Alle inzendingen over stilte OR woorden

Kind van wonden, Dat een stonde Als een bleke sterre beeft, Voor wier luister ’s Werelds duister Gene nacht meer olie heeft; Kind van vrezen, Teder wezen, Kind van louter liefde leed, Wier geflonker Uit de donker In dit droeve dagen gleed; Kind van zorgen Met de morgen Van uw leven leven moe, Gaan uw ogen Als de hoge Bleekgeworden…

stilstaan stilt mij mijn woorden in de stilte van mijn hart zwijgen mijn ziel stil stil is alles wat ik ben…

Geen woorden Opzoek naar woorden Neem de stilte en geniet…

soms bloeien gebaren in stilte open soms slorpt stilte gebaren op soms onderstrepen gebaren stilte soms doet stilte woorden op slot…

Ik ben het woord en zoek de woorden die bij me willen horen in de zin die ik wil horen als de stilte mijn woorden weer teruggeeft.…

De stilte fluistert woorden gegoten in kristal De stilte breekt de kleuren van iedere dag die komen zal. De stilte vraagt een antwoord op vragen die vergeten zijn. De stilte draagt ons schuldgevoel De stilte doet zo’n pijn!…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Stilte is een heel mooi woord, Maar nog mooier als je niets hoort……

Waar pracht en praal Daag'lijks hoogtij vieren En zelfs het duurste Horloge met Kerst geen Voldoening meer geeft Daar is het heldere Kaarslicht vanavond Stille getuige in de tijd - De stille nacht Die warmte geeft In kille eenzaamheid…

stilte.…

verlangen laait op het boetseert beelden van taal door de stilte heen ik kneed de woorden al heb ik niets te zeggen door de stilte heen…

De zon gaat onder Een rode gloed over het water Orde wordt gecreëerd Een pen schrijft woorden Met de woorden komt stilte Een verlichte stilte, voldoende volmaakt Alles omvattend, bestaande uit niets Het is nacht, een verlichte nacht…

Curieus is 't toch dat de natuur Al wat de mensen hier bederven Met hare vriendelijke verven Wel weer terecht brengt - op den duur! Een paviljoentje, of andre taart - Een klerenmagazijn bijvoorbeeld - Is nog maar niet voorgoed veroordeeld, Maar wordt juist mettertijd wat waard. Ja zelfs een standbeeld in ons land - Iets op zichzelf betreurenswaardigs…

Wie is het die de zwarte voren In golvend goud verandren doet, Wie mesten en wie maaien 't koren, Wie is het die de wereld voedt -? Dat zijn de paarden en de ploegers, Dat zijn de zweters en de zwoegers, Dat zijn de zaaiers van het zaad - Dat is de daad! Wie graaft de glinsterende kolen, Wie schept het schitterende zout, Wie haalt uit diepe…

Wat is 't nog dat mijn hart behoeft? Wat is dit wonderlijk verdriet - Ik voel mij doof en diep bedroefd, En zit en zie - en weet het niet. Wat is het dat mij zwijgen doet, Hoe is mijn ganse lichaam stom - Is 't leven slecht - is 't leven goed - Of niet - of wel - waarom - waarom? Wat is 't dat 'k weet - en wat of wie Dat ik verloor of dat…

Wij zoeken 't ver:- Ik zoek het zuiver schone beeld, Dat kan verzoenen met dit leven: De vreemde vlinder die daar speelt Draagt 't op haar vleugelen geschreven - Doch als 'k mijn handen om haar sluit Wis ik die tere tekens uit! "Gij volgt vergeefs wat immer vliedt En houdt de schone schijn voor 't wezen, Door eigen onrust…

Ach kind: waarheid en leugen Zijn altijd wat verward, Want geen van beide deugen Ze alleen voor 'n mensenhart. Weef tusse' uw hart en 't leven Het kleed van schone schijn - De bloemen daar geweven Zullen de ware zijn. Als andren ze anders noemen Hebben zij ook gelijk - Het zijn nu eenmaal bloemen En leugens tegelijk. Wat deert…

wat me bezighoudt soms is de angstwekkende stilte in het woord zo luid meestal zo angst en aanjagend het geluid van de stilte ----------------------------------- uit: 'In- en uitgang', 1974.…

waar striemende woorden de stilte raken echo’s weergalmen in nachten gehuild ontwaakt dit verlangen nog één enkele keer aanhoort zij de spijt zijn zacht gefluister maar alles huilt in die toon der woorden de stilte breekt oorverdovend…

Ervaar de stilte in je hart, volg datgene wat immer bij je is, wat immer bij je was en immer bij je zal zijn. De stilte is onsterflijk en waar, de stilte heeft geen vragen, maar is zelf het antwoord. Geen woorden, alleen maar zwijgen, geen denken, alleen maar rust.…

Aan de woorden van een wijze man, daar denk ik bij herrie steeds aan, dat geluid reden heeft tot bestaan pas...als het de stilte verbeteren kan.…

samen praten zonder woorden een stilte die alles zegt harten die het zwijgen horen liefde vertelt zichzelf toch schreeuwen ze het uit kunnen elkander horen maken geen geluid in stilte elkaar bekorend want niets zegt zoveel alles zo vaak niets een hart hoort de schreeuw als het wordt geliefd liefde hoort woorden door de stilte heen…

Als de woorden zijn gesproken En de kransen gelegd Spreekt de stilte...…

niet wat ik voel stilzwijgend met een hart dat schrijdt verlang ik naar stilte hunker ik naar tijd laat me maar laat me nog maar even zonder woorden in de stilte er komt zeker weer dat moment de woorden komen vast wel weer ik hoop niet gauw nee nu nog even niet ik ben in rouw…

Soms kost het moeite, om woorden, onder woorden te brengen, vaak is het dan beter, stil te zijn. Want als je woorden niet vinden kunt, simpele woorden, die gevoelens weergeven, is stilte het meest veelzeggend!…

Ach kind: waarheid en leugen Zijn altijd wat verward, Want geen van beide deugen Ze alleen voor 'n mensenhart. Weef tusse' uw hart en 't leven Het kleed van schone schijn - De bloemen daar geweven Zullen de ware zijn. Als andren ze anders noemen Hebben zij ook gelijk - Het zijn nu eenmaal bloemen En leugens tegelijk. Wat deert…

Toen zag ik uit in de avond En keek in de wuivende hemel, Zoals een plant in de avond Alleen op een zonnige heuvel, Zoals een zwijgende vogel, Die rust op een eenzame heuvel, Onder de varende wolken Van de eindeloos drijvende hemel Van blauw en van goud; - en de wolken Dreven als zachte gestalten, Als tedere vreemde gestalten - Zoals de zoete…

na het slotakkoord houdt hij zijn baton hoog de instrumenten zwijgen uit het ampul vloeit een concentraat van stilte recept voor de wereld…

Toen viel een gat in mijn droom En een koele klok sloeg het kwartier Door de zwijgende nakende nacht, En ik voelde mijn ogen wijd open - Die zagen stil In de nacht. Maar ik lag in een doodstille kuil En ik keek in het donker heelal, Verwonderd en wakker, naar het geluid Van het eenzame koele kwartier - Dat al zweeg In de nacht. En…