Alle inzendingen over storm OR angst OR depresief

wees niet bang voor de storm laat maar waaien…

Hier leeft geen angst niet hier nee, in mijn thuis, gebouwd van hout dat, hoewel oud, haar klank niet is vergeten. Het kraakt en piept enkel en alleen het ritme van ons leven, voor wie luistert en wil weten, hoe stormen te verduren die wanhoop waaien, mettertijd, en hoe te bestaan achterstevoren.…

Met mijn ogen dicht zie ik Heel helder voor me wat voor Vandaag het belangrijkste was: De storm te doorstaan die Allerwege aangekondigd was - De boomstam die kranig groeide Uit mijn gepijnigde ziel niet Ten prooi te laten vallen Aan de nukken van het weer, Het rukken van de wind…

Een waar golfslagbad in de singel, voor ons huis, witte koppen, ze horen er niet thuis Normaal zie je die geweldige golven op groot water maar nu hier, verstomd het gesnater! Het gebulder van de wind, is wat ik nog het impossantste vind toch vreemd dat geloei dat lawaai van de gewoonlijk vriendelijke wind. Code rood, van alles vliegt er voorbij…

Al is de storm nog zo zwaar, als ik mijn spijker (anker) er in gooi kom ik elke storm wel door, want elke storm gaat van zelf wel eens liggen. De zee geeft. De zee neemt. De zee leeft en laat mij leven.…

Is deze angst gegrond? Is deze naderende storm voor mij? Klopt mijn hart nog? Klopt mijn hart nog? Ben ik te afhankelijk, te angstig alleen? Ben ik van binnen leeg gebrand? Klopt mijn hart nog?…

en altijd is er de angst voor de wakken in het ijs de zuigende kracht van het drijfzand het verdwalen zonder kompas de diepe put van het verdriet het kantelend woord op de weegschaal de stormen zonder bakens het verliezen van de tijd het breken van de ogen het loslaten van het leven het verdwijnen in het niets de eindeloosheid…

Is het een geheim, dat ik er misschien een heb – en het dus niet weet?…

Angst is een slechte raadgever, die term begreep ik nooit want angst - en raad geven, zijn twee aparte compartimenten. Angst voor spinnen of aardbevingen laat zich zelden of ooit binden door een horde complimenten. Angst een slechte raadgever, nou dat mag ik hopen want bij angst laat ik mijn emotie volop rennen en lopen.…

Fiets pakken uit schuur lege flessen in fietstas lucht voelen binnenstromen in longen danken, dat je zomaar fietst beschermende kleding hebt jouw benen trappen iets te doen glasbak mensen te zien Dan...iemand met rollator jij stapt af voor praatje, zomaar zij deinst achteruit. Ik stap op vlug weg weer terug.…

Het toegeknepen oog van de storm overweegt zijn onbesuisde pad, vervaarlijk kleppert een zilveren wind door vochtige tunnels. Gillend waaien laatste flarden stilte uit het haar van de nacht, terwijl in diepe kelders bleke angst een veilig heenkomen zoekt.…

de toekomst een groot geheim wanneer je hart gekwetst is als angst strijdt met vertrouwen een traan vecht met een lach laat het dan een kwartiertje stormen een mens gemaakt om lief te hebben elk seizoen samen lopend hand in hand laat mijn fluister de jouwe zijn…

Harten verscheurd, leven verward. Je kan er niets aan doen, het was slechts domheid van je eigen pijn Maar toch wil je weten wie heb je meer pijn gedaan, en is er nog leven na zoiets. Maar na deze donkere leegte van kwelingen verdriet en pijn is er geen leven geen leven die dit doorstaat. Na dit kan je niet leven ook niet zonder al die pijn. Na…

Alles kapot geen eer en trots om mee te pronken, doen maar niet meer weten waarom. Het einde waar je naar loopt te lonken, alle gedachten niet meer rechtlijnig maar krom. Kapot en niet meer te maken, gebroken door het leven. Het geluk kan mijn hart niet meer raken, alles weg, het goede opgegeven.…

driekwart wachten op een afstand en daarna de pijltjes zoeken rennen, stormen en maar vloeken waar vind ik nu die kamerplant. een half uurtje heb je maar de tijd om dan terug op straat te staan iets vergeten, iets ontgaan... is herbeginnen met die strijd.…

