Alle inzendingen over troost OR lijden

Droogte ingehaald dankzij de winterregens herleeft de natuur…

die er zal zijn voor hun lijden, voor hun pijn Noem het God of noem het kracht maar laat er licht zijn in de nacht…

Dit is uw ure, 's vijands waan, in stokken en in zwaarden breekt al hun haat zich eind'lijk baan, de heiligen ontaarden, de beker moet gedronken zijn, o onafwendbaar lijden, een judaskus als bitt're wijn, U wilt van schuld bevrijden, zij allen vluchten van U heen, geen troon is hen gebleven, die eenzaam is wordt meer alleen, zó is…

Gezonde ex renners geven commentaar Over zes maal tour, een slecht gebaar Hij die zich boven kanker uitvocht Heeft naar een andere uitdaging gezocht Laat deze mensen ook eens na zoveel lijden Als winnaar zes maal de tour uitrijden.…

liefdevolle zorg nog zonder een uitgesproken naam de echte oermoeder geboren zij is verrijkt met het oorspronkelijk verbond; het voortschrijdend leven aan elkander te smeden om zo de schepping van vrouw op vrouw bezield door te geven maar als haar kind te vroeg sterft zal zij zuiver ervaren dat de toekomst niet wordt geërfd het diepste lijden…

komkommer en kwel tijden van niets slechts denken is iets dat troebelt me wel komkommer en kwel gebogen en gebukt onder het lijden dat mislukt rest nog slechts het verlaten van mijn vel…

"Grijs blauw (voor Sal) Je kijkt me doordringend aan voel me ietwat nederig en liever wil ik gaan maar jouw vriendelijkheid overwint mijn schaamte Dan ineens herken ik in jouw grijsblauw iets wat ik nog overwinnen zou Dus wees niet te snel bevreesd want er zijn meerdere "Waiting for the man" geweest.....…

aan mij trekken vaak stoeten voorbij ik spreek liever van stille tochten geblinddoekt passeren verdrongen gedrochten elkaar vasthoudend in een rij, zij aan zij doorgaans zijn ze ook in schaduwen gehuld nauwelijks zichtbaar voor mijn ogen omdat de ziel maar niet wordt bedrogen immers die is al met te veel spagaten gevuld ze zingen het oude…

ome Jan was ergens psychiater van hem werd ik niets wijzer zo bleef het duistere in stand later, toen ik eindelijk groot was leerde ik zelf wat geestelijk lijden is vreemde weerstand is verdwenen het zijn mensen zoals jij en ik die vermaald worden door pijn mensen zijn nu steeds meer depressief door gekte van de maatschappij…

als in de zomer bladeren vallen en zonnestralen enkel pijn vergroten weet ik niets over morgen te verhalen immers sterven bij leven laat zich niet als vanzelf in hoop vertalen…

wij lijden in een kleine taal waarmee ik zin en rijm onthaal om te denken in mijn woord wanneer het zeer mijn lied verstoord…

Jij bent alle ogen die naar mij kijken handen die mijne vasthouden alle haren die ik mag kammen Alle monden die ik zoen alle appels uit de eeuwige garden die ik mag proeven Jij bent alle brave vrouwen die van mij houden het zalige jonge lijden van mij en mijn alles blijf jij !…

Als leven lijden wordt de pijn niet meer te dragen de nacht steeds zwarter wordt en dagen vol met vragen Waarom dit leven mij niet geeft waaraan een ander wel plezier beleeft Als leven lijden wordt en je verdriet niet meer te dragen de eenzaamheid steeds erger wordt geen zin meer om te dragen waarom ik eigenlijk verder leef en een ander…

is geen tijd die meer spreekt dan het knarsen van mijn slenterige tred laat de dood mij nooit royeren maar spreek met stille gebaren ik kan het raken, de geur van bederf valt als plak van mijn tanden, het geel vertaalt slechts ouderdom en machtigt mijn verzinsels om zich tot globale waarheden te ontplooien er is geen grens die het lijden…

