Alle inzendingen over sterren op het scher

Met vleugels van licht zeilend op sterrenwind navigeren op hemellicht laverend scheren langs sterren en planeten, bij Centauri Alfa overstag laatste blik op thuis het stervende zonnestelsel aarde verzinkt in de zon die z’n kinderen opvreet…

een maori verlost in één minuut een schaap van zijn hete wol drie minuten scheren elke morgen verkoelt mij niet mijn baard en de wol groeien beide vol zonder scheren maar het schaap wordt kaal ik word glad pas mijn trui en scheer me weg…

Een fabrikant van scheerschuim heeft daar door toevoeging van baconparfum de lucht van gebakken spek aan weten te geven. “Als wij dit jaar weer sinterklaas gaan vieren, Dan krijgt mijn man van mij geen aftershave Omdat ik nu dat scheerschuim aan hem geef, Wat zal dat spul mijn lieveling plezieren! Die geeft dat in de douche een eigen plekkie…

Er staat aan de heldere hemel, een hele felle ster elke avond kijk ik, en met mij anderen evenwel ik denk dat bij mezelf, da's het lichtje van jou maar tegelijk denk ik: hoe kan dat nou? Want het hondje van de buren, wat ingeslapen is wordt door de buurtjes vreselijk gemist als ik 't mensje hoor, daar op 't balkon kijken we naar dezelfde ster…

ze graaft door lagen behang verf en gips uit het plafond snijdt ze een halve maan een kijkdoos voor de heldere hemel sterren manen en planeten scheren langs elkaar heen in het grote universum waar kleurlawines uiteen spatten terwijl zij de oversteek maakt in een gammel linnen bootje naar het kleine universum waar niets…

Scheer je weg! En de kat die zei: Jij bent een hond, En ik een kat, niet zonder grond; Hou jij dus nou jouw grote mond: Scheer je weg! Scheer je weg: waf, waf! Scheer je weg: sis, sis Scheer je weg: die is raak! Scheer je weg: die 's nie mis! Waf waf! Sis sis! Woef woef! Mauw mauw!…

En de zon werpt flonkeringen als sterren over het watervlak ergens te midden van wijde velden in toomloos schoon van de natuur.…

en scheer mij glad” © Jan-Clemens Lampe, maart 2003…

Veel gespin Om haar heen En weinig wol Geen vlees meer Op de botten Schaap dat zich Zinloos scheren laat Ontdaan van alles Dat haar eigen was Starend in de Kluwen die ze Zojuist heeft afgestaan Die ongesponnen blijft Zoals ook haar leven Nooit is begonnen…

De nacht licht op in’t barre Bethlehem, daar schallen wonderschone eng’lenkoren, de boodschap dat een Heiland werd geboren weerklinkt in Gabriël’s sonore stem. Maar daar doorheen snerpt snibbig Jerney Kaagman: “Ja, stop maar, uit de maat en veel te láág, man !”…

[Haiku] schaduwen scheren over het windstille meer een vlucht rietganzen…

hield maar niet op rond de jaarwende stemmen die hoog opgaven van sterren aan firmamenten goede bekenden maar wat ik ook kon zien een sterretje her en der voor de rest nop te dichtbij misschien ze stralen immers pas van verre je verliest zicht als je mee licht…

in het bed ligt - een zweterige hitte scheer je weg, mevrouw…

Lucht vol schemerlicht vleermuizen scheren door een bijzondere nacht.…

zwaluwen scheren als streeploze straaljagers hoog in het strak blauw…

scheren niet nodig even plonzen en schudden en glad is ze weer…

Als je met elkaar kan lachen door elkaar maar even aan te kijken als zijn of haar hand je even aanraakt even die arm om je schouder die korte maar hartelijke kus die geur, zo bekend, zo aangenaam als je een half woord genoeg is om iemand echt te begrijpen dan heb je een ‘ hele’ relatie werken de zintuigen visa versa optimaal als je dan…

Ik scheer, wax en epileer Doch ontharing In een gedicht, Neen, dank u zeer…

Ook wanneer ik me scheer, moet ik steeds weer niezen. Dat is ook een ramp, meneer. Snorrestof is schadelijk. Bijna niemand die dat weet. Lijfstof is onbekend gebied. Bekend zijn scheet en zweet. Snorre- en schaamstof. Okselstof en navelpluis. Stop toch dat wilde scheren. Ban lijfstof uit uw huis!…

ondanks dat we ons tegenwoordig scheren tot binnen de bikinilijn wordt hier en daar de schaamstreek toch steeds groter…

kletsnatte haren scheren waar golven krullen op planken aldoor [senryu]…

Vannacht werd ik wakker Na een nachtmerrie Ik stond op en keek uit het raam De Poolster lachte me toe Alsof ze me gerust wilde stellen De sterretjes fonkelen in de hemel Het voelde alsof er uren voorbijgingen Enkel ik en de sterren, niets anders De donkerblauwe hemel word rozerood en oranje De sterretjes twinkelen een laatste keer als groet…

Knip mijn dode nagels scheer mijn dode baard ik mijmer wel als laatste over wat ik achterlaat…

wind blaast ogen blind in zand verdwijnen schelpen meeuwen scheren vrij…

De ochtend nog zwart scheer ik mij in een wipje mijn tanden gepoetst weeg ik mij in de bijna stilte commentarieer…

Al zal hij zich dan weer moeten scheren.…

ik ik ben ik ben alleen ik ben alleen met haar - ik ben alleen met haargroeimiddelen aan de slag gegaan en van dan af is het enkel nog gek scheren geblazen…

over duinen en wilde braam bossen en geestrijke gronden scheren hemel en hellehonden ijlend langs mijn gedachteraam…

Scheren en harsbeurten! Haaruitval! Kaalslagveld! Schaamluizen gaan er genadeloos aan Haren begint nu een schaamluizendagverblijf voor nog wat kans op een luizenbestaan…

Zij zingt de sterren van de hemel sopraan van 'Down-Under' en absolute wereldklasse Haar stem schittert echt ten allen tijde afgelopen 30 april opnieuw Van abdicatie naar mooie kroning Misschien een traan bij ondergaande zon naar beneden, op Zij zingt zuiver als een nachtegaal klinkt bovendien helder als een klok Zij liet Kroningsavond…