Het steppegras fluistert zachtjes in de wind,
de zon die brandt op mijn gezicht,
ik denk aan jou zo ver weg.
de eenzaamheid drukt met volle gewicht,
op lang vervlogen dagen,
op zwoele zweterige nachten,
in een angstig schemerlicht.…
Daar wentelen we ons vredig
in het wilde steppegras
staren sprakeloos naar
zoete wolken
en fantaseren samen
een sprookje naar de hemel.
Doezelen
zachtjes in slaap
met natte lippen
gedroogd door de wind
ze prevelen
lieve gebedswoordjes
"Stiller dan de wind"…
Het moeilijkste is zwakheid te tonen
het zijn van warme handen, vingers
die niet houden kunnen, knieƫn die
omknikken, angstige ogen en, finaal
de monstrans van zwakte: twijfel
Gemakkelijk is het kracht te meten
elkaar strelen en diep voelbaar zijn
heet tot genotvolle uitputting; sterk
als steppegras; groen, filigraan mooi
zo is passie:…