Alle inzendingen over sterven OR wiegen OR kinderen

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Een vaarwel aan de zomer die langzaam sterven gaat als het blad verkleurt en loslaat van bomen en struiken. Die buigen voor het afscheid en zachtjes hun tranen wiegen als een allerlaatste groet nu de zomer plaats maakt voor de herfst.…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

laat me je omarmen omarmen met al ik ben en je wiegen heel lang wiegen tot 't kind ( in jou ) zich weer veilig waant geborgen weet tranen worden gekust droge wangen verlichten jouw hart tot aan de volgende regenbui…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Zo te sterven op het water met je vleugels van papier Zo maar drijven na 't vliegen in de wolken drijf je hier Met je kleuren die vervagen zonder zoeken, zonder vragen Eindelijk voor altijd rusten met de bloemen die je kuste Geuren die je hebt geweten Alles kan je nu vergeten Op het water wieg je heen en weer Zo te sterven op het water met…

Van wieg tot graf. Zoals vlammen, die gestorven hout tot nieuw leven wekken. Wanneer moedige mensen sterven, leeft hun gedane arbeid voort. Zijn hun allerlaatste woorden, nog niet gezegd.…

stil Niemand van ons die je slaap storen wil Wij hebben heerlijk tesamen gespeeld Het had ons zeker nog lang niet verveeld Had zusjes Moe niet gezegd:"Nu is 't tijd" En 't lieve schatje in 't wiegje geleid Slaap nu mijn kindje gerust in den nacht Moedertje houdt bij het wiegje de wacht Morgen begint dan opnieuw onze pret Als Moe de kinderen…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Schoon kinderen in de wieg, schoon weder op de straat, zijn bei van één gelaat. Me dunkt men kan niet liegen hoe men ze hebben wil, het schoonste zijn ze, droog en stil!…

Broze tederheid in de lentewind wiegen de vroege bloesems…

Mijn hart legt hier nog eenmaal aan, om in die langzame, blauwe deining als laatste troost het zo lang vergeten wiegen voor even weer te ondergaan.…

het noodlot spreekt tegen de uitvaart in mijn hoofd alsof het breken zal een kind opent er een septemberroos uit verlangen en sluit het voorvertrek vanavond zal ik je lichaam vlechten tussen de lakens tezamen met je zoete stem ik kan niet meer terug zelfs niet in dit vers…

Een kleine is snel gemaakt maar dan begint het pas Wie gaat bij ’t minst geluid meteen de sponde uit Wie geeft het de fles Wie brengt het naar de crèche Alle twee natuurlijk, altijd bereid te gidsen naar volwassenheid Daar bent u hopelijk mee klaar over 20 – 30 jaar Het kan ook tot uw dood want in dit land vol woningnood blijft uw kind…

Ik weet het wel, het is een cliché en meestal doe ik daar niet graag aan mee maar nu moet me toch iets van het hart vind me gerust sentimenteel, van mijn part: er ligt toch zoiets moois in het ledikant het is een wonder, het moet in de krant ik kan niet stoppen met ernaar te staren kijk naar de vingertjes, oogjes en de haren ja, het is een wolk…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Wie zou er, wie zou er voor sterven, En lachen op kind en op dood? Kleine, kleine, Moederke alleen, Douw-douw-douwderideine, Kleine, kleine, Moederke alleen, Kan van uw wiegske niet scheên! ------------------------------------ uit: Verzamelde Gedichten…

het gekrijs werd als maar erger want het kind had pijn- haar wangetjes waren nat van de tranen ik wist waarom- ik voelde het ze had zo graag bij mama willen zijn.…

– en hoe de dag ook kwijnde, beter werd het nooit Ik zie lichtjes en groene bomen en ik vraag me af of het lente is, doch besneeuwde ramen versierd met een ster weerhouden mij van een zomers denken en ik wieg het kind in mij in slaap……

Wanneer de bloemen een kind als blad nemen en wiegen en maar blijven wiegen ruist er door de wolken en de lucht zo hemels blauw een zachte stem die stem zingt dat de sterren in de nacht de kracht geven aan al de genen die hun lief hebben als de nacht dan het daglicht verdrijft kan de maan samen met zijn vele nachtegalen beginnen met liefde…

De tijd fluistert zonder herhalingen de woorden die haar wiegen als het kind dat droomt wat haar tijd weer zal ontwaken als ze in de cocon van haar droom haar dood weer ontmoeten zal…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Schommel in de wind ogen sluiten in herinnering 'n kind smoezelige handjes schaterlach en schommelend touw om planken wiebelend zo licht kleine voetjes in de wind kinderzolen die de hemel raken losgelaten wieg dag kind…