Alle inzendingen over strand OR zee OR verlies

Naakt gelegen aan de open zee neemt 'ie' me mee in het iets of het niets in het vroegere in het droevige in het vrolijke in al het mogelijke van je kennis en kunde van 't loslaten en gunnen want wie geeft die leeft en die zal ontvangen zelfs in overvloed Hè...natte voeten 't is al weer vloed!…

Aan zoom en rand schil van landen tref je vaak ....een lieflijk strand Het zijn palmen die er het decor van een aards paradijsje van willen maken Ik trof er jou -jaren terug- je veegde net je haar uit je gezicht Door dit gebaar aangetrokken schreef ik juist voor jou dit kleinood van 'n gedicht.…

De wind doet mee met het ritme van de zee kalmpjes golvend brengt ze het water naar het zand van het strand De zon doet mee met het ritme van de wind en zee als kristallen nemen de golfjes haar schijnsel mee uit zee naar het zand van het strand De wind gaat over in onverschrokken woestheid de kristallen moeten ruimen voor uit elkaar…

De wind doet mee met het ritme van de zee kalmpjes golvend brengt ze het water naar het zand van het strand De zon doet mee met het ritme van de wind en zee als kristallen nemen de golfjes haar schijnsel mee uit zee naar het zand van het strand De wind gaat over in onverschrokken woestheid de kristallen moeten ruimen voor uit…

Wij met z'n tweeën genietend van de zee, brengt vele voordelen met zich mee. De golven, de rust en een goed gesprek. Fantastisch op het strand, een zalige plek. Uitverkoren met een zonnetje, genietend van strand en zee.…

Ik hecht aan: de kleuren van 't hout en van het strand en van de zee en van de hemel, de ribbels op het zand, de lijnen aan het strand en in de zee en in het hout. Zoals 't zachte wier en een gewemel van pokken hecht op 't zoute hout…

Zalige zilte zeewind waait over zee en strand door duinen omrand. Strandtenten vlak daarvoor, terwijl ik in de verte het ruisen van de golven hoor. Onderwijl zie ik surfers op schuimkragen razendsnel voorbij gaan. En boven zee meeuwen die scheerlings een duik nemen en zo een visje pakken.…

ik verlies de blik in je ogen ze dwalen ook verder af niet dat ze naar de einder worden gezogen ze hellen eerder over naar de nacht helder daglicht schijnt bedrogen de warmte van de zon trekt verder de herfst is thans uitzonderlijk stil gevoel ebt weg, is minder zacht en het strand verdubbelt het zand de zee droogt langzaam uit meeuwen…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Op het strand een slijmerig blubberding. In de zee een mysterieuze spookverschijning.…

Het bleke strand reflecteert de leegte in mijn ogen. Eenzaamheid. De hamerslagen van de zon verpletteren mijn bronzen harnas. Verlangen. De golven vormen zoute korsten op mijn wonden. Het eiland. Het verlies. Het altijd wijkende antwoord.…

zon en zee blijft het strand kil achter als het water zijn gram gehaald heeft…

Getart door de zee Zwervend op stille stranden Verdriet aan je oor…

de zon duwt de zee het water uit en de maan trekt haar het strand op…

De zee komt en gaat fluisterende rolkeitjes op het stille strand.…

Brekende golven waar de zee het strand ontmoet ..onophoudelijk…

Water naar de zee Luchtkastelen op het strand Neem mijn liefde mee…

Daar waar de zee kust rollebollend op haar strand geeft hij verkoeling…

Schijnt haar stralen op het strand. Schittering op zee.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

De zee kent zijn geheimen, elke hoge golf is anders. Als de storm toeneemt en je beweegt je in of op de zee blijft het een ware gok. De geheimen van de zee kennen wij niet, maar in Scheveningen zullen ze de ramp die er is gebeurd nooit vergeten. Sterkte aan familie en vrienden met dit grote verlies.…

zee geeft helemaal nergens om Het houtje droomt nu maar van een strand Nee - niet van vroeger toen ze boom was Dat is verloren Een strand is er niet -------------------------------- uit: Zes nietsjes (1981).…

het onverdraaglijke van de opsluiting van gekooide vogels op die winterse dag liep ze blootsvoets de ijskoude zee in kort na zonsondergang lag haar lichaam op het strand het kind sliep toen de moeder zacht zo zacht de deur achter zich dicht trok het was de laatste keer het leven zou nooit meer hetzelfde zijn…

(een elfje) Strand De zee Het warme zand Het maakt me blij Kalmte…

De zee kust het strand op getijden gedragen maar vindt nergens rust…

Bulderend witgekopte golven overspoelen het strand kinderen van de vloed ZEE…

Wat een heerlijk land Het Zeeuwse land Wat een golvend duin Het Zeeuwse duin Wat een prachtig strand Het Zeeuwse strand Wat zout de zee, zij kust Zacht de Zeeuwse kust…

Een zee wilde ik altijd zijn, niet de grootste misschien, maar toch een zee met heel veel golven, die beuken over rotsen en teder het strand strelen. Een thuishaven zijn, voor wie weet, de zeemeeuw, die gelukkig mee wil deinen op het ritme van mijn zee.…

Vanmorgen vroeg werd je gevonden door wandelaars langs de zee. Er is een einde gekomen aan een zoektocht. Het is zeer verdrietig als je zo jong bent en het leven moet laten. De zee is prachtig maar zo sterk daar is geen mens tegen opgewassen. De zee heeft jou tot zich genomen, het is helaas waarheid geworden....…