Alle inzendingen over te vroeg

-------------------------------------------------------- Deze hartenkreet draag ik op aan alle vroege vogels!…

Een vroege vogel maakt metamorfose door als krantenjongen…

Ik mag niet zeggen wat ik denk Niet voelen wat ik voel Ik mag niet zeggen hoe het zit of hoe ik het bedoel Ik mag je lief vinden en mooi en lekker bovendien Maar zeggen dat ik van je hou dat is te vroeg misschien.…

Ik wil zigeuner worden zei ik tegen een zigeunerin om jou te krijgen Kun je vroeg zij als avondmaal bittere groente eten zonder zout en dan gaan liggen? Dat kan ik zei ik Kun je vroeg zij gaan liggen zonder te huilen van kou op de bevroren modder?…

in het vroege licht zie ik enkel juuts lange arm geeft dat mij nu een tevreden gevoel of ervaar ik de koelte het is immers al dagen voor mij te warm de lijn van mijn kruising laat ik vieren zo vroeg wil ik niet een bon versieren bij de voordeur zet ik een stoel…

Je kwam van ver, heel 's morgens vroeg. Een uur of zes. Ik had me netjes aangekleed. Je stond je hoofd te schudden: "Waarom wil jij altijd de mooiste zijn?" Ik zei: "Ik heb niets anders, ik ben nu eenmaal zo".…

Het was een vroege heel vroege ochtend aan alle takken hingen er druppels klaar en hel een goudsmid trad in het spel hij toverde en toverde het was je reinste je weet toch wel…

het was te vroeg het was te klein het kind dat je droeg mocht er nog niet zijn We genieten het meest van wat spontaan wordt gegeven dat geldt voor een feest maar ook voor het leven Zo kwetsbaar kun je zijn gà voor het leven ook al brengt het je pijn je hebt veel te geven!…

Ik kreeg laatst te horen, De baby was te vroeg geboren. Het is toch het feit Elke geboorte heeft zijn tijd En zal zich aan vroeg/laat niet storen. Veel is misschien prematuur, Maar mijns inziens nooit het uur.…

zondags staat hij vroeg op om een lange dag te kunnen luieren…

te vroeg wentelen dagen in lente het groen kwispelt en kruipt niets is het wat het lijkt winter kan nog maken één groot wit laken ze bewit het gras in een onverwachte omhelzing van sneeuw en verkruimeld vlokken in een bruisend spel…

nooit meer de schoonheid ervaren van 't ontluiken de geur van een vers beregend bos verzandt jouw weg hier veel te vroeg maar zul je hen blijven omringen met liefde vanuit Zomerland ~ goede reis Renate~…

stukken slaan bij 't kraaien van de vroege haan.…

Je warme lichaam naast me je slaperig gezicht Het bed duidelijk beslapen het invallende licht Het eerste kopje thee op bed geserveerd Croissants vers uit de oven wat heb ik je vereerd Alles deed ik voor je blijkbaar niet genoeg Voor ons is het nu te laat of was het soms te vroeg?…

Maar ben ik dan voor jou om het even vroeg hij haar. Ja antwoordde ze, dat is mij om het even.…

elke katje aan de tak herbergt een eigen verhaal het klontert aan mijn ziel en aan mijn voeten, en stuwt het verzinsel uit het krijt van de taal, soms ontluisterend om voor de verleiding te boeten, bestrijkt alle geneugten en begeerlijkheid altijd te weinig en zeker niet genoeg, ook daarmee is te leven, misschien is het nog te vroeg…

de laurieren kraakten als gift terwijl je niets vroeg in de vroege ochtend uit al wat je omringt hier, daar en ginds de laurieren ontbladeren niet houden de eer omhoog in de boomgaard waarop je oog bleef staren met nieuwe luister…

er hing een meisje aan mijn lippen ik vroeg of ze me proefde likte mijn woorden over haar tong voelde weerzin in haar mond ik was tot achter haar wangen gekropen vroeg me af wat daarvan moest komen stak mijn vingers diep in haar keel en heb haar adem genomen ik ben blijven dwalen in haar hoofd toen ik vroeg wat zij eigenlijk wilde…

Ik ben vrij Ik vrij met Ben Mijn vrouw vroeg Waarom vrij jij met hem en niet met mij? Toen ik zei Met hem voel ik mij vrij En kan ik zijn Man zijn Want vrij is dat ik ben Ben vroeg aan mij Waarom vrij jij niet met haar?…

Een vlijtige coupeuse uit Almere was altijd vroeg uit de veren. Tot de baas haar bij zich riep omdat ze zich 1 keer versliep. Ze dacht toen "ach krijg toch de klere"!…

Ik vroeg: hoe vaak herlees je wat we schreven? Je zei: o, niet zo vaak maar wel vaak even en voorbij als vogelvlucht Ik vroeg: hoe vaak begrijp je liefde onvervuld. Je zei: alleen de jouwe, onbedreven, onbedorven als water, zuiver als scheppingslucht. Toen zijn we opgestaan en buiten samen herfst gaan vermoeden.…

Zij kromt haar rug als het roofdier -klaar voor de aanval- alleen is zij het die wacht op de blauwe vadervlek die straks haar pols zal sieren net als de armband om zijn sorry’s te verzilveren Maar ja, spijt komt altijd te laat en hoop te vroeg veel te vroeg……

een wulpse dame ging naar ’n gooise kroeg waar ze vlindr’end ’n knapperd voor sex vroeg: ‘k neem eerst jou dubbel in ’n vouw dan verwen je mij tot in de morgen vroeg…

niemand ziet wat zich voltrekt in het vroege ochtendlicht een witte vogel schrijft in vertraagde cirkeltaal dat ik met jou waden kan door sterrentuinen en dat onze ogen vensters zijn van licht dat jij me raakt tot in het hart hier in het vroege ochtendlicht…

hoe jij nog roerloos naast me ligt het vroege uur met puur verstilde schoonheid vult…

wat heb je vandaag gekocht, vroeg ik. een halsuitsnijding, zei je. trek ze eens aan, vroeg ik, en je trok alles uit: dat is ze helemaal, zei je, maar met de jurk erbij komt ze tot hier - en toen wees je midden op mijn handen. ----------------------------------------- Uit de bundel: De lenige liefde van Herman de Coninck (1944-1997)…

Vroeg in de ochtend ontmoette ik het vogelmeisje. ‘Waarom ben je zo bedroefd?’ vroeg ik aan haar of zij aan mij. ‘Omdat wie mij zoekt komt als ik er niet ben en schreeuwt en huilt omdat ik niet te vinden ben; ik kan het niet horen en het maakt mij bedroefd.’…

Winter, te vroeg Straks dooit het De bladeren zullen zinken Hun kleur verliezen En vergaan De laatste bladeren zullen vallen De bomen blijven kaal Tot de lente Winter, te vroeg en te koud…

Liefde had geen positie was bewegingloos stil in serene kalmte gelegen toen ik je vroeg om een antwoord in de nacht hield jij jouw adem in om niet te voelen hoeveel ik van je hield vroeg je me of ik alles om wilde keren wildernis en beschaving vertrouwen en lust omdat het donker was wat je me vroeg deed ik uit gewoonte het licht aan…

Ik doe mijn best dat is niet altijd genoeg Ik doe mijn best, en ook als je me niks vroeg Doe ik mijn stinkende best En al doe ik mijn best, en is dat niet altijd genoeg Doe ik toch mijn best, ook al omdat je niks vroeg Maar ik ben het zat, dat je me door je dementie Me zo hartgrondig afkat, ik me voorneem Mijn stinkende best maar niet meer…