8888 resultaten.
Kamptrauma
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 185 Wanneer je rijst eet met een speld
en elke korrel telt
telt alleen nog dat moment,
de smaak van niet gekend
is wat je hele leven kwelt.…
rite de passage
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 132 het verdriet is niet
te stelpen soms
ze haalt het deksel
van het verleden af
ze reist terug naar
zoekgeraakte mensen
ze zweeft van herinnering
naar herinnering
beelden van geliefden
varen stil voorbij
een vage kinderstem
op de achtergrond
haar rite de passage
brengt haar thuis…
Rivier van Liefde
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 132 rivier van liefde
omcirkelt hen die dolende zijn
brengt ze liefdevol dichter
waar kleuren geen naam dragen
gezangen onovertroffen zijn
schoonheid 'n serene rust uitstraalt
is het de rivier van liefde
die hen overtuigde van de passage
daar valt de puzzel op zijn plek…
Ik
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 765 een zuchtje wind
verdwijnend in het niets
is alles wat ik ben…
meisje
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 562 Klein
Bang en
Onzeker
Een meisje
Ze lijkt zo sterk
Maar zwak vanbinnen
Voelend
Als verlaten
Alleen
En in de steek
Gelaten
Weet niet wat
Weet niet hoe
Maar doet het er ook toe
Ik zal verdwijnen
In het niets
Een zuchtje wind
Verdwijnend in het niets
Is alles wat ik ben…
M'n eerste gedicht
hartenkreet
3.0 met 42 stemmen 12.880 Je stapte binnen in m’n leven
Doorheen de grote poort van m’n bestaan
Je nestelde er je vriendschap
En bent er nooit weggegaan
Ik mocht mee op vele van je tochten
Langs paadjes bezaaid vol geluk
Je werd een vriendin voor het leven
Deze band kon nooit meer stuk
Maar jij was anders dan al die anderen
Jij deed -telkens opnieuw- m’n hartje…
Tranen..
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.005 Tranen
Drukken
Achter mijn ogen
Zoeken een uitweg
Op een doodlopende
Straat
De enigste manier
Om te druk
Te laten verdwijnen
Is mijn ogen te sluiten
En weg te gaan…
voor het leven
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 4.773 Ze zijn met z’n drieën
Onafscheidelijk voor het leven
Al menig lach en traan gedeeld
Samen overleven
Ikzelf heb al mogen proeven
Van de vriendschap die er heerst
Hun deur stond open
Heb er al vele mooie momenten beleefd
Ik was verbaasd van de warmte van hun samenzijn
De liefde die er straalt
De gevoelens voor elkaar
Uit het diepst van…
Hypothyrioidie
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 2.014 Een ziekte met een naam
maar zonder gezicht
Van buiten niet te zien, wat het bij mij
van binnen heeft aangericht
De vermoeidheid, de lusteloosheid, de pijn
worden niet begrepen in een wereld
waar alles te zien moet zijn
Ik lach, doe ´vrolijk´ maar
niet altijd even oprecht
Het sloopt me van binnen, het is
een lang en eenzaam gevecht…
Universum
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 285 Versluiering van zonnetijd
die lichtjaren niet hindert
het is een oneindige passage.
Stille verwondering over
het onmetelijk universum
waar mijn ogen naar reiken.
Me dan afvraag is daar ook
leven zoals wij dat kennen
hier in ons aardse bestaan.…
Plagiaat
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 283 Van je bed, trein en boterham, alles zit vast.
Wat zijn we anders dan een specht in de bast.
Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur.
Leeft van eigen waarde, authentiek en puur.
We zitten vast, onder de plak van het leven.
Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven.
Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…
Ranzige kwartiermaker
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 750 Het is een warme dag
en geen plaats vrij op
mijn favoriet terras
Ik bel neefje Windy die
terrasgasten verrast met
zijn meurende geuren
Vuisten balt tegen zijn
zelf verzonnen bron
'een mest uitrijdende boer'
Hij waait het terras leeg
rent als de ‘onschuld’ met
vluchtende gasten mee
Dan zit deze egoist al op
z’n terras…
rites de passage
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 80 ver van het
wereldse lawaai
loopt de jongen
met bel en lantaarn naast
de priester door de
donkere velden
naar een stervende
vrouw voor de laatste
sacramenten
de roep van een
kraanvogel breekt
door de duisternis
rites de passage
vergeten beelden
in zwart en wit
het leven de kunst
van schaduw en licht…
Hoge druk
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 764 Gisteren om twaalf uur
was het overal droog
Behalve op mijn terras
Ik dacht zo:
met de zwakke hoge drukwig
boven onze streken
neem ik maar eens
de hogedrukreiniger
en spuit het terras schoon
Het was een opklaring
in zuidoostelijke richting…
verkeersplan
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 441 voor het verkeersplan
voor de singel een terras
en meer wachttorens…
ssst geheimtip
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 384 zo benauwd de wandelgangen
van de trein naar leiden
spanning om te snijden
bij mariahoeve is toen opgevangen
de stad ligt helemaal plat
steek de brand in je van nelle
sirenes dienders gaan meteen af
enige vrijplaats in de stad
in de passage moet je zijn
ssst niet verder vertellen
je staat daar nog paf
één groot rookgordijn…
de kunst van het vallen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 88 de liefde
rite de passage gemaakt
voor de valkunstenaar
van de bovenste plank
getooid met
vleugels van glas
zweeft ze in
breekbare smeltende tijd om
hemel en aarde te bewegen
geluidloos wekt ze transparante
zielen voor de overtocht
een trage reis die
hen dalend vanaf Eros
naar het eiland van
het broze einde brengt…
bij de rotterdamse watertoren
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 693 zittend in de zon
op een terras bij water
later en later…
met een sjaal op het terras praten we over dijken
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 348 zonnig terras
weer verandert met de wind
of zijn afwezigheid…
£en trage zomer - haiku
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 Mild geroezemoes
op het terras aan de plas.