Mijn vroegere hoofd. Ik was zondig. En vroeger had ik nog een hoofd. Nu glijden mijn vingers de laatste jaren over iets anders op mijn hals. Ik heb geen gedachten meer in mijn hoofd. Dat is een verschrikkelijke straf. Hoewel ik iedereen weer liefheb. Een bed is door de voorzienigheid aan mij geschonken. Omdat mijn hoofd er niet meer is maar…

het was het einde van een droom en misschien zoals altijd bijna het begin van een andere? tussen drijven en zwemmen ontbreekt soms slechts de durf nog te verlangen hoe dan ook zouden verdriet en pijn onvoldoende moeten zijn om de gordijnen te sluiten op de klaarte van de dageraad hoopt men...…

Ik ben een kraakvis en ben mijn kraakbeen kwijt, is het mijn constitutie of de onverbiddelijke tijd die thans met scherpe tanden het merg uit mijn botten bijt ? Mijn liefste haalt haar schouders op, zo schamper en beschonken, houdt ze van losse eindjes en haar werk dat steeds blijft lonken. Ik breek in bij mijn moeder en neem laudanum…

Men was je al bijna Vergeten, visser aan Het kruis die zojuist De geest gegeven had Nadat je in je doodsstrijd Luid om je Vader geroepen had, En waarom jouw God, jouw Vader, Je toch verlaten had, dobbelden Soldaten om jouw kleding die jij Nu toch niet meer nodig had - Toen uit het niets de wereld Aardedonker werd en een Felle…

De doornen van ieders levensjaren wegen niet op tegen de doornenkroon van Christus maar beide vinden hun oplossing in de dood de volmaking van het menselijk leven en lijden maar bovenal in de verrijzenis tot een eeuwig leven door Jezus Christus de opgestane Heer zoon van de Vader: God En dat mag je vieren feestelijk op 1e Paasdag…

Meer dan ons leven geven kon heb ik je lief gehad wij putten uit dezelfde bron buiten de binnenstad ons hoge gras geurt ademloos naar vervlogen tijden de zeis flirt driftig met vers hooi dat moet leren lijden je bent te jong nog voor verlies van een vertrouwd gezicht ik kies jouw grote teddybeer tot troost in dit gedicht uit je dal…

Ik lijd niet meer en dat is goed. Treur niet omdat het lot bewerkt, Dat jij juist jij mijn tijd beperkt. Wij waren toch elkaar zo na. Laat dat je troost zijn als ik ga.…

Als er dan geen troost meer is van boven of van nergens voor alle lijden alle pijn Geen hoop of recht of wat dan ook voor al dat godvergeten onrecht die zee van tranen Ziel en leven gebroken zonder tegenzet Geen kans op weerzien van hen aan gene zijde zo geliefd zo gemist Omdat die andere kant er niet zou zijn - de satan en de almachtige…

het land waar begrip en liefde groeit en elke dag vol troost is zing voor me over dat troostrijke land breng me erheen en laat me daar blijven zing voor me……

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Troost voelt als een omhelzing. Troost is een warme deken om jouw eenzame schouders heen. Troost komt dan als er een gat valt, een verdriet. Troost is ook een gevoel van herkenning: je bent samen er door heengegaan. Troost komt wanneer je open staat voor warmte. Troost is een feest van begrip.…

vernederd niet zegt nooit dat jij lelijk bent verstoot jou niet omdat jij verliefd bent op geen vrouw maar een leuke vent ook gelukkig helemaal niet dat Hij je lichaam interessanter vindt dan jouw gouden hart altijd om je heen In rouwtijd dat bittere smart oh lief mens geloof Hij is er op aarde plus na de dood…

Middels revolte en re- volutie, liet het volk zich niet kennen niet langer meer die terreur 't Communistisch juk werd afgeschud Te lang die tirades doordrenkt met verderf van democratie Een uiteindelijk arme man in zijn echt surrealistische wereld Na iedere gedane handdruk met alcohol en een doekje Ceausescu's hand ontsmet Roemenië…

jouw stem hoeft mij niets meer te zeggen ik hoorde je al jouw blik hoeft me niet te begrijpen dat voelde ik al jouw hand hoeft niet op mijn schouder te rusten hij lag er al jouw lippen hoeven me niet te kussen ik proefde ze al wees er en het is goed…

Wanneer George Bush slagvaardig door zal tasten Waardoor de mensheid dus de dupe wordt Heeft dit ook weer gevolgen voor de sport En zal men elke wedstrijd afgelasten. Dan gaat het WK-voetbal ook niet door En geeft het niks dat Nederland verloor.…