Alle inzendingen over stilletjes OR denken

We spraken over zielsverwant voelden ons als één Zaten stilletjes hand in hand stilte om ons heen Ik was vrij, jij dacht van niet en hield jezelf voor Dat hij je grote liefde was en zette je leven door Ik denk aan jou, best vaak en diep en mis je elke dag En hoop heel stiekem in het geniep dat het ooit gebeuren mag…

Het einde van 2010 is in zicht allen zijn we op 2011 gericht en nu maar voor velen hopen dat dit jaar beter zal verlopen vergeet niet iedere dag is er één als hij goed is, denk dan niet meteen dat elke dag zo verloopt waar je misschien wel stilletjes op hoopt soms kan een dag erg tegenvallen laat hierdoor niet je humeur vergallen.…

Ik wenste dat je hier was, en dat ik je aanwezigheid kon voelen Zit stilletjes voor me uit te staren, ik bedenk me dat ik zonder jou eigenlijk helemaal niets kan Ik stel zonder jou niets voor, kom ik nergens aan toe, en ben ik van binnen gewoon een beetje dood Ach, ik denk werkelijk altijd aan jou, ieder moment, ieder uur, en…

Donkere dagen vervliegen voelde mij volkomen verlaten het is de kilte die langzaam verdwijnt jouw glimlach breekt door alle wolken het grauwe wordt stilletjes opgelicht ik denk aan je ogen ze zijn door vreugde bevangen zie de wind mijn stilte sussen liefde doet de pijn verdringen zit onder een roze wolk bedolven -een nieuwe…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

't Verdriet zal langzaam slijten voorbij gaat het immers nooit mijn hoop is stilletjes verdwenen en toch denk ik ; misschien....ooit ?…

intussen stilletjes: toch zonde…

'k Moet niet klakkeloos meer denken, dat wat wij ooit meekregen van huis uit dit ook aan de jeugd men 't zou schenken want nu, nu lijkt de spiegel dus een ruit. Een ruit waarin men niet kan spiegelen slechts doorkijken, mits gezeemd een spiegel echter, voorgehouden is de toekomst niets meer vreemd.…

...en terwijl jullie verder kletsen, leven, lachen, houden van, maak ik stilletjes kapot wat jullie zo geweldig vinden. Ik ben niet wijs, zelfs niet verstandig, ik ben niet slim, niet mooi, niet leuk. ...en terwijl jullie verder kletsen, leven, lachen, houden van maak ik stilletjes kapot wat toch nooit waarheid is geweest.…

koraal verdicht zich, regenboogvisjes boven je, adem je filter filter gefilterd licht alles heet zoals zij, voorbij het water de kust, de aarde de lucht beweeg het water de rode zee zucht en zo doen de visjes heel zachtjes…

Zal ik je dan maar stilletjes laten?…

Zachtjes verspreid ik mijn leugens stilletjes veeg ik ze achter me op.…

Stilletjes denk je terug aan de avonden waarop om halftwaalf de barbecue nog smeulde en de rosé werd bijgevuld? Voortaan moet er elke ochtend vers brood zijn, met verse moed. Je beseft weer dat een school discipline vraagt, en niet alleen van kinderen.…

Hoe het komt dat zomers in heldere zonnewarmte de ouder wordende mens zich plots weer jeugdig voelt weet misschien alleen de zon, in zonnig denken zonnewarmte koestert zacht de levenshuid een verkoelende wolk komt als een bruid om de schaduw stilletjes te wenken want rimpels liegen niet, veroorzaakt door een lach geluksgevoel verovert dagelijks…

Ons denkraam is de maat, waarmee wij meten waar het om gaat, als wij iets lezen of iets horen, waar wij van genieten of ons aan storen. Het vermogen open te staan, voor wat in een ander's hoofd om kan gaan, brengt vaak de juiste woorden naar je mond, maakt de scherpe kantjes rond. Gooi de ramen open in je hoofd, verruim je blik waar je…

we samen zijn krijgt verliefd zijn betekenis en denken we samen terug aan toen het nog niets was.…