Een trage zomer.…
Heel stil
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 65 ik heb je laten gaan
in mijn leven
maar in mijn hoofd
blijf je nog kleven
in mijn hart
daar slaap je rusteloos
ik voel je
niet geheel liefdeloos
soms voel ik
je klauwen nog snijden
de littekens gekerfd
ik wil geen medelijden
ik vecht mijn eigen strijd
ik heb nog zelfrespect
je groeit een passage
in mijn traject
al blijft liefde daar…
de tijdloze
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 110 luisteren naar de stilte van de nacht
liggend in mijn veel te grote bed
staren naar de maan die naar mij lacht
o, zalig...sterren dansen mijn ballet
hun witte schijnsels verlichten mijn geest
rustig sluit ik nu mijn bruine ogen
denkend aan al die vervlogen tijden
ik ben tevreden, ik kan niet anders
want een passage die ik nooit eerder heb gekend…
Tegendraadsheid
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 1.391 Romeinse en barbaarse steden
waar het paleis van wellust mij verder duwt
naar een punt achter het verleden
maar tegendraadsheid komma’s spuwt
Laat mij hier mijn dromen dromen
tussen het wit van de volle maan
over de bloemen en de bomen bomen
niet doelloos sterven maar verder gaan
Als penseelstreken zijn jouw blikken
over het doek van mijn passage…
de rolverdeling
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 272 wanneer ginds het licht achter
de verste einder onder dreigt te gaan
de waanzin halt gehouden op arm afstand:
het briesend paard galopperend op de plaats
trekt het decor in haast voorbij
de rolverdeling berust als vanouds
op louter misverstand en mag geen naam hebben
het beest in mij dat vrijheid ruikt
rukt onrustig aan de ketting…
Trappen
gedicht
3.0 met 7 stemmen 4.024 Er zijn er naar beneden en naar boven.
Ze lijken zo verdomd goed op elkaar
dat men ze meestal met elkaar verwart.
Wel gaat het altijd sneller naar beneden.
Tussen muffe kelders en fier firmament
is waar ik woon, waar het hedendaagse
ondermaanse mij meedogenloos voorbijziet
of mij - trap op, trap af - juist breeduit salueert,
misschien zelfs…
Passage in de schemer
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 872 Zelden zag ik zo gaaf een huid, zo glad
het late lentelicht polijstte al het mat.
Het silhouet van het ranke scheepje
ontworstelt zich uit de achtergrond
streepje voor streepje een reepje
dichterbij. Avondstond.
Een scherpe hoek scheurt de rivier
klieft de bodem onder haar buik
rillingen rollen onder het wier
tegen de oever. Eenden in een…
Een vergeten passage
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 101 Oostende.
Barcelona.
Boekarest.
Praag.
Er werd gedanst
van vroeg in de morgen
tot vandaag.
We zien kleuren in foto’s.
Slecht geprint.
Waar we misschien eens of nooit meer
onszelf zijn.…
Voorbij
netgedicht
0.0 met 2 stemmen 568 Op de keien liep ze.
De lippen strak
als haar rok;
de rest gekreukt
als haar bloes,
hand in hand
met het resultaat
van een - onverhoopt geslaagde -
seksuele inspanning.
'Papa boos?' vroeg
die kleine, blonde schoonheid
naar boven.
Onmerkbaar knikte het hoofd,
maar wij zagen het,
de blonde en ik.
Zij vroeg niets meer
en ik begreep…
Geroezemoes
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 233 Op dit terras in de zon.…
Terrassen-weer
snelsonnet
3.0 met 9 stemmen 214 “Graag drie bier en een droge witte wijn,
Een muntthee, een gin-tonic en Westmalle,
Daarbij een plankje met tien bitterballen,
Omdat we vieren dat we samen zijn.”
Nog één week wachten, luidde het betoog,
Ik wou dat Rutte dáár eens over loog.…