Alle inzendingen over sterren/wolken

Heb wel naar de wolken gestaard het laatste uur, waarneembaar als een lichtflits gaat het warme licht naar zolder, herinneringen maken dat windstoten, bij momenten het kaarslicht doven het is vrijwel bar koud hierboven, als duizend goudene sterren fluist'ren ze een wondermooie droom.…

Van elke wolk maak ik een dier een vogel, hond of schaap, alhoewel ik de laatste het liefst tel, als ik weer niet slaap. Maar wolken, een prachtig fenomeen al schuiven ze soms wel, voor het zonnetje heen, toch blijft de stille verwondering.…

Er staat aan de heldere hemel, een hele felle ster elke avond kijk ik, en met mij anderen evenwel ik denk dat bij mezelf, da's het lichtje van jou maar tegelijk denk ik: hoe kan dat nou? Want het hondje van de buren, wat ingeslapen is wordt door de buurtjes vreselijk gemist als ik 't mensje hoor, daar op 't balkon kijken we naar dezelfde ster…

Stel voor dat er een flitspaal aan de lucht had gestaan dan was menig wolkje vandaag wel op de foto gegaan!…

Midden op de zee is alles wolken en zee. Soms zon. Soms sterren.…

kijk om je heen kijk naar de rood gele bladeren voel de ochtend dauw Het is tijd Sla de vleugels uit we gaan Kijk naar het water kijk naar het zand kijk naar de bomen we dalen kijk om je heen kijk naar de groene bladeren voel de warmte…

Opeens een poort van 't woud, en heide Lag vredig wijd... geen dampen grauw: Helstralend maan en sterren spreidden Hun schijnslen door het glanzend blauw. En bij een vijver tredend schouwden We in donkre spiegel 't maanbeeld klaar, Zuiver en rond, en de onverflauwde Sterren, doodstil, omkringden haar.…

Ik pak wolken van de grond graaf bloemen uit de lucht pak sterren van de straat ’t is de maan die hoog staat. Ik graaf bloemen uit de lucht pak wolken van de grond, want stel je voor, dat er iemand met zijn lompe poten opstond?…

je bent er niet dan ben je er weer wel niemand die je ziet ik voel het aan mijn vel vandaag ben je er nog niet straks misschien toch wel alvast zing ik dit smekend lied ik wil je kussen, kom maar snel het werd tijd, je bent gekomen je maakt me zo blij en wel want zon laat mensen dromen... ik hou zo van je warmte op mijn vel…

De grijze wolken zien er onheilspellend uit. Dan een regenbui.…

regenachtig gedicht een gedicht danst in de regen de zon achter de wolken verdwenen licht op achter de zon dansen de sterren kijken naar de regen…

De hemel staat vol sterren, ik voel me niet alleen. Geen wolk kan ze versperren, ze komen er doorheen. Die sterren zijn mijn makkers, ze fonkelen alom. Het zijn geen arme rakkers maar een enorme rijkdom. Urenlang kan ik kijken, naar dit prachtige geschitter. Eén voor één zie ik ze hun hand uitreiken op zoek naar een bezitter.…

ze zweeft gelukzalig hoog in de wolkenlucht eindelijk is het dan zover haar langverwachte vlucht de wolken beschermen en dragen haar voorzichtig voor de allereerste keer voelt ze zich evenwichtig ze heeft altijd al in de wolken willen zijn nu is ze daar en oh, wat voelt het fijn ze zweeft zonder bagage de sterren tegemoet voor…

En de wolken zij bleven drijven en de zon zij bleef opkomen en ondergaan en de sterren zij bleven schijnen alsof alles bleef bestaan.…

Een smal pad van duizend wolken naar de hemel bouw ik . Twee vallende sterren als cadeau voor je neem ik.…

