10 resultaten.
HERFST
gedicht
3.0 met 2 stemmen 3.415 In paarse weke huid
zit ongemerkt
een zwam verdriet
verschilferd en verdord
tot schaamte,
het regent zwart en grijs
met flarden groen
van asfaltbloed,
ver vuurlicht
zonder warmte
as een knipoog
in gesloten huizen,
de ruggen
krimpen zat bijeen
en leven als een
afgevallen blad.…
Verwijzing
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 238 met ontblote tanden
verschijnt mij een bruine beer
als een nachtmerrie
mij dreigt mee te sleuren
hij leert mij
te grommen naar het kwaad
dat als een pak hyena's
wacht op de aanval
mijn totem beschermer
verwijst naar het winterhol
waar ik mijn wonden lik
in beschutte warmte
.…
Totem.
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.451 Ik wilde een keizer worden
in dit leven van dwergen,
maar ik kon de zachtheid
van de perzik niet vergeten
en bleef een heel jong kind.
Ik ook heb dagelijks de witte
halzen van de angst gezien,
de harde handen van het licht gevreesd.
Ik kon de volle stilte
van de vissen niet vergeten
en werd een heel oud kind.
Nu heb ik mijn voorhoofd…
Herinnering
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 828 in een droom zie ik ons rennen
als zusters van de wind
wapperharen dansen
terwijl blote voeten
de aarde eren
moeder Jaguar is de totem
van onze stam
zij bezielt ons
geeft ware kracht
wijst de weg…
het verhaal van de totempaal
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 825 het is uiterst onverstandig
om te beginnen bij de geest
het hoofd kan wegvliegen
en niet meer terugkomen
vanuit het dagelijks leven
het middendeel, dat in het
westen Ego wordt genoemd
kun je het beste afdalen
naar de voeten op de aarde
wortels in het water, de basis
bodem voor elk bestaan
daar moet je zijn…
Vijf dichters
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 104 de zee bleef onverstoorbaar doorgaan
met eb en daarna vloed
vijf dichters zaten op een duin
pakten papier en pen
elk hoorde iets anders
in het luide krijsen
de eerste schreef een elegie
de tweede beweende eenzaamheid
de derde zag de wanhoop van een mens
de vierde tierde over zijn lot
de vijfde toonde zijn ware aard
zijn totem…
Tattoo
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 262 Als ik me al solidair verklaar
met een club die vroeger simpelweg voor anker ging,
maar nu op armen en benen,
indianennamen, goeroes, schedels, totems brandt
en daar waar plek is onder de oksels
nog wat linten in knoeierige bomen hangt,
verloren liefdes alsof het niets is wissend
en die met heel die beeldenstormneurose
zelden getuigt van authenticiteit…
Stadschrift
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 75 Een revolutie in klad legt hinderlagen
tegenspraak verwikkeld in het tumult
van pleinen en straten
Een stad onder bewind van symbolen
slentert hortend in een kleurig geloof,
een wadende tocht van Spaanse totems,
witte kappen,zwarte vegen, snel driftig
neergeschreven; een hang om eeuwig
in verzet voort te leven.…
helende twijfel
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 2.367 vogels uit, nog te zien
daarvan resten in hun vleugelslag, te hoog
gebouwde nesten,
sta ik ook vandaag oog in oog
met zonvergeelde piramides, obelisken en
beschadigde kariatiden;
een lach in de platgestreken muur griffen,
zacht in het godvergeten vuur,
sinds het moment en alles brak,
ben ik middelpuntzoekend
stak in mijn schilferhuid de totem…
Zone
gedicht
4.0 met 2 stemmen 3.002 De totem is opgespeld. Ik heb de stad nu gezien.
De honger is gestild. Ik heb de keizer niet begrepen en ben de
zoon kwijt. De zon komt bijna op. I'm scattered like newspapers
all over the street. En ik weet niet of ik dorst heb.
De nachten heb ik doorgebracht met de aanvoerder. Er was een
bijl, bot verraad en ik had al geen nagels meer.…