Alle inzendingen over straattegel

als dikke poten op hoge hakken mij op de tenen trappen blijf ik vreugdeloos aan een straattegel plakken…

Roerloos daar Gelegen sinds Mensenheugenis Tot uitschot zijn Hersenpan ermee Aan diggels smeet Waarna roerloos De mens in zijn Eigen keuken Liggen bleef Haren, Stationsweg, 21-09-12…

Honderdachtenzeventig straattegels zijn er tussen de voordeur en het kruispunt. Dicht opeen, met smalle voegen vol stof en verse onkruiden. Negenentachtig stappen zijn er om op terug te komen. Het rechterbeen voor het linker plaatsen. Een halve cirkel draaien op de bal van je voeten. De deur blijft op een kier.…

Een vertrapte straattegel in de zondagse regen. Leven doet hij zo nog wel, maar wie zal voor hem zijn voeten vegen?…

Zo stil, de open hand Het sijpelen Doorweekt de kleding al Levenskracht bevloeit straattegels Weg, weg, gebaren uniforme handen Lint bakent af: rood wit rood wit rood wit Op de vlucht, de hand met het puntige staal En ergens een moeder, onwetend nog Verbaasd beziet hij zijn lichaam; de chaos Zijn bleke, zwarte gezicht Zo zit het dus Dan…

In de vroege ochtend als 2 lieve kinderen staan te voetballen op de straattegels gebeurt het ongeluk wat geen ouder kan verdragen, want het is een nachtmerrie.…

Ik waak steeds, heb zelden moeite in te slapen mijn nachten tellen ontelbare antieke regels als kind hinkel ik nog steeds op straattegels. Mijn schilderijen bevolken de beelden het leven van alledag, zo uit ik mijn dromen die ongevraagd uit wolken steeds tot me komen met tekenstift of kleuren palet als je oplet.…