wanneer wanhopige
alles verterende angst
mij bekruipt in die gestolen seconden
van onachtzaamheid
hak ik mij los in camouflagekleuren
sluip vermomd door het traliewoud
effen een pad dat leidt
naar een vrijheid
een denken
oplettendheid…
ik deed de aarde vandaag
schreef de maan
telde zwarte schaapjes
door een traliewoud
ik zag een meisje kastanjes wrijven
tot het spiegels waren waarin
ze danste met een parasolzwam
droomde over heksen
zure appels en vallen
als een rijzende ster…
357
Bezig met laden