Alle inzendingen over stilaan

In je gedichten leef je, Kun je onbekommerd reizen Door de tijd, Kun je schrijven Hoe de oertijd was, En na jouw tijd De eeuwigheid - Voor ons werd je Stilaan een vreemde, Die onmerkbaar uit Het zicht verdwijnt…

Een man zonder voorhuid woont z’n kindbruidje uit Ons geweten is schoon Het is stilaan gewoon Het bruidje wordt gestenigd Ze heeft zich verzet De rechter knikt begrijpend en gaat voor in gebed…

Stilaan wordt het donker, vingers wijzen jouw hemel aan Dichterbij vormen briketten glinsteringen van ons bestaan De barbeque dooft, mijn schat laten we toch slapen gaan...…

Door Belgische soldaten wordt gemord Want ze beginnen stilaan te beseffen Dat ze het in hun land niet zo goed treffen Nu hun munitiedoos steeds leger wordt Het heeft de militairen zeer geraakt: Wie heeft die kogels toch soldaat gemaakt?…

Door de vrede aangeraakt Door verdraagzaamheid gekust Word ik stilaan in slaap gesust Nadat jij me voor de laatste Keer welterusten hebt gekust Nu dat voorgoed lijkt te zijn Nu dat eeuwig is…

tijd zwijgt is eeuwig stil klokken domineren luid het uur des Heren tijd wijst uit wijzer tijd om stilte weer stilaan humaan…

Zo wordt het stilaan avond, de zon kleurt rood. Vrede kome over jou, over mij, over allen.…

De lach die hij liet in haar viel dwarrelend in deeltjes wij onbreekbaar achter blauwe ogen gesmolten zijn stilaan voorbij er is papieren honger en leeg van verliezend wachten klein…

De lach die hij liet in haar viel dwarrelend in deeltjes wij onbreekbaar achter blauwe ogen gesmolten zijn stilaan voorbij er is papieren honger en leeg van verliezend wachten klein…

Alweer terreinverlies op Sinterklaas Niet dat we aan de kerstman niets besteden Maar toch wordt liefst ons oergeloof beleden Zo blijft de Sint de kerstman steeds de baas Geen marketeer kan onbeperkt bekeren Tot stilaan veramerikaniseren…

Hij werd stilaan moe en schreeuwde hen toe : laat mij mijn eigen gang nu maar gaan !…

bewegende wind verklaarde dat wat brak verdonkert lag liet me achterhalen hoe het land in zijn diepe sporen leven heeft bewaard het ontbindend doodse stilaan het gelaat van verwachting vertoonde…

Eerst is er ‘onwetendheid’ dan is er het ‘weten’ maar na de ‘alwetendheid’ komt stilaan het ‘vergeten’. Wanneer ook ‘t niet meer weten in de vergetelheid is verdwenen weten we, dat waar ooit onwetendheid bestond alles nu vergeten is.…

Komt 't rijden je stilaan uit de strot ? Kijk dan uit naar 't Hyundai-aanbod ! Zijn phone-protocol biedt full cruise control en blaast voor jou het alcohol-slot.…

We denken om ons heen te zien wat werkelijk is – maar heel misschien is wat we daarvan steeds ervaren niet echt wat om ons heen bestaat maar stilaan in onszelf omgaat om zich door kunst te openbaren.…

zoveel is al geschreven over regen die valt of die niet komt maar mij maakt regen soms wat korenstil ik zie de halmen stilaan herboren onder druppels die niet weten waarom na al die droogte bijna om regen wordt gebeden…

het bed nog warm van je lijf terwijl jij al vroeg de straat uit fietst en ik voordat de dag ontluikt nog even op je plekje lig je geur die stilaan vervliegt nog diep naar binnen snuif…

Als je me wil wil me dan nu of stilaan toch straks … Want morgen morgen gaan we dood en doden vinden elkaar nooit meer terug. Stijn Vranken Uit: Vlees Mij…

De verschoten velden worden stilaan vaag. Een late kraai krast enk’le korte zinnen. Maar uit de nevel komt geen antwoord op zijn vraag.…

februari, koud en nat 'k ben hem na 3 dagen zat 't is alsof het nooit lente wordt gelukkig duurt die maand maar kort en ondergronds begint stilaan het leven weer van voor af aan…

Maar tussen al de golven op zijn tocht, verliest hij stilaan voeling met de kust. Misschien zou zwijgen beter voor mij zijn. Hoewel ik dan blijf zitten met die pijn.…

't Wordt stilaan absurd: honderd meter spurt wordt straks voor tijdsopname te kort. --------------------------- (*) Usain Bolt op 16/08/09…

ik zie hem wel komen mijn tikkerkameraadje met eigen flegma haalt hij me stilaan in neemt zijn tijd want tijd heeft hij alle tijd de tijd van mijn leven hij zal mij krijgen dat weet ik maar niet wanneer dat weet alleen hij gelukkig maar…

Iets wat ik altijd voor mij hou wat ik nooit zeggen zou brandt als het hellevuur zo fel in mij zou ik het uiten, zou het stilaan dan uitgaan? het antwoord komt langzaam boven drijven het vuur in mij is niet te doven het zal altijd zo blijven je kan die toorts nu eenmaal niet zomaar verdrijven.…

In de straten ruist `n lied tikken mijn voeten in de stap een vroege vogel tjilpt het gras nog groener zo de klinkers willen praten maar mijn ik is uitgegaan het verlangen van het zwerven stilaan in de nacht ontdaan…

Stilaan is alles van hem afgenomen. Hij was geen leider meer, in niemands dromen, Geen wonder dus: hij zegt Den Haag gedag. Maar in die slotspeech die hij heeft gegeven, Zag je de ouwe Job weer, voor heel even.…

Stilaan rijpt het besef dat het geen exit datums zijn hooguit overgangsrituelen naar een nieuwe realiteit. Stilaan dringt het door dat we met dit virus moeten leren leven. In wat nu al een nieuwe naam heeft. De anderhalvemeterssamenleving. Te lang voor een scrabblebord.…

in dit licht gedicht hoort men alleen de zwakke echo van gedoofde klokken lopend over grind, dat hoort bij rouwen, graaf ik het graf van vertrouwen ik kwam zag en verloor ik ga maar, stilaan, weer op mijzelf bouwen…

Hij zit al één jaar in de huwelijksboot En dus daalt onze kroonprins in de achting, Want heel het land is stilaan in verwachting, Maar Máxima nog niet - alleen: geen nood. Want als men strakjes knijp zit met de troon, Dan bellen we naar Clonaid voor een kloon.…

Hij wacht totdat hij stilaan je lichaam verkracht.…