tegelzand
netgedicht
september zesenveertig
in dit huis gaf je mij
jouw zegen
een leven lang en gelukkig
om te herhalen
ik herinner me het tellen
en de tegels, de kamers die wij nodig
hadden
genoeg om tot de tijd te fluisteren
- nog later dan nu –
dat zij niet bestond
niet hier
niet op de houten vloer
in het zonlicht
cirkelrond…