Alle inzendingen over tranen OR troost OR verbondenheid

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Pianospel spoelt in schuimkoppen over me heen, Deze morgen die Pinksteren heet en vol in het licht staat, Golvend Haydn's Little Serenade die jij voor mij kiest, Liefdevol jouw aanslag die onze liefde voor het leven Vorm geeft, golven ook van liefde en van pijn Die er voor altijd zullen zijn Golven van de tijd die zich onmerkbaar herhalen…

samen een bakje koffie drinken op een gezellig terras in Scheveningen toen er tranen in je ogen welden werd het een bakkie troost…

Niet in geld uit te drukken is het hoe vrienden zich voelen met elkaar verbonden door jaren lief en leed machteloos als er machteloosheid is troost indien troost voor handen nooit zakken ze dieper in de put omdat het voelt om samen pijn te hebben de een opent de ogen voor de ander de ander opent zich in schaduw van een droom die de ander…

Een druppel als een traan die zwaartekracht niet trotseert langzaam glijdt in de kille nacht zich bezeerd aan een strijd uiteindelijk leert verder gaan zichzelf bevrijdt…

De tranen die zich een weg baanden langs m'n kin en verder neer droogden onderweg zodat ik telkens weer dankbaar omhoog keek. Ze kuste m'n hoofd, wangen en kin 't was de wind, die: de tranen opving.…

Wanneer het huilen minder wordt, de tranen ook zegt ze stomverbaasd, je hebt gelijk de druk verdwijnt, de hoofdpijn ook ik ben nu alleen maar zo vreselijk moe! We helpen haar, brengen haar naar bed vragen of ze wil dat we blijven maar zegt ze, nee dat hoeft niet, want je bent hier toch zo, als ik je bel?…

Soms is een snauw genoeg Genoeg om me dat ene zetje te geven Soms is het iemand die net teveel vroeg En ik denk; laat me maar even Ik zoek troost en vind die niet De tranen die ik lopen liet Het is alleen mijn kat die het ziet En mij met een kopje zijn troost aanbiedt…

dit is een zinloos vers het biedt geen troost of verlichting van je pijn slechts trieste woorden die niet rijmen op door tranen bevlekt papier…

We delen dezelfde glimlach, Voelen dezelfde traan Die maar niet komen wil, Die zich onzichtbaar voor anderen Verbergt achter het ooglid Dat niet van wijken weten wil - Door bloedbanden aan ons Verbonden blijf je ten diepste Ons kind, in alle vezels voelbare Verbondenheid die met ons mee zal gaan Tot in alle eeuwigheid…

Dat er bijvoorbeeld Altijd iemand mag zijn Die ergens op je wacht Altijd weer klaarte Van een dag die open plooit Na de diepduk van de nacht. Altijd vroege lentes en nazomer in september Binnen de contouren van tijd En herinnering aan iets Voor straks en later. Maar altijd, altijd ook een hand Die door je haren strijkt En zegt:het is…

In alle eenzaamheid zit ik hier dan Niemand die me troosten kan Ik ben alleen met mijn verdriet En alleen als niemand me ziet Geef ik me over Over aan de tranen van vandaag De tranen van gisteren en van morgen Al het leed en alle zorgen Laat ik gaan En dat gaat niemand wat aan.…

Met tranen neem ik afscheid van jou. De liefde overheerste voor ons beiden. Door jouw ziekte kon je hier niet blijven. Troostend leg ik mijn hand in de jouwe. Met veel verdriet moet ik afscheid van je nemen. Jij hebt je taak volbracht. Sterf in vrede. Wij blijven voor altijd verbonden.…

In de verte zie ik je staan Vol verdriet Tranen rollen geruisloos Op de koude aarde In stilte kom ik naar je toe Je rug is gebogen De onmacht lees ik in je ogen Zacht omarm ik je In de verte staan we samen Het verdriet is nu van ons Tranen smelten in elkaar Op onze koude wangen In elkaar zijn we veilig We zwijgen in een kus Zachtjes…

stilte blijft hangen het zwijgen gehoord woorden die kwetsen gefluister in troost alles zegt iets verdriet vaak alles tranen door woorden in stilte gehoord…

Ineens die tranen om zoveel dat kwetst, dat onbegrepen toch de dagen kleurt, dat plots naar pijn en naar november geurt en dat zoveel weer losmaakt dat allang vergeten leek. Maar even plots komt weer het licht en schijnt de zon; ik weet dat geen seizoen het eeuwig leven heeft en dat de eb en vloed dit leven tekent.…

Dank aan die 't geween daar van Met het wenen troosten kan!…

Als je eens verdrietig bent kijk dan naar de hemel, naar de fonkelende ster Hij lacht je stralend tegemoet en leidt je de weg Die ster staat er elke dag weer wat je ook doet en waar je ook zult gaan Hij vraagt je keer op keer om een lach, niet om een traan En als een traan dan toch gaat rollen Geeft hij je troost en nieuwe kracht zodat de…

Mijn mond staat niet tot lachen en tranen vloeien vrij. Wie komt mijn verdriet verzachten, wie wist mijn tranen, geeft een beetje troost aan mij? Het heeft geen zin om wat te zeggen. Woorden kunnen niet helpen. Ze vallen tussen doornen. Worden doorstoken en verstikt. Wie zal het bloeden stelpen?…

Zacht wieg je het kind in slaap Troost in geborgen armen Het huilen is gestopt Zacht strelen je woorden Troost in warme handen Zacht troost ik je mam Je zoekt mijn bescherming Ik geef je mijn armen Zacht droog ik je tranen Je handen geef je aan mij Zacht kus ik je mam Je mag nu bij mij schuilen De zorg van jou is nu van mij Zacht lig…

nacht der tranen aanvaardt het lot verlies haar dromen de verbetenheid die zachte omklemming in armen van troost ondraaglijk voor even haar vraag gehoord…

Alweer een nacht zijn wij samen alleen Mijn hart met rouwrand brandt binnen zijn kader Klopt wel door en soms bloedend vervolgt het mijn weg van soms hopeloos Ons verdriet samen…

Soms, zitten mijn tranen zo hoog, soms hoger dan de regenboog, slik en slik ik weer doe ik telkens weer. Soms zitten mijn tranen zo diep zo diep dat niemand ze ziet dan slik ik, en slik opnieuw vanwege de pijn in m'n ziel.…

Een simpel gesprekje, een simpel onderwerp het brengt de traan in mijn stem een gewoon gesprekje is de opening voor de traan in mijn ooghoek. Ik wil niet huilen, nu even niet mijn tranen zakken naar mijn buik, daar: waar eventjes niemand ze hoort en ziet.…

Verdriet is niet alleen toebedeeld aan ons mens- wezens, neen: 'k zag 'n engel echt maar EEN, ze oogde bedroefd, 't was zo triest, dat toen ze me alleen achterliet het regende dat 't goot. Zo komt 't dat verdriet vergoten door onze engelen regelrecht uit de hemel komt.…

Ik zal bij je blijven Huil maar uit Het kon toch niet uitblijven Ik troost je waar ik troosten kan Maar huil nu eerst maar uit Je komt er echt weer overheen, Dan kun je weer vooruit!…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…