Stormen die razen woeste wind geselt de stad boom in het water.…

vannacht zag ik je zwaaien onder de kale bomen bij het kruis vannacht hoorde ik je roepen tegen alle stormen in ver van huis vannacht proefde ik jouw angst op de versgevallen sneeuw zacht geruis vannacht voelde ik mijn tranen in donker land de pijn van nooit meer thuis…

woorden zonder reden braken jou ons gevoel sloegen in met de kracht van een orkaan in de windstilte die volgde, verstilde de storm van gevoelens zonder woorden zonder bijna te spreken en zonder te begrijpen waarom bleef slechts schaamte en spijt over deze woorden zonder reden gedreven door angst en verleden…

Loes heeft het uitgemaakt met Hans nu heeft Theo weer bij Loes een kans Hans loerde al een tijd op Sonja maar die liep Theo achterna. Oude harten gaan weer tekeer en de mijne doet steeds meer zeer Marijke gaat nooit weg bij Ger hopeloos wacht ik op een vallende ster.…

Zestien beeldjes van hetzelfde formaat waarvan er twee mij hebben geraakt. Op één ervan een uitgehongerde Afrikaan direct ernaast een lustobject met een banaan. Twee werelden ver uit elkaar: De één gaat dood, de ander komt klaar. Om toch hier niet te lang bij stil te staan wil ik nog twee beeldjes verder gaan: Een dirigent zwaait met zijn stokje…

Ben ik aan een consult toe; ‘k ben de laatste tijd doorlopend moe. Niet alleen mijn slapen grijzen; ‘k verkeer in een algemeen gevoel van ‘malaise’. Ondanks dat ik mijn brillenglazen veelvuldig clean; ‘k ga steeds vaker wazig zien. Langdurige wondjes met een broze korst een droge mond en steeds meer dorst. Een windje kan mij onaangenaam…

Het blijft maar neerdalen zonder oponthoud langzaam, als parachutisten en vestigen zich op onze spullen, overal ze zijn ontelbaar Wij kunnen er weinig aan doen, bijna elke dag proberen wij het, stof afnemen, stofzuigen We doen het al jaren Wij zijn gemaakt van stof en aan het einde van ons leven gaan we terug naar stof Stof is alles…

Als we Nederland verlaten is er de pijn van het afscheid, misschien nooit meer terug te zien. Benieuwd naar het nieuwe land, een nieuw begin, aanpassen. Een nieuwe taal leren. Heel vaag in de verte is toch nog Nederland, het blijft smeulen van binnen. Maar als we ouder worden laait het vuur weer op. We spreken weer de Nederlandse taal en…

Ik heb gehoord dat aan het einde van ons leven een film van ons leven flitst voor onze ogen. Zo, hier zit ik nu, in mijn ouderdom, in mijn gemakkelijke stoel te wachten voor de film zal beginnen. Waar begint het? met mijn conceptie, mijn geboorte, mijn jeugd? Maar waarom kunnen wij een film niet zien aan het begin van ons leven met aanbevelingen…

De vier jonge mannen in Nieuw Zeeland ontgonnen nieuw land. Maar de wereld was in nood. Zij antwoordden de oproep en verlieten hun geliefden Boven Vlaardingen, in dat oude onderdrukte land, gekrampt in het vliegtuig, de ontploffing reet het apart en spiraalde in een daverende vaart tot hun einde. Ze gaven hun leven voor onze vrijheid…

Wat, waar, hoe, waarom, wanneer Tijd is wat alleen gegeven kan worden- Het pakt zichzelf dan weer af dat komt door jou dat komt door waar je het wilt doorbrengen, hoe, waarom, en wanneer. Waar tijd voor jou plaatsvindt is fysiek alleen op aarde maar mentaal breng je altijd alleen maar tijd door met jezelf en iedereen die je tegenkomt tijdens…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…