Ik teken een horizon
in het tekenboek van liefde
er ligt een lichaam te zonnen
een zomer straalt over zijn schouders
een zon tovert een lach op zijn gezicht
wolken kietelen hem met schaduw
ik kan zien dat hij van me houdt
hij tekent een boom naast mijn illusie
om de dromen in stilte te bewaren
nu de zon lager zinkt
en de maan een lach…
Het struise wijf, ze had geen weet dat Rembrandt zogezegd
- terwijl zij zich in alle rust van darm-en-blaasinhoud ontdeed -
haar in zijn dikke tekenboek
voorgoed had vastgelegd.
Want had ze dat vermoed, dan wel geweten,
had zij er niet zo rustig bij gezeten.…
134
Bezig met laden