Cirkels die ze tekenden
verdwenen op het strand
onder de zachte deken
van het stuivende zand
Kastelen die ze bouwden
werden uiteindelijk prooi
van de gulzige zee
met zijn zilte golven
De zin van de chroniteit
symbool van hun liefde
uitgesleten weggespoeld
verwaaid tot zinloosheid
Nu bouwt hij zijn cellen
ondoordringbare cocons…
dichters pureren bestaansredenen
tot vingerwonden
en
daar de wereld in
zien
het knopen van gedachten
zij zenden een web
van substraat
en synchroniteiten
op de kleinste voorschoot
ligt een diepe
wereldhaven
nucleaire onderzeeërs
gedijen er in wulpse weelde
Ik leef in een frigozakje
het licht van buiten voorbij
stralen naar…
1.928
Bezig met laden