Al eerder troffen wij een eendenei. Vol afschuw ruim ik veren van een sneeuwwitte duif. Wanneer ik mij voorover buig denk ik niet echt aan vrede.…

onder de dichte brede kruin van de bloeiende mangoboom zweeft het timbre van vader’s stem die in trage tijd naar het verleden van zijn voorouders reist de oude man wandelt met de doden in woorden vangt hij hun leven vroeger is niet ver weg de mangoboom ziet toe heeft weet van de verhalen de mensen en de geesten hij was immers altijd…

onder de dichte brede kruin van de bloeiende mangoboom zweeft het timbre van vaders stem in trage tijd reist hij naar het verleden van verre voorouders de oude wandelt met de doden met bedachtzame woorden vangt hij hun levens vroeger is dichtbij de oude mangoboom heeft weet van de mensen de verhalen en de geesten…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

hoe kan ik nu blijven dichten wanneer jouw hart bevroren mijn stem ontneemt van woorden, woorden die jou liefhebben liefste ik spreek niet in het verleden want onze liefde knarst door tijd en onraad, jij mijn deelgenoot mijn rots die nu wankel in zwijgen is gehuld hoe kan het toch dat de tijdsspanne doordraaft nu ik als een verdwaalde…

Ik waag mij haast niet in die straat waar gloeiend puin in 't donker staat. De wind loeit om een bouwvaltop, een schelle vlam schiet suizend op, belichtend als in spotternij, de resten van wat huisgerei. Hier vond wie daaglijks nam en gaf een ruw en eindloos massagraf. Het werk van hersens, hand en lust is even grondig uitgeblust. Ik wend…

Een metalen stem, verfrommeld van ontroering, legde uit. De gouden kamer uit vervlogen tijden lag één verdieping hoger. Banen glanzend in het stof getrokken wezen eerder nagebootste ontucht aan.…

gesprek, waarin mijn zinnen kunnen rusten zodat ik in het verleden kan berusten…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Mijn adem wappert na, als spinrag in de kamerhoeken, het web waarin de glinstering van tranen zich edelstenen waanden, alhoewel ik in het heden al voorgoed vertrokken ben, in dat bed hoeft de tijd mij niet te zoeken, op de spiegels van het verleden hangen nog de druppels wasem van mijn stem, één goede schoonmaakbeurt en de ruimte…

Mijn stem, te zwak, is uitgesproken, verstomt tot een voorgoed doodstil. Nog even in dit kwijnend heden, dan is er weer een nieuw verleden.…

Vandaag is verleden van morgen zoals ook toekomst wordt verleden tijd. Heel dit leven rijgt de dagen opgebouwd uit uren van toekomst naar verleden tijd.…

Jouw stem te horen Jou even te zien Jou aan te mogen raken Jouw troost als ik grien. Dat zal nooit meer komen Dat is verleden tijd Dat gebeurt alleen nog in m'n dromen Dat raak ik nooit meer kwijt. Ik blijf op je wachten Ik wacht al zo'n poos Ik bljf van je houden Ik word soms hopeloos!…

We krijgen heel wat lijstjes voor de kiezen Dit jaar was er van alles een top tien Maar nu, heb ik bij ´t inloggen gezien Moet deze site zich ook daarin verliezen Het kan toch zonder cijfers ook niet missen De beste dichter dat is Driek van Wissen…

In een klein dijkhuis staat, ziet hij door ’t uitvergrote raam, het oude orgel bijna naakt. Over de toetsen ligt een loper. Tussen de twee koop’ren kandelaars staat een gezangboek open. Hij hoort weer het astmatisch steunen: loflied of klaagzang – eender zeurt deze muziek, tot hij die deur snel weer vergrendelt. En toch, o mocht…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

(met dank aan Scientias voor de foto) __________________________________ Op een zomerdag zeg ik je alleen maar dit Zeg mij geen gedag ...de herinnering leeft in de binnenzee langs de savannegroene rivier waar het universum antwoordt met de stem van het leven... Zing van de man Leef!…

De regen maakt een geluid van verre stemmen Of zitten die stemmen in mijn gedachten En vragen ze weer mijn aandacht Om me te doen begrijpen Wat je werkelijk tegen me zei. Want ik ben nimmer in staat geweest Om ook maar één woord van wat je zei te vergeten.…

Ik word verliefd, verlegen van een aangename stem maar het valt vaak tegen als je ontmoet, haar of hem. Uiterlijk is niet belangrijk meer als je elkaar hebt aangehoord het komt hier dus op neer 't is de stem die mij bekoort.…

Ik houd me doof en blind, vergeet het zingen en vrees mijn stem , gedwongen in een kind Ik open mijn vuist, laat woorden ontsnappen, open en dicht, de betekenis ontwricht Mijn mond breekt af wat mijn lippen verzwijgen, zo veel, zo weinig, mijn tong blijft drijven Een zin klimt tot in mijn keel, doof en blind, zoals weleer,…