't Haagse stadhuis
is spierwit en niet grijs
hoog en strak
genaamd het IJspaleis
Buiten spuiten fonteinen
zomaar uit het niets
liep Hulshoff's kelder onder
geinig toch zoiets
De Haagse tramtunnel
ook 'n verhaal op zich
duurde zeven lange jaren
voordat dat zwembad was gedicht
Ook hebben wij nou tieten
tieten van Den Haag
belemmeren…
het tunneltrauma knaagde almaar door
diep treurig waren slapeloze nachten
de ziel was aan het einde van z’n krachten
zijn leven raakte kermend op dood spoor
de zinnen werden lange jammerklachten
de blik verstrakte en het hart bevroor
z'n Haagse trots ging met de lach teloor
het hoofd was zwaar van sombere gedachten
het lijden werd de eiberzoon…
222
Bezig met laden