Kom eens van die wolk Van onwetendheid, dromen en oneindige zonneschijn Tijd heeft hier beneden niet stilgestaan Dromen zijn inmiddels begraven en van de baan Kom eens van die wolk Van negatie, zelfzuchtigheid en vallende sterren Tijden zijn veranderd De wolk kan jou aanwezigheid niet langer verbergen Kom eens van die wolk Verplaats je…

liefde in de glans van stralen naast je liggend vertel ik mijn verhalen sterren dalen op ons neer ik kijk geboeid jouw ogen glanzen terwijl je met me stoeit gaan de sterren dansen het wordt een nachtelijk festijn ik dwaal verrukt op wolken terwijl wij keer op keer de liefde zo vertolken…

Gedragen door zachtroze wolken fladdervlinders in de buik op jacht gretig naar de sterren reikend als verlangen wakkerde in nacht stamelwoorden zoet van klank alsof 'n engel hemels zong wat hadden we de liefde lief en och wat waren we nog jong nu peinzen we de wolken weg is één woord al voldoende voor wat er onuitgesproken bleef en…

Er was geen maan die avond geen sterren en geen stad er waren enkel wolken en elke bank was nat we konden ook niet schuilen en jouw jas was veel te klein maar voor ons was het genoeg om samen nat te zijn…

Ik wou dat ik jou kon vertellen Waarom sterren konden stralen Waarom mensen konden blozen Onder wolken, uit het zicht Wij vliegen hoog aan hen voorbij hier Op dit hemelbed van rozen Over wolken die voorbij gaan Over huizen zonder licht Jij hebt jouw wereld opgetild Op wolken die jou zullen dragen En zo zul jij in voorbij gaan Dragen wat…

De maan is een jongen en toch lief hij kijkt onder de wolken maar ik slaap onder de lakens. Hij zingt op een onmogelijk uur: 'Niets zijn de sterren, niets is de maan sterren moeten slapen gaan en wassen maar moet Jantje Maan.' Hij mangelt met hoge stem: 'Kirk, je bent geen adonis die nog in het centrum denkt te staan.…

daarboven staan de sterren kan ze alleen niet zien maar als de wind nu draait dan.... heel misschien als de wolken zijn verdwenen en de lichten zijn gedoofd zie ik de hemel... zoals jij me hebt beloofd…

In het donker van de nacht als de sterren aan de hemel staan voel ik me zweven naar het licht. Of iemand me duwt naar boven stijg omhoog naar het grote heelal de warmte komt me tegemoet. Mijn armen omhelzen het licht door sterren omgeven zie ik de wolken als witte bergen.…

oneindigheid verdwijnt bedenken hoe lang eeuwig duurt waar ‘t verdwijnpunt weer verschijnt als je nauwkeurig in het uitzicht tuurt eindeloos lang wil ik met je lopen om te genieten van ‘t moment in de mist met beide ogen open overnachten in de hemeltent ontdekken waar de tijd toch blijft onzichtbaar is aan ‘t firmament met ons tussen de wolken…

ik kijk naar jou en jij naar mij een blik van sterren ontwaakt uit onze gedachten onze ogen parelen tranen wanneer een grijze wolken onze Ster onderdekt met hemelse dekens…

sterren en ik tel … gevangen in de ruimte…

Toch voel ik jouw aanwezigheid Ik zou alles doen, alles Om jouw stem nog een keer te horen Ik wil jouw troostende woorden, Papa Maar je bent alweer Verdwenen, Daar achter de wolken En ik? Ik zie geen sterren Enkel een donkere zomerlucht…

In gedachten tel ik de sterren, ontdek de mooiste dieren in de wolken en zie de zonsondergang op het strand. In mij kan ik alles wat ik nu niet kan.…

Bovenop dat immense duin, bedwelmd door licht, verloor ik mezelf tussen wolken en aarde. Onzichtbaar voor altijd - de sterren. De maan - verdwaald, uit zijn omloopbaan geslingerd, met blindheid geslagen. Ik sloot mijn ogen en hield op te bestaan.…

achter de wolken het paradijs maar ik zoek niet meer traag hap en kauw ik de dagen weg tot avond en drink daarna de nacht met wijdopen ogen het is het moment waarop eenzaamheid een optie lijkt voor dan niet langer dan heel even rol me als een baby op de koelte van het laken achter de wolken de sterren en de zon ik weet ze te…