Dag die mij
Vriend'lijk opvangt
Als ik opnieuw geboren
Word, me draagt door
De uren die deze
Spanne duren zal,
En zij die mij
Gedragen heeft
Mij gewichtloos ' s avonds
Weer laat gaan…
Wat gekregen is
Als ongevraagd
Geschenk,
Voor velen
Een raadsel
Om mee te moeten
Leven, van geboorte
Tot dood een
Tijdsspanne waarin
Ieder mens een
Poging doet
Het raadsel dat
Hij bij zijn
Wording meekreeg
Te ontraadselen -
En hij bij zijn
Afscheid al blij
Mag zijn een klein
Stukje te hebben
Ontrafeld, met
Uitzicht…
hoe kan ik nu blijven dichten
wanneer jouw hart bevroren
mijn stem ontneemt van woorden,
woorden die jou liefhebben
liefste ik spreek niet in het verleden want
onze liefde knarst door tijd en onraad, jij
mijn deelgenoot mijn rots die nu wankel
in zwijgen is gehuld
hoe kan het toch dat de tijdsspanne doordraaft
nu ik als een verdwaalde…
hij zit in het verstarde zand
de grot rond staart leeg
het duurt niet lang meer
voor het tij alweer
bezit zal nemen van haar
versteende ingewanden
in de korte tijdsspanne daarna
het wonder van de vruchtbaarheid
kleine kiemen tot gras
gezouten kruid tot was
plankton op het land
het gebulder der golven
zwelt stilaan aan
tot het geluid…
Al eons lang wandel ik
Over paden, door mensen niet betreden
Mijmer wat voor mij uit
Sla mijn boek open en bepaal
Aan u, lezer, die dit betreft:
Uw dagen zijn geteld
Maar ik ben, voor de juiste prijs,
Om te kopen…
De tijdsspanne van een mensenleven
Heb ik ingekort om de opbrengst
Te vergroten…
Mijn schimmen, hier om mij heen
Zijn bloeddorstig…
73
Bezig met laden