Van verre komt hij aan, Stilletjes grijpt hij naar mijn hand, Een mooie zwarte zwaan.…

stilletjes met je aan het strand, zitten op een heuveltje zand, niets hoeven te zeggen, alleen als er behoefte is om iets uit te leggen. wel een gebogen arm om me heen en dan staren in de verte van de zee.…

Als een rivier zonder eind stroomt de massa door Met het hoofd naar beneden gaan we ervoor Veel te veel gepraat over nutteloze dingen We vergeten te leven, we denken in kringen We denken veel te veel, te moeilijk en te wenselijk We denken om te denken, misschien wel menselijk Ik neig vaak naar het onmenselijke, de zonnige kant Ik wil gewoon…

denk na doe wat met liefde alles met liefde voor jezelf voor een ander normaal zijn hoeft niet normaal kunnen zijn wel probeer oplossingen met vrede en verbreed je bronnen denk als een ander denk als je zelf maar pleaase, denk, denk gewoon…

Ik denk denk ik, dat ik nu niet dichten wil. Gedachten verschijnen toch. Daarna drijven ze als wolken, die van hier naar ergens gaan. Mijn gedichten schrijven zelf. Nee, dichten doe ik niet. Er wordt in mij gedicht. Wat doe ik dan wel? Dat is een vraag, die ik niet stel.…

Teentjes, hielen en wat een blaren - nauw ook eng Voor mezelf wat te strak, te rechtlijnig ook vrij streng? Vaak erg wijs te filosoferen ook relativeren Nooit brood of bed hoeven te ontberen. Mijn zegeningen tellend, gewoon tig De universiteit van het leven is krachtig en erg machtig. Dromen zijn niet steeds bedrog mits ze wel eens waarheid…

Soms voel ik me alleen En dan kijk ik naar de maan En heel stilletjes fluister ik jouw naam Omdat ik je heel erg mis Mijn liefste waar ging het mis Waarom is het mis gegaan We hadden toch niets misdaan Dus mij liefste, als ik je mis Dan kijk ik naar de maan En fluister stilletjes jouw naam…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

In de kerker van verlangen Ergens tussen licht en duisternis Zit ik stilletjes gevangen Achter een grote hindernis… In de verte hoor ik zingen ’t lijkt een hemels kinderkoor die de stilte gaan omringen afgestemd op mijn gehoor… Ik geraak lichtjes bevangen Denk aan dingen die ik mis Eenzaam in de donkere gangen Wat is de betekenis?…

Lijdzaam sleep ik mijn Ballast voort in de hoop dat ik niemand stoor en toch hoop ik stilletjes dat iemand mij hoort...…

Zal hij zijn schuilplaats stilletjes verlaten, haar rechtuit vragen, verlegen als hij is durft hij het niet en kan slechts naar haar hersenspinsels raden. Geschreven bij een schilderij van de Litouwse kunstenaar Torcque voor zijn jubileumboek dat binnenkort verschijnt.…

Zal hij zijn schuilplaats stilletjes verlaten, haar rechtuit vragen, verlegen als hij is durft hij het niet en kan slechts naar haar hersenspinsels raden. Geschreven bij een schilderij van de Litouwse kunstenaar Torcque voor zijn jublileumboek dat binnenkort verschijnt.…

Dipjes kunnen maar best niet te lang duren Weer een smile van hier tot in Tokio. Dat roer in eigen handen nemen, Sturen en bijsturen. Dansend hart zo zelfzeker Sleuteltje dat elk gesloten kooitje opent. Isolatie of eenzaamheid laat je toch zelf maar toe Frustratie, enkelingen kicken erop. Sterkte dit hen niet te gunnen Gezond egoïsme…

heel veel woorden onuitgesproken van hart tot hart van oog tot oog worden stilletjes gedragen op de vleugels van de